Numeri 24
1 Toen Bileam zag, dat het goed was in de ogen des HEEREN, dat hij Israel zegende, zo ging hij ditmaal niet heen, gelijk meermalen, tot de toverijen; maar hij stelde zijn aangezicht naar de woestijn.
Angraeng mah Israel kaminawk tahamhoihaih paek han koeh, tito Balaam mah panoek naah, hmacawnhaih hnuk hanah, canghniah caeh ih baktih toengah caeh ai ah, a mikhmai to praezaek bangah paqoi ving.
2 Als Bileam zijn ogen ophief, en Israel zag, wonende naar zijn stammen, zo was de Geest van God op hem.
Balaam mah khet naah, angmacae acaeng maeto pacoeng maeto nawnto amkhueng Israel kaminawk to a hnuk; to naah Sithaw ih Muithla a nuiah phak.
3 En hij hief zijn spreuk op, en zeide: Bileam, de zoon van Beor, spreekt, en de man, wien de ogen geopend zijn, spreekt!
Anih mah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, mik amtueng, Beor capa Balaam ih lok;
4 De hoorder der redenen Gods spreekt, die het gezicht des Almachtigen ziet; die verrukt wordt, en wien de ogen ontdekt worden!
long ah amtimh pacoengah, mik kamtueng, thacak Angraeng hnuksakhaih hnukung, Sithaw mah thuih ih lok thaih kami mah thuih ih lok loe,
5 Hoe goed zijn uw tenten, Jakob! uw woningen, Israel!
Aw Jakob, na ohhaih imnawk loe kawkruk maw hoih, Aw Israel, na kahni im loe kawkruk maw hoih!
6 Gelijk de beken breiden zij zich uit, als de hoven aan de rivieren; de HEERE heeft ze geplant, als de sandelbomen, als de cederbomen aan het water.
Nang loe kawk parai azawnnawk, tuipui taengah kaom takhanawk, Angraeng mah thling ih thingnawk hoi tui taengah amprawk sidar thingnawk baktiah na oh o.
7 Er zal water uit zijn emmeren vloeien, en zijn zaad zal in vele wateren zijn; en zijn koning zal boven Agag verheven worden, en zijn koninkrijk zal verhoogd worden.
Anih loe a tui tabu thung hoiah tui to krai ueloe, anih ih aanmunawk loe kapop tui ahmuen ah krah o tih; anih ih siangpahrang loe Agag pongah len kue ueloe, a ukhaih prae doeh kasang ah pakoehhaih om tih.
8 God heeft hem uit Egypte uitgevoerd; zijn krachten zijn als van een eenhoorn; hij zal de heidenen, zijn vijanden, verteren, en hun gebeente breken, en met zijn pijlen doorschieten.
Sithaw mah anih to Izip prae thung hoiah zaeh, anih loe kokno baktiah thacak; anih mah a misa ah kaom prae kaminawk to paaeh ueloe, nihcae ih ahuhnawk to khaek pae tih; angmah ih kalii hoiah nihcae to kat tih.
9 Hij heeft zich gekromd, hij heeft zich nedergelegd, gelijk een leeuw, en als een oude leeuw; wie zal hem doen opstaan? Zo wie u zegent, die zij gezegend, en vervloekt zij, wie u vervloekt!
Anih loe kaipui baktiah caeh moe, kalen kaipui baktiah tabok; anih to mi mah maw pathawk thai tih? Nang tahamhoihaih paek kami loe, tahamhoihaih tongh ueloe, nang tangoeng kami loe tangoeng ah om tih, tiah a naa.
10 Toen ontstak de toorn van Balak tegen Bileam, en hij sloeg zijn handen samen; en Balak zeide tot Bileam: Ik heb u geroepen, om mijn vijanden te vloeken; maar zie, gij hebt hen nu driemaal gedurig gezegend!
Balak mah Balaam to palungphui thuih, a ban tabaeng phang pacoengah, Balak mah Balaam khaeah, Ka misanawk tangoeng hanah kang kawk, toe khenah, nihcae to vai thumto tahamhoihaih na paek lat.
11 En nu, pak u weg naar uw plaats! Ik had gezegd, dat ik u hoog vereren zou; maar zie, de HEERE heeft u die eer van u geweerd!
To pongah vaihi na ohhaih ahmuen ah cawn lai ah; nang hae kasang ah kang suek han, tiah poekhaih ka tawnh; toe khenah, to tiah oh han ai ah Angraeng mah pakaa ving boeh, tiah a naa.
12 Toen zeide Bileam tot Balak: Heb ik ook niet tot uw boden, die gij tot mij gezonden hebt, gesproken, zeggende:
Balaam mah Balak khaeah, Nang patoeh ih laicaehnawk khaeah,
13 Wanneer mij Balak zijn huis vol zilver en goud gave, zo kan ik het bevel des HEEREN niet overtreden, doende goed of kwaad uit mijn eigen hart; wat de HEERE spreken zal, dat zal ik spreken.
Balak mah sui hoi sum kanglung koimongah suek ih angmah ih siangpahrang im to na paek langlacadoeh, Angraeng mah paek ih lok pong kamtlai ah, kasae hmuen ah maw, to tih ai boeh loe kahoih hmuen ah maw, ka poekhaih to ka thui cop mak ai; Angraeng mah thuih ih lok khue ni ka thuih han, tiah ka thuih boeh na ai maw?
14 En nu, zie, ik ga tot mijn volk; kom, ik zal u raad geven, en zeggen wat dit volk uw volk doen zal in de laatste dagen.
Khenah, vaihi loe kaimah ih kaminawk khaeah ka caeh han boeh; to pongah angzo ah; hae kaminawk mah hmabang ah nang ih kaminawk nuiah timaw sah o tih, tito kang thuih han, tiah a naa.
15 Toen hief hij zijn spreuk op, en zeide: Bileam, de zoon van Beor, spreekt, en die man, wien de ogen geopend zijn, spreekt!
Anih mah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, mik kamtueng, Beor capa Balaam mah thuih ih lok;
16 De hoorder der redenen Gods spreekt, en die de wetenschap des Allerhoogsten weet; die het gezicht des Almachtigen ziet, die verrukt wordt, en wien de ogen ontdekt worden.
long ah amtimh pacoengah, mik kamtueng, thacak Angraeng hnuksakhaih hnukung, Kasang koek Sithaw palunghahaih panoekkung mah thuih ih lok loe,
17 Ik zal hem zien, maar nu niet; ik aanschouw Hem, maar niet nabij. Er zal een ster voortkomen uit Jakob, en er zal een scepter uit Israel opkomen; die zal de palen der Moabieten verslaan, en zal al de kinderen van Seth verstoren.
anih to ka hnu tih, toe vaihi ka hnu mak ai vop; anih to ka khet han, toe atue loe anghnai ai vop; Jakob acaeng thung hoiah cakaeh maeto tacawt ueloe, Israel thung hoiah angraeng cunghet maeto angthawk tahang tih; anih mah Moab prae taki taket khoek to tuh ueloe, Sheth capanawk to amrosak boih tih.
18 En Edom zal een erfelijke bezitting zijn; en Seir zal zijn vijanden een erfelijke bezitting zijn; doch Israel zal kracht doen.
Edom prae to la ueloe, Seir mae doeh anih ih misanawk mah la o tih; toe Israel loe misahoihaih hoiah thacak aep aep tih.
19 En er zal een uit Jakob heersen, en hij zal de overigen uit de steden ombrengen.
Jakob thung hoiah ukkung maeto tacawt ueloe, vangpui thungah anghmat kaminawk to hum tih, tiah a naa.
20 Toen hij de Amalekieten zag, zo hief hij zijn spreuk op, en zeide: Amalek is de eersteling der heidenen; maar zijn uiterste is ten verderve!
Balaam mah Amalek to khet moe, patahhaih lok to a thuih; acaeng kaminawk boih thungah Amalek loe hmaloe koek ah oh; toe anih loe hnukkhuem koek ah amro tih, tiah a naa.
21 Toen hij de Kenieten zag, zo hief hij zijn spreuk op, en zeide: Uw woning is vast, en gij hebt uw nest in een steenrots gelegd.
To pacoengah Ken kaminawk to a khet moe, patahhaih lok to a thuih; na ohhaih ahmuen loe caak moe, tabu doeh lungsong nuiah na boh,
22 Evenwel zal Kain verteerd worden, totdat u Assur gevankelijk wegvoeren zal!
toe Ken kaminawk loe, Ashur ukkung mah tamna ah naeh ueloe, anghma angtaa o tih.
23 Voorts hief hij zijn spreuk op, en zeide: Och, wie zal leven, als God dit doen zal!
To pacoengah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, Ala, Sithaw mah hae hmuen sak naah mi maw hing thai tih?
24 En de schepen van den oever der Chitteers, die zullen Assur plagen, zij zullen ook Heber plagen; en hij zal ook ten verderve zijn.
Kittim tui taeng hoiah palongpuinawk angzo o ueloe, nihcae mah Asshur hoi Eber to pazawk tih; toe angmacae doeh amro tih, tiah a naa.
25 Toen stond Bileam op, en ging heen, en keerde weder tot zijn plaats. Balak ging ook zijn weg.
Balaam loe angthawk tahang moe, angmah im ah amlaem, to pacoengah Balak doeh angmah ih loklam ah caeh toeng.
