Mattheüs 24
1 En Jezus ging uit en vertrok van den tempel; en Zijn discipelen kwamen bij Hem, om Hem de gebouwen des tempels te tonen.
അനന്തരം യീശു ര്യദാ മന്ദിരാദ് ബഹി ർഗച്ഛതി, തദാനീം ശിഷ്യാസ്തം മന്ദിരനിർമ്മാണം ദർശയിതുമാഗതാഃ|
2 En Jezus zeide tot hen: Ziet gij niet al deze dingen? Voorwaar zeg Ik: Hier zal niet een steen op den anderen steen gelaten worden, die niet afgebroken zal worden.
തതോ യീശുസ്താനുവാച, യൂയം കിമേതാനി ന പശ്യഥ? യുഷ്മാനഹം സത്യം വദാമി, ഏതന്നിചയനസ്യ പാഷാണൈകമപ്യന്യപാഷാണേപരി ന സ്ഥാസ്യതി സർവ്വാണി ഭൂമിസാത് കാരിഷ്യന്തേ|
3 En als Hij op den Olijfberg gezeten was, gingen de discipelen tot Hem alleen, zeggende: Zeg ons, wanneer zullen deze dingen zijn, en welk zal het teken zijn van Uw toekomst, en van de voleinding der wereld? (aiōn g165)
അനന്തരം തസ്മിൻ ജൈതുനപർവ്വതോപരി സമുപവിഷ്ടേ ശിഷ്യാസ്തസ്യ സമീപമാഗത്യ ഗുപ്തം പപ്രച്ഛുഃ, ഏതാ ഘടനാഃ കദാ ഭവിഷ്യന്തി? ഭവത ആഗമനസ്യ യുഗാന്തസ്യ ച കിം ലക്ഷ്മ? തദസ്മാൻ വദതു| (aiōn g165)
4 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Ziet toe, dat u niemand verleide.
തദാനീം യീശുസ്താനവോചത്, അവധദ്വ്വം, കോപി യുഷ്മാൻ ന ഭ്രമയേത്|
5 Want velen zullen komen onder Mijn Naam, zeggende: Ik ben de Christus; en zij zullen velen verleiden.
ബഹവോ മമ നാമ ഗൃഹ്ലന്ത ആഗമിഷ്യന്തി, ഖ്രീഷ്ടോഽഹമേവേതി വാചം വദന്തോ ബഹൂൻ ഭ്രമയിഷ്യന്തി|
6 En gij zult horen van oorlogen, en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet.
യൂയഞ്ച സംഗ്രാമസ്യ രണസ്യ ചാഡമ്ബരം ശ്രോഷ്യഥ, അവധദ്വ്വം തേന ചഞ്ചലാ മാ ഭവത, ഏതാന്യവശ്യം ഘടിഷ്യന്തേ, കിന്തു തദാ യുഗാന്തോ നഹി|
7 Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen zijn hongersnoden, en pestilentien, en aardbevingen in verscheidene plaatsen.
അപരം ദേശസ്യ വിപക്ഷോ ദേശോ രാജ്യസ്യ വിപക്ഷോ രാജ്യം ഭവിഷ്യതി, സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ച ദുർഭിക്ഷം മഹാമാരീ ഭൂകമ്പശ്ച ഭവിഷ്യന്തി,
8 Doch al die dingen zijn maar een beginsel der smarten.
ഏതാനി ദുഃഖോപക്രമാഃ|
9 Alsdan zullen zij u overleveren in verdrukking, en zullen u doden, en gij zult gehaat worden van alle volken, om Mijns Naams wil.
തദാനീം ലോകാ ദുഃഖം ഭോജയിതും യുഷ്മാൻ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യന്തി ഹനിഷ്യന്തി ച, തഥാ മമ നാമകാരണാദ് യൂയം സർവ്വദേശീയമനുജാനാം സമീപേ ഘൃണാർഹാ ഭവിഷ്യഥ|
10 En dan zullen er velen geergerd worden, en zullen elkander overleveren, en elkander haten.
ബഹുഷു വിഘ്നം പ്രാപ്തവത്സു പരസ്പരമ് ഋതീയാം കൃതവത്സു ച ഏകോഽപരം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
11 En vele valse profeten zullen opstaan, en zullen er velen verleiden.
തഥാ ബഹവോ മൃഷാഭവിഷ്യദ്വാദിന ഉപസ്ഥായ ബഹൂൻ ഭ്രമയിഷ്യന്തി|
12 En omdat de ongerechtigheid vermenigvuldigd zal worden, zo zal de liefde van velen verkouden.
ദുഷ്കർമ്മണാം ബാഹുല്യാഞ്ച ബഹൂനാം പ്രേമ ശീതലം ഭവിഷ്യതി|
13 Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് ശേഷം യാവദ് ധൈര്യ്യമാശ്രയതേ, സഏവ പരിത്രായിഷ്യതേ|
14 En dit Evangelie des Koninkrijks zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis allen volken; en dan zal het einde komen.
അപരം സർവ്വദേശീയലോകാൻ പ്രതിമാക്ഷീ ഭവിതും രാജസ്യ ശുഭസമാചാരഃ സർവ്വജഗതി പ്രചാരിഷ്യതേ, ഏതാദൃശി സതി യുഗാന്ത ഉപസ്ഥാസ്യതി|
15 Wanneer gij dan zult zien den gruwel der verwoesting, waarvan gesproken is door Daniel, de profeet, staande in de heilige plaats; (die het leest, die merke daarop!)
അതോ യത് സർവ്വനാശകൃദ്ഘൃണാർഹം വസ്തു ദാനിയേൽഭവിഷ്യദ്വദിനാ പ്രോക്തം തദ് യദാ പുണ്യസ്ഥാനേ സ്ഥാപിതം ദ്രക്ഷ്യഥ, (യഃ പഠതി, സ ബുധ്യതാം)
16 Dat alsdan, die in Judea zijn, vlieden op de bergen;
തദാനീം യേ യിഹൂദീയദേശേ തിഷ്ഠന്തി, തേ പർവ്വതേഷു പലായന്താം|
17 Die op het dak is, kome niet af, om iets uit zijn huis weg te nemen;
യഃ കശ്ചിദ് ഗൃഹപൃഷ്ഠേ തിഷ്ഠതി, സ ഗൃഹാത് കിമപി വസ്ത്വാനേതുമ് അധേ നാവരോഹേത്|
18 En die op den akker is, kere niet weder terug, om zijn klederen weg te nemen.
യശ്ച ക്ഷേത്രേ തിഷ്ഠതി, സോപി വസ്ത്രമാനേതും പരാവൃത്യ ന യായാത്|
19 Maar wee de bevruchten, en den zogenden vrouwen in die dagen!
തദാനീം ഗർഭിണീസ്തന്യപായയിത്രീണാം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി|
20 Doch bidt, dat uw vlucht niet geschiede des winters, noch op een sabbat.
അതോ യഷ്മാകം പലായനം ശീതകാലേ വിശ്രാമവാരേ വാ യന്ന ഭവേത്, തദർഥം പ്രാർഥയധ്വമ്|
21 Want alsdan zal grote verdrukking wezen, hoedanige niet is geweest van het begin der wereld tot nu toe, en ook niet zijn zal.
ആ ജഗദാരമ്ഭാദ് ഏതത്കാലപര്യ്യനന്തം യാദൃശഃ കദാപി നാഭവത് ന ച ഭവിഷ്യതി താദൃശോ മഹാക്ലേശസ്തദാനീമ് ഉപസ്ഥാസ്യതി|
22 En zo die dagen niet verkort werden, geen vlees zou behouden worden; maar om der uitverkorenen wil zullen die dagen verkort worden.
തസ്യ ക്ലേശസ്യ സമയോ യദി ഹ്സ്വോ ന ക്രിയേത, തർഹി കസ്യാപി പ്രാണിനോ രക്ഷണം ഭവിതും ന ശക്നുയാത്, കിന്തു മനോനീതമനുജാനാം കൃതേ സ കാലോ ഹ്സ്വീകരിഷ്യതേ|
23 Alsdan, zo iemand tot ulieden zal zeggen: Ziet, hier is de Christus, of daar, gelooft het niet.
അപരഞ്ച പശ്യത, ഖ്രീഷ്ടോഽത്ര വിദ്യതേ, വാ തത്ര വിദ്യതേ, തദാനീം യദീ കശ്ചിദ് യുഷ്മാന ഇതി വാക്യം വദതി, തഥാപി തത് ന പ്രതീത്|
24 Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan, en zullen grote tekenen en wonderheden doen, alzo dat zij (indien het mogelijk ware) ook de uitverkorenen zouden verleiden.
യതോ ഭാക്തഖ്രീഷ്ടാ ഭാക്തഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച ഉപസ്ഥായ യാനി മഹന്തി ലക്ഷ്മാണി ചിത്രകർമ്മാണി ച പ്രകാശയിഷ്യന്തി, തൈ ര്യദി സമ്ഭവേത് തർഹി മനോനീതമാനവാ അപി ഭ്രാമിഷ്യന്തേ|
25 Ziet, Ik heb het u voorzegd!
പശ്യത, ഘടനാതഃ പൂർവ്വം യുഷ്മാൻ വാർത്താമ് അവാദിഷമ്|
26 Zo zij dan tot u zullen zeggen: Ziet, hij is in de woestijn; gaat niet uit; Ziet, hij is in de binnenkameren; gelooft het niet.
അതഃ പശ്യത, സ പ്രാന്തരേ വിദ്യത ഇതി വാക്യേ കേനചിത് കഥിതേപി ബഹി ർമാ ഗച്ഛത, വാ പശ്യത, സോന്തഃപുരേ വിദ്യതേ, ഏതദ്വാക്യ ഉക്തേപി മാ പ്രതീത|
27 Want gelijk de bliksem uitgaat van het oosten, en schijnt tot het westen, alzo zal ook de toekomst van den Zoon des mensen wezen.
യതോ യഥാ വിദ്യുത് പൂർവ്വദിശോ നിർഗത്യ പശ്ചിമദിശം യാവത് പ്രകാശതേ, തഥാ മാനുഷപുത്രസ്യാപ്യാഗമനം ഭവിഷ്യതി|
28 Want alwaar het dode lichaam zal zijn, daar zullen de arenden vergaderd worden.
യത്ര ശവസ്തിഷ്ഠതി, തത്രേവ ഗൃധ്രാ മിലന്തി|
29 En terstond na de verdrukking dier dagen, zal de zon verduisterd worden, en de maan zal haar schijnsel niet geven, en de sterren zullen van den hemel vallen, en de krachten der hemelen zullen bewogen worden.
അപരം തസ്യ ക്ലേശസമയസ്യാവ്യവഹിതപരത്ര സൂര്യ്യസ്യ തേജോ ലോപ്സ്യതേ, ചന്ദ്രമാ ജ്യോസ്നാം ന കരിഷ്യതി, നഭസോ നക്ഷത്രാണി പതിഷ്യന്തി, ഗഗണീയാ ഗ്രഹാശ്ച വിചലിഷ്യന്തി|
30 En alsdan zal in den hemel verschijnen het teken van den Zoon des mensen; en dan zullen al de geslachten der aarde wenen, en zullen den Zoon des mensen zien, komende op de wolken des hemels, met grote kracht en heerlijkheid.
തദാനീമ് ആകാശമധ്യേ മനുജസുതസ്യ ലക്ഷ്മ ദർശിഷ്യതേ, തതോ നിജപരാക്രമേണ മഹാതേജസാ ച മേഘാരൂഢം മനുജസുതം നഭസാഗച്ഛന്തം വിലോക്യ പൃഥിവ്യാഃ സർവ്വവംശീയാ വിലപിഷ്യന്തി|
31 En Hij zal Zijn engelen uitzenden met een bazuin van groot geluid, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenvergaderen uit de vier winden, van het ene uiterste der hemelen tot het andere uiterste derzelve.
തദാനീം സ മഹാശബ്ദായമാനതൂര്യ്യാ വാദകാൻ നിജദൂതാൻ പ്രഹേഷ്യതി, തേ വ്യോമ്ന ഏകസീമാതോഽപരസീമാം യാവത് ചതുർദിശസ്തസ്യ മനോനീതജനാൻ ആനീയ മേലയിഷ്യന്തി|
32 En leert van den vijgeboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt, en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is.
ഉഡുമ്ബരപാദപസ്യ ദൃഷ്ടാന്തം ശിക്ഷധ്വം; യദാ തസ്യ നവീനാഃ ശാഖാ ജായന്തേ, പല്ലവാദിശ്ച നിർഗച്ഛതി, തദാ നിദാഘകാലഃ സവിധോ ഭവതീതി യൂയം ജാനീഥ;
33 Alzo ook gijlieden, wanneer gij al deze dingen zult zien, zo weet, dat het nabij is, voor de deur.
തദ്വദ് ഏതാ ഘടനാ ദൃഷ്ട്വാ സ സമയോ ദ്വാര ഉപാസ്ഥാദ് ഇതി ജാനീത|
34 Voorwaar, Ik zeg u: Dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, totdat al deze dingen zullen geschied zijn.
യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വദാമി, ഇദാനീന്തനജനാനാം ഗമനാത് പൂർവ്വമേവ താനി സർവ്വാണി ഘടിഷ്യന്തേ|
35 De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.
നഭോമേദിന്യോ ർലുപ്തയോരപി മമ വാക് കദാപി ന ലോപ്സ്യതേ|
36 Doch van dien dag en die ure weet niemand, ook niet de engelen der hemelen, dan Mijn Vader alleen.
അപരം മമ താതം വിനാ മാനുഷഃ സ്വർഗസ്ഥോ ദൂതോ വാ കോപി തദ്ദിനം തദ്ദണ്ഡഞ്ച ന ജ്ഞാപയതി|
37 En gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen.
അപരം നോഹേ വിദ്യമാനേ യാദൃശമഭവത് താദൃശം മനുജസുതസ്യാഗമനകാലേപി ഭവിഷ്യതി|
38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging;
ഫലതോ ജലാപ്ലാവനാത് പൂർവ്വം യദ്ദിനം യാവത് നോഹഃ പോതം നാരോഹത്, താവത്കാലം യഥാ മനുഷ്യാ ഭോജനേ പാനേ വിവഹനേ വിവാഹനേ ച പ്രവൃത്താ ആസൻ;
39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van de Zoon des mensen.
അപരമ് ആപ്ലാവിതോയമാഗത്യ യാവത് സകലമനുജാൻ പ്ലാവയിത്വാ നാനയത്, താവത് തേ യഥാ ന വിദാമാസുഃ, തഥാ മനുജസുതാഗമനേപി ഭവിഷ്യതി|
40 Alsdan zullen er twee op den akker zijn, de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden.
തദാ ക്ഷേത്രസ്ഥിതയോർദ്വയോരേകോ ധാരിഷ്യതേ, അപരസ്ത്യാജിഷ്യതേ|
41 Er zullen twee vrouwen malen in den molen, de ene zal aangenomen, en de andere zal verlaten worden.
തഥാ പേഷണ്യാ പിംഷത്യോരുഭയോ ര്യോഷിതോരേകാ ധാരിഷ്യതേഽപരാ ത്യാജിഷ്യതേ|
42 Waakt dan; want gij weet niet, in welke ure uw Heere komen zal.
യുഷ്മാകം പ്രഭുഃ കസ്മിൻ ദണ്ഡ ആഗമിഷ്യതി, തദ് യുഷ്മാഭി ർനാവഗമ്യതേ, തസ്മാത് ജാഗ്രതഃ സന്തസ്തിഷ്ഠത|
43 Maar weet dit, dat zo de heer des huizes geweten had, in welke nachtwake de dief komen zou, hij zou gewaakt hebben, en zou zijn huis niet hebben laten doorgraven.
കുത്ര യാമേ സ്തേന ആഗമിഷ്യതീതി ചേദ് ഗൃഹസ്ഥോ ജ്ഞാതുമ് അശക്ഷ്യത്, തർഹി ജാഗരിത്വാ തം സന്ധിം കർത്തിതുമ് അവാരയിഷ്യത് തദ് ജാനീത|
44 Daarom, zijt ook gij bereid; want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen.
യുഷ്മാഭിരവധീയതാം, യതോ യുഷ്മാഭി ര്യത്ര ന ബുധ്യതേ, തത്രൈവ ദണ്ഡേ മനുജസുത ആയാസ്യതി|
45 Wie is dan de getrouwe en voorzichtige dienstknecht, denwelken zijn heer over zijn dienstboden gesteld heeft, om hunlieder hun voedsel te geven ter rechter tijd?
പ്രഭു ർനിജപരിവാരാൻ യഥാകാലം ഭോജയിതും യം ദാസമ് അധ്യക്ഷീകൃത്യ സ്ഥാപയതി, താദൃശോ വിശ്വാസ്യോ ധീമാൻ ദാസഃ കഃ?
46 Zalig is die dienstknecht, welken zijn heer, komende, zal vinden alzo doende.
പ്രഭുരാഗത്യ യം ദാസം തഥാചരന്തം വീക്ഷതേ, സഏവ ധന്യഃ|
47 Voorwaar, Ik zeg u, dat hij hem zal zetten over al zijn goederen.
യുഷ്മാനഹം സത്യം വദാമി, സ തം നിജസർവ്വസ്വസ്യാധിപം കരിഷ്യതി|
48 Maar zo die kwade dienstknecht in zijn hart zou zeggen: Mijn heer vertoeft te komen;
കിന്തു പ്രഭുരാഗന്തും വിലമ്ബത ഇതി മനസി ചിന്തയിത്വാ യോ ദുഷ്ടോ ദാസോ
49 En zou beginnen zijn mededienstknechten te slaan, en te eten en te drinken met de dronkaards;
ഽപരദാസാൻ പ്രഹർത്തും മത്താനാം സങ്ഗേ ഭോക്തും പാതുഞ്ച പ്രവർത്തതേ,
50 Zo zal de heer van dezen dienstknecht komen ten dage, in welken hij hem niet verwacht, en ter ure, die hij niet weet;
സ ദാസോ യദാ നാപേക്ഷതേ, യഞ്ച ദണ്ഡം ന ജാനാതി, തത്കാലഏവ തത്പ്രഭുരുപസ്ഥാസ്യതി|
51 En zal hem afscheiden, en zijn deel zetten met de geveinsden; daar zal wening zijn en knersing der tanden.
തദാ തം ദണ്ഡയിത്വാ യത്ര സ്ഥാനേ രോദനം ദന്തഘർഷണഞ്ചാസാതേ, തത്ര കപടിഭിഃ സാകം തദ്ദശാം നിരൂപയിഷ്യതി|
