Nehemia 6

1 Voorts is het geschied, als van Sanballat, en Tobia, en van Gesem, den Arabier, en van onze andere vijanden gehoord was, dat ik den muur gebouwd had, en dat geen scheur daarin was overgelaten; ook had ik tot dezen tijd toe de deuren niet opgezet in de poorten;

Anante Sanbalati'ma, Tobia'ma, Araputi ne' Gesemu'ene mago'a ha' vahetimo'za, nagrama mago kankamuma otre'nama kuma keginama huvagaroa nanekea antahi'naze. Hianagi kuma keginamofo kafaramintera kahana hageonte'noe.

2 Zo zond Sanballat, en Gesem, tot mij, om te zeggen: Kom en laat ons te zamen vergaderen in de dorpen, in het dal Ono. Maar zij dachten mij kwaad te doen.

Sanbalatike Gesemukea amanage huke kea atrenantena'e, Kagra enketa Keferimie nehaza kumama Ono agupofima me'nere atru hanune huke hu'na'e. Hianagi zanagra nagri nazeri haviza hunaku havige hu'na'e.

3 En ik zond boden tot hen, om te zeggen: Ik doe een groot werk, zodat ik niet zal kunnen afkomen; waarom zou dit werk ophouden, terwijl ik het zou nalaten, en tot ulieden afkomen?

Anagema hake'na ana kezani'amofo nona'a amanage hu'na kea atrezamantoge'za, mago'a vahe'mo'za eri'za vu'naze. Nagra ra eri'za eri agafa hunte'nena e'neruanki'na ana eri'zana atre'na uoramigahue. Na'agafare eri'zana atresanugeno me'nesige'na tanagritega uramigahue?

4 Zij zonden nu wel viermaal tot mij, op dezelfde wijze. En ik antwoordde hun op dezelfde wijze.

Hianagi zanagra ana netremokea anahukna nanekea 4'a zupa atrenantakeno e'ne. Hige'na anama atrenantakeno'ma eterema hia knarera, ko'ma ese zupama kezanire'ma ke nonama hu'noa nanekege'za atrezanante'noe.

5 Toen zond Sanballat tot mij op dezelfde wijze, ten vijfden male, zijn jongen, met een open brief in zijn hand.

Anama hugeno'a 5 furera, ko'ma atrenanta'a nanekegna kea Sanbalati'a avontafete kreteno, fukina reokamareno amne amigeno eri'za vahe'amo erino e'ne.

6 Daarin was geschreven: Het is onder de volken gehoord, en Gasmu zegt: Gij en de Joden denkt te rebelleren, daarom bouwt gij den muur, en gij zult hun ten koning zijn; naar dat deze zaken zijn.

Ana avompina amanage huno krente'ne, Nagra Sanbalati'nama zaho kema antahuana tvaontire'ma mani'naza kumapi vahe'mo'za nehazageno, Gesemu'enema hiana, kagrane Jiu vahe'mota kuma kegina nehuta, kini ne'mofo agorga omaniku nehaze. Ana nehanagenka kagra Nehemaiaga kini zamia maniku nehane.

7 Dat gij ook profeten hebt besteld, om van u te Jeruzalem uit te roepen, zeggende: Hij is koning in Juda. Nu zal het van den koning gehoord worden, naar dat deze zaken zijn; kom dan nu, en laat ons te zamen raadslaan.

Ana nehunka kasnampa vahe huhampri zamantanke'za Jerusalemi kumapi huama hu'za, Juda moparera mago kini mani'ne hu'za nehaze. Ana hu'neankino ana kemo'a Pesia kini nete vugahie. E'ina hu'negu kagra egeta, ana zamofo nanekea erinte fatgo ha'maneno.

8 Doch ik zond tot hem, om te zeggen: Er is van al zulke zaken, als gij zegt, niets geschied; maar gij versiert ze uit uw hart.

Hagi Sanbalati kerera nona'a amanage hu'na avona kre'noe. Amama hana nanekemo'a magore huno tamagea omne'neanki, kagra'a antahintahifinti eri fore nehane.

9 Want zij allen zochten ons vreesachtig te maken, zeggende: Hun handen zullen van het werk aflaten, dat het niet zal gedaan worden; nu dan, sterk mijn handen!

Na'ankure ha' vahetimo'za amanage hu'za antahi'naze, nanekefinti zamazeri koro hanunke'za, zamesra hu'za eri'zana eri vagaoresaze hu'za anara hu'naze. Hianagi Anumzamoka nazana eri hankavetige'na eri'zana eri'neno hu'na nunamuna hu'noe.

10 Als ik nu kwam in het huis van Semaja, den zoon van Delaja, den zoon van Mehetabeel (hij nu was besloten), zo zeide hij: Laat ons samenkomen in het huis Gods, in het midden des tempels, en laat ons de deuren des tempels toesluiten; want zij zullen komen om u te doden, ja, bij nacht zullen zij komen, om u te doden.

Anante mago zupa Mehetabeli negeho ne' Delaia nemofo Simai'a noma'a kafana erigino mani'nere nantu antente'na vugeno, amanage huno hu'ne, Anumzamofo mono nompima ruotage'ma hu'nefinka ome franekita, mono no kafana erigisanu'e. Na'ankure meni kenagera ha' vahekamo'za eme kahe friku keaga hu'naze.

11 Maar ik zeide: Zou een man, als ik, vlieden? En wie is er, zijnde als ik, die in den tempel zou gaan, dat hij levend bleve? Ik zal er niet ingaan.

Hianagi nagra amanage hu'na kenona hu'noe, Nagra amanahu vahe'mo'na korora fregahufi? Inankna hu'na kva vahe'mo'na korora frena vu'na mono nompina ome frakina nagura vazigahue? I'o, nagra anara ovutfa hugahue.

12 Want ik merkte, en ziet, God had hem niet gezonden; maar hij sprak deze profetie tegen mij, omdat Tobia en Sanballat hem gehuurd hadden.

Nagrama antahi ama'ma huana ama ana nanekea Anumzamo asamigeno onasami'ne. Hianagi Tobiake Sanbalatike zago nemike hakeno, havi kasnampa ke nagritera hu'ne.

13 Daarom was hij gehuurd, opdat ik zou vrezen, en alzo doen, en zondigen; opdat zij iets zouden hebben tot een kwaden naam, opdat zij mij zouden honen.

Hanki nagri'ma nazeri koro'ma hanake'na koroma fre'na vu'na mono nompima ome frakisua zamo'ma hanige'na kumi'ma hanugeke, havi nagi nenamike huhaviza hunantesnanku, zanagra zago nemike huntakeno koro kea hunante'ne.

14 Gedenk, mijn God, aan Tobia en aan Sanballat, naar deze zijn werken; en ook aan de profetes Noadja, en aan de andere profeten, die mij gezocht hebben vreesachtig te maken.

Hige'na zanazeri haviza hinogu Anumzamofontega nunamuma hu'na nagri Anumzamoka ko, Tobiake Sanbalatikema nagri'ma hunante'na'a zanavu zanavara negenka, kasnampa a' Naodia'ene mago'a kasnampa vahe'mo'zanema nazeri kore'ma hunaku'ma nehaza zana hago zamage'nane.

15 De muur nu werd volbracht, op den vijf en twintigsten van Elul, in twee en vijftig dagen.

Hanki Elul ikamofona 25 zupa Jerusalemi kuma keginama nehuna eri'zana erivaga re'none. Ana eri'zama eri'nonana 52'a zagegnamofo agu'afi eri'none.

16 En het geschiedde, als al onze vijanden dit hoorden, zo vreesden al de heidenen, die rondom ons waren, en zij vervielen zeer in hun ogen; want zij merkten, dat dit werk van onzen God gedaan was.

Ana hunke'za tva'ontire'ma me'nea mopafima mani'naza ha' vahetimozama ana nanekema nentahi'za tusi koro hazageno, amuha zazamia omane'ne. Na'ankure zamagrama antahi'zana tagri Anumzamo taza higeta kuma kegina huvaga re'none.

17 Ook schreven in die dagen edelen van Juda vele brieven, die naar Tobia gingen; en die van Tobia kwamen tot hen.

Hagi ana knafina Juda ranra vahe'mo'za Tobiana rama'a zupa avona kre'za atrente'naze. Ana hazageno Tobia'a agranena anazanke huno avona atrezamantege'za avona omi ami hu'naze.

18 Want velen in Juda hadden hem gezworen, omdat hij was een schoonzoon van Sechanja, den zoon van Arah; en zijn zoon Johanan had genomen de dochter van Mesullam, den zoon van Berechja.

Ana hige'za Juda vahepintira hakare'a vahe'mo'za Tobiana kza hugahune hu'za kea hu hagerafite'za aza hu'naze. Na'ankure Tobia'a Ara negeho Sikania mofa ara erigeno, Tobia nemofo Jehohanani'a Berekia nemofo Mesulamu mofa eri'negu hu'za anara hu'naze.

19 Ook verhaalden zij zijn goeddadigheden voor mijn aangezicht, en mijn woorden brachten zij uit tot hem. Tobia dan zond brieven, om mij vreesachtig te maken.

Ana hige'za ana ranra vahetamimo'za Tobia'ma hia knare avu'ava zama'agura eme nenasami'za, nagrama hua nanekenena ome asami'naze. Ana hazageno Tobia'a nazeri koro hunaku nagritega avona kre atrevava hu'ne.