Numeri 33

1 Dit zijn de reizen der kinderen Israels, die uit Egypteland uitgetogen zijn, naar hun heiren, door de hand van Mozes en Aaron.

No skal eg nemna dei staderne der Israels-folket tok læger på ferdi si, då Moses og Aron førde flokkarne deira burt frå Egyptarland.

2 En Mozes schreef hun uittochten, naar hun reizen, naar den mond des HEEREN; en dit zijn hun reizen, naar hun uittochten.

For kvar gong dei tok ut ifrå lægret, skreiv Moses upp kvar dei var, so som Herren hadde sagt med honom, og her er namni på lægerstaderne deira etter som dei for fram.

3 Zij reisden dan van Rameses; in de eerste maand, op den vijftienden dag der eerste maand, des anderen daags van het pascha, togen de kinderen Israels uit door een hoge hand, voor de ogen van alle Egyptenaren;

Femtande dagen i fyrste månaden tok Israels-sønerne ut frå Ra’amses, påskedagen for dei i veg med tråss i hugen, midt for augo på alle egyptarane;

4 Als de Egyptenaars begroeven degenen, welke de HEERE onder hen geslagen had, alle eerstgeborenen; ook had de HEERE gerichten geoefend aan hun goden.

egyptarane heldt då på og jorda alle sine frumborne, deim som Herren hadde slege i hel; for Herren hadde halde dom yver gudarne deira.

5 Als de kinderen Israels van Rameses verreisd waren, zo legerden zij zich te Sukkoth.

Då Israels-sønerne hadde fare frå Ramses, lægra dei seg fyrst i Sukkot.

6 En zij verreisden van Sukkoth, en legerden zich in Etham, hetwelk aan het einde der woestijn is.

So tok dei ut frå Sukkot, og lægra seg i Etam, ytst utmed øydemarki.

7 En zij verreisden van Etham, en keerden weder naar Pi-hachiroth, dat tegenover Baal-Sefon is, en zij legerden zich voor Migdol.

So tok dei ut frå Etam, men sidan snudde dei um, og tok vegen til Pi-Hakhirot, som ligg midt imot Ba’al-Sefon, og dei lægra seg framanfor Migdol.

8 En zij verreisden van Hachiroth, en gingen over, door het midden van de zee, naar de woestijn, en zij gingen drie dagreizen in de woestijn Etham, en legerden zich in Mara.

So tok dei ut frå Pi-Hakhirot, og for tvert igjenom havet til øydemarki, og då dei hadde fare tri dagar i Etammarki, lægra dei seg i Mara.

9 En zij verreisden van Mara, en kwamen te Elim; in Elim nu waren twaalf waterfonteinen en zeventig palmbomen, en zij legerden zich aldaar.

So tok dei ut frå Mara, og kom til Elim. I Elim var det tolv vatskjeldor og sytti palmetre, og dei lægra seg der.

10 En zij verreisden van Elim, en legerden zich aan de Schelfzee.

So tok dei ut frå Elim, og lægra seg ved Raudehavet.

11 En zij verreisden van de Schelfzee, en legerden zich in de woestijn Sin.

So tok dei ut frå Raudehavet, og lægra seg i Sinheidi.

12 En zij verreisden uit de woestijn Sin, en zij legerden zich in Dofka.

So tok dei ut frå Sinheidi, og lægra seg i Dofka.

13 En zij verreisden van Dofka, en legerden zich in Aluz.

So tok dei ut frå Dofka, og lægra seg i Alus.

14 En zij verreisden van Aluz, en legerden zich in Rafidim; doch daar was geen water voor het volk, om te drinken.

So tok dei ut frå Alus, og lægra seg i Refidim; men der fanst det ikkje vatn so folket kunde få drikka.

15 En zij verreisden van Rafidim, en legerden zich in de woestijn van Sinai.

So tok dei ut frå Refidim, og lægra seg i Sinaiheidi.

16 En zij verreisden uit de woestijn van Sinai, en legerden zich in Kibroth-Thaava.

So tok dei ut frå Sinaiheidi, og lægra seg i Kibrot-Hatta’ava.

17 En zij verreisden van Kibroth-Thaava, en legerden zich in Hazeroth.

So tok dei ut frå Kibrot-Hatta’ava, og lægra seg i Haserot.

18 En zij verreisden van Hazeroth, en legerden zich in Rithma.

So tok dei ut frå Haserot, og lægra seg i Ritma.

19 En zij verreisden van Rithma, en legerden zich in Rimmon-Perez.

So tok dei ut frå Ritma, og lægra seg i Rimmon-Peres.

20 En zij verreisden van Rimmon-Perez, en legerden zich in Libna.

So tok dei ut frå Rimmon-Peres, og lægra seg i Libna.

21 En zij verreisden van Libna, en legerden zich in Rissa.

So tok dei ut frå Libna, og lægra seg i Rissa.

22 En zij verreisden van Rissa, en legerden zich in Kehelatha.

So tok dei ut frå Rissa, og lægra seg i Kehelata.

23 En zij verreisden van Kehelatha, en legerden zich in het gebergte van Safer.

So tok dei ut frå Kehelata, og lægra seg innmed Seferfjellet.

24 En zij verreisden van het gebergte Safer, en legerden zich in Harada.

So tok dei ut frå Seferfjellet, og lægra seg i Harada.

25 En zij verreisden van Harada, en legerden zich in Makheloth.

So tok dei ut frå Harada, og lægra seg i Makhelot.

26 En zij verreisden van Makheloth, en legerden zich in Tachath.

So tok dei ut frå Makhelot, og lægra seg i Tahat.

27 En zij verreisden van Tachath, en legerden zich in Tharah.

So tok dei ut frå Tahat, og lægra seg i Tarah.

28 En zij verreisden van Tharah, en legerden zich in Mithka.

So tok dei ut frå Tarah, og lægra seg i Mitka.

29 En zij verreisden van Mithka, en legerden zich in Hasmona.

So tok dei ut frå Mitka, og lægra seg i Hasmona.

30 En zij verreisden van Hasmona, en legerden zich in Moseroth.

So tok dei ut frå Hasmona, og lægra seg i Moserot.

31 En zij verreisden van Moseroth, en legerden zich in Bene-Jaakan.

So tok dei ut frå Moserot, og lægra seg i Bene-Ja’akan.

32 En zij verreisden van Bene-Jaakan, en legerden zich in Hor-Gidgad.

So tok dei ut frå Bene-Ja’akan, og lægra seg i Hor-Hagidgad.

33 En zij verreisden van Hor-gidgad, en legerden zich in Jotbatha.

So tok dei ut frå Hor-Hagidgad, og lægra seg i Jotbata.

34 En zij verreisden van Jotbatha, en legerden zich in Abrona.

So tok dei ut frå Jotbata, og lægra seg i Abrona.

35 En zij verreisden van Abrona, en legerden zich in Ezeon-Geber.

So tok dei ut frå Abrona, og lægra seg i Esjon-Geber.

36 En zij verreisden van Ezeon-Geber, en legerden zich in de woestijn Zin, dat is Kades.

So tok dei ut frå Esjon-Geber, og lægra seg i Sinheidi, i Kades.

37 En zij verreisden van Kades, en legerden zich aan den berg Hor, aan het einde des lands van Edom.

So tok dei ut frå Kades, og lægra seg attmed Horfjellet, i landskilet med Edom.

38 Toen ging de priester Aaron op den berg Hor, naar den mond des HEEREN, en stierf aldaar, in het veertigste jaar na den uittocht van de kinderen Israels uit Egypteland, in de vijfde maand, op den eersten der maand.

Og Aron, øvstepresten, gjekk upp på Horfjellet, som Herren hadde sagt med honom, og der døydde han i det fyrtiande året etter Israels-sønerne hadde teke ut frå Egyptarlandet, fyrste dagen i femte månaden.

39 Aaron nu was honderd drie en twintig jaren oud, als hij stierf op den berg Hor.

Aron var hundrad og tri og tjuge år gamall då han døydde på Horfjellet.

40 En de Kanaaniet, de koning van Harad, die in het zuiden woonde in het land Kanaan, hoorde, dat de kinderen Israels aankwamen.

Men den kananitiske kongen som budde i Arad, i sørluten av Kana’an, fekk høyra at Israels-sønerne kom;

41 En zij verreisden van den berg Hor, en legerden zich in Zalmona.

då tok dei ut frå Horfjellet, og lægra seg i Salmona.

42 En zij verreisden van Zalmona, en legerden zich in Funon.

So tok dei ut frå Salmona, og lægra seg i Punon.

43 En zij verreisden van Funon, en legerden zich in Oboth.

So tok dei ut frå Punon, og lægra seg i Obot.

44 En zij verreisden van Oboth, en legerden zich aan de heuvelen van Abarim, in de landpale van Moab.

So tok dei ut frå Obot, og lægra seg i Ijje-ha-Abarim i landskilet med Moab.

45 En zij verreisden van de heuvelen van Abarim, en legerden zich in Dibon-Gad.

So tok dei ut frå Ijjim, og lægra seg i Dibon-Gad.

46 En zij verreisden van Dibon-Gad, en legerden zich in Almon-Diblathaim.

So tok dei ut frå Dibon-Gad, og lægra seg i Almon-Diblataima.

47 En zij verreisden van Almon-Diblathaim, en legerden zich in de bergen Abarim, tegen Nebo.

So tok dei ut frå Almon-Diblataima, og lægra seg i Abarimfjelli, austanfor Nebo.

48 En zij verreisden van de bergen Abarim, en legerden zich in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho.

So tok dei ut frå Abarimfjelli, og lægra seg på Moabmoarne ved Jordanelvi der ho renn frammed Jeriko;

49 En zij legerden zich aan de Jordaan van Beth-Jesimoth, tot aan Abel-Sittim, in de vlakke velden der Moabieten.

lægret deira låg langs med Jordan, og rakk frå Bet-ha-Jesjimot til Abel-hasj-sjittim på Moabmoarne.

50 En de HEERE sprak tot Mozes, in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho, zeggende:

Og Herren tala til Moses på Moabmoarne ved Jordan, midt for Jeriko, og sagde:

51 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer gijlieden over de Jordaan zult gegaan zijn in het land Kanaan;

«Tala til Israels-sønerne, og seg til deim: «Når de fer yver Jordan og kjem til Kana’ans-landet,

52 Zo zult gij alle inwoners des lands voor uw aangezicht uit de bezitting verdrijven, en al hun beeltenissen verderven; ook zult gij al hun gegotene beelden verderven, en al hun hoogten verdelgen.

so skal de driva ut deim som bur der i landet, og knasa alle bilætsteinarne deira, og slå sund alle gudelikjendi dei hev støypt seg, riva ned alle hovi.

53 En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen, en daarin wonen; want Ik heb u dat land gegeven, om hetzelve erfelijk te bezitten.

De skal eigna til dykk landet, og setja dykk ned der; for dykk hev eg gjeve det landet til odel og eiga.

54 En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen door het lot, naar uw geslachten; dengenen, die veel zijn, zult gij hun erfenis meerder maken, en dien, die weinig zijn, zult gij hun erfenis minder maken; waarheen voor iemand het lot zal uitgaan, dat zal hij hebben; naar de stammen uwer vaderen zult gij de erfenis nemen.

De skal skifta det millom dykk etter ætter, og draga strå um bygderne. Den som hev mykje folk, skal de gjeva mykje jord, og den som hev lite folk mindre. Kvar skal få den eigedomen som strået hans kjem ut med. Etter ætterne de høyrer til skal landet bytast millom dykk.

55 Maar indien gij de inwoners des lands niet voor uw aangezicht uit de bezitting zult verdrijven, zo zal het geschieden, dat, die gij van hen zult laten overblijven, tot doornen zullen zijn in uw ogen, en tot prikkelen in uw zijden, en u zullen benauwen op het land, waarin gij woont.

Men driv de deim ikkje ut, dei som no bur i landet, so skal dei som de sparer verta tornar i augo og broddar i sidorne dykkar, og dei skal plåga dykk i dykkar eige land.

56 En het zal geschieden, dat Ik u zal doen, gelijk als Ik hun dacht te doen.

Og det som eg hadde sett meg fyre å gjera med deim, det skal eg då gjera med dykk.»»