Mattheüs 22
1 En Jezus, antwoordende, sprak tot hen wederom door gelijkenissen, zeggende:
ଜିସୁ ଆରେ ରଗ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହୁକେ ଲକୁରିଂ ହିକ୍ୟା ହିତାନ୍,
2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk een zeker koning, die zijn zoon een bruiloft bereid had;
“ସାର୍ଗେ ରାଜି ଏଲେଙ୍ଗ୍, ରକାନ୍ ରାଜା ମାଚାନ୍, ଇନେର୍କି ଜାର୍ ମାଜ଼ିତି ବିବା ବଜି ଜାଲ୍ଦି କିତାନ୍,
3 En zond zijn dienstknechten uit, om de genoden ter bruiloft te roepen; en zij wilden niet komen.
ଆରେ ହେ ବଜିତ କୁକ୍ୟାତି ଲକାରିଂ କୁକ୍ଚି ତାତେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ହେ ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍, ମାତର୍ ହେୱାର୍ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିୱାତାର୍ ।
4 Wederom zond hij andere dienstknechten uit, zeggende: Zegt den genoden: Ziet, ik heb mijn middagmaal bereid; mijn ossen, en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed; komt tot de bruiloft.
ଆରେ ରଗ ହେୱାନ୍ ବିନ୍ ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ଚି ବଲ୍ ହିତାନ୍, କୁକ୍ତି ଲଗାଂ ଇନାଟ୍, ହୁଡ଼ାଟ୍, ‘ଆପେଂ ମା’ ବଜି ଜାଲ୍ଦି କିତାପ୍ନ୍ନା, ମା ସଣ୍ଡ୍ ଆରି ଦୁମାଂ ଅହ୍ରିଙ୍ଗ୍ ପାଗ୍ତାପ୍ନ୍ନା, ୱିଜ଼ୁ ଜାଲ୍ଦି ଆତାତ୍ନ୍ନା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ବିବା ବଜିତ ୱାଡୁ ।”
5 Maar zij, zulks niet achtende, zijn heengegaan, deze tot zijn akker, gene tot zijn koopmanschap.
“ମାତର୍ କୁକ୍ୟାତି ମୁଣିକାର୍ ଇ କାତାତିଂ ମାନିକିୱାଦାଂ ଜାର୍ ଜାର୍ କାମାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ରୱାନ୍ ତା ବୁମିତ ହାଚାନ୍, ଆରେ ରୱାନ୍ ଦୁକାଣ୍ତ ହାଚାନ୍ ଆରି,
6 En de anderen grepen zijn dienstknechten, deden hun smaadheid aan, en doodden hen.
ଆରେ କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ରାଜାତି ଆଡ଼ିୟାରିଂ ଆସ୍ତି ଅସ୍ପାତାର୍ ।
7 Als nu de koning dat hoorde, werd hij toornig, en zijn krijgsheiren zendende, heeft die doodslagers vernield, en hun stad in brand gestoken.
ରାଜା ରିସା ଆଜ଼ି ମେଲ୍ୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍ । ହେୱାର୍ ହେ ନାର୍ ମାରୁରିଂ ଅଜ଼ି ହେୱାର୍ତି ବସ୍ତିତିଙ୍ଗ୍ ନିସ୍ତ ମେହାୟ୍ କିତାର୍ ।”
8 Toen zeide hij tot zijn dienstknechten: De bruiloft is wel bereid, doch de genoden waren het niet waardig.
ତା ପାଚେ ରାଜା ଆଡ଼ିୟାରିଂ କୁକ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ବିବା ବଜି ଜାଲ୍ଦି, ମାତର୍ ଆନ୍ କୁକ୍ତାକାର୍ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ କାୱାତାର୍ ।”
9 Daarom gaat op de uitgangen der wegen, en zovelen als gij er zult vinden, roept ze tot de bruiloft.
“ଲାଗିଂ ରାଜ୍ଡାଣ୍ଡ୍ନି ଡେଡ଼ା ଡେଡ଼ା ହାଲ୍ଜି ଏଚେକ୍ ଲକାଂ ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍, ୱିଜ଼ାକାରିଂ ମା ବଜିତ କୁକ୍ଚି ତାହିୱାଡୁ ।”
10 En dezelve dienstknechten, uitgaande op de wegen, vergaderden allen, die zij vonden, beiden kwaden en goeden; en de bruiloft werd vervuld met aanzittende gasten.
ଲାଗିଂ ଆଡ଼ିୟାର୍ ପାଟି ପାଟିତିଂ ବୁଲାଆଜ଼ି ହାର୍ ଆଏତ୍ କି, ବାନ୍ୟା; ଏଚେକ୍ ଲଗାଂ ହୁଡ଼୍ତାର୍, ୱିଜ଼ାକାରିଂ କୁକ୍ଚି ତାହିୱାତାର୍ ଆରି ବିବା ଇଞ୍ଜ ବାର୍ତି କିତାର୍ ।
11 En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed;
“ରାଜା ଗତାକାଂ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ୱାତାନ୍ । ହେୱାନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍, ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ରୱାନ୍ ବିବା ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପା ୱାଦାଂ ମାନି ରୱାନିଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ହେୱାନିଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍ ।
12 En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
ରାଜା ହେୱାନିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, ‘ବନ୍ଦୁ, ବିବା ଇଲ୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପାୱାଦାଂ ଇବେ ୱାତାୟ୍ ଇନେସ୍?’ ମାନାୟ୍ ଉତର୍ ହିୱାଦାଂ ଚିମ୍ରା ଆତାନ୍ ।
13 Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten, neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal zijn wening en knersing der tanden.
ରାଜା ଆଡ଼ିୟା ୱେଚ୍ଚାନ୍, ତା କେଇକାଲ୍ ଗାଚ୍ଚି ବାର୍ତ ମାଜ୍ଗାତ ତୁହିୟାଟ୍ । ହେବେ ଆଡ଼୍ବିସ୍ ଟାଡାଙ୍ଗ୍ ରେତିକିନାନ୍ ।”
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
ଜିସୁ ୱିସ୍ତିହିଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆଦିକ୍ କୁକ୍ୟାତାର୍, “ମାତର୍ ଅଲପ୍ ବାଚିକିୟାତାକାର୍ ।”
15 Toen gingen de Farizeen heen, en hielden te zamen raad, hoe zij Hem verstrikken zouden in Zijn rede.
କେତ୍ଜାଣ୍ ପାରୁସିର୍ ହାଲ୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ପର୍ସନ୍ ୱେନ୍ବିସ୍ ହେୱାନିଂ ଡ଼ୁକାତ ରାତ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ଉପାୟ୍ ପାଚି କିତାର୍ ।
16 En zij zonden uit tot Hem hun discipelen, met de Herodianen, zeggende: Meester! wij weten, dat Gij waarachtig zijt, en de weg Gods in der waarheid leert, en naar niemand vraagt; want Gij ziet den persoon der mensen niet aan;
ହେୱାର୍ ନିଜାର୍ କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ଚେଲାରିଂ ଆରି ହେରଦିୟା ଦଲ୍ନି କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ଜିସୁ ଲାଗେ ପକ୍ତାର୍, ହେୱାର୍ ୱେନ୍ବାତାର୍ “ଏ ଗୁରୁ ଆପେଂ ପୁଚାପ୍ନ୍ନା, ଏନ୍ ସତ୍ କାତା ଇନାୟ୍ ଇସ୍ୱର୍ ହାତ୍ପା ବିସ୍ରେନି ହାଜ଼ି ସିକ୍ୟା ହିତାୟ୍ନା । ଆରେ ଇନେରିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଉୟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଏନ୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ମୁକ୍ମେଟ୍ ହୁଡ଼ୁୟ୍ ।
17 Zeg ons dan: wat dunkt U? Is het geoorloofd, den keizer schatting te geven of niet?
ଲାଗିଂ ମାଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚା, ନି ଇନାକା ଇନାକା? କାଇସର୍ତିଂ ସିସ୍ତୁ ହିନାକା ବିଦି ମାନାତ୍ କି ଆକାୟ୍?”
18 Maar Jezus, bekennende hun boosheid, zeide:
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାର୍ତି କୁଟ୍ ପୁଞ୍ଜି ମାଚାନ୍ । ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “ଆଡ଼େ କାପ୍ଟିୟାର୍, ନାଙ୍ଗ୍ ଡ଼ୁକାତ ରାତ୍ତେଦେଂ ଇନେକିଦେଂ ସେସ୍ଟା କିନାଦେରା?
19 Gij geveinsden, wat verzoekt gij Mij? Toont Mij de schattingpenning. En zij brachten Hem een penning.
ଇମ୍ଣି ଟାକାଂ ହିନାଦେରା, ହେବେଣ୍ଡାଂ ରଞ୍ଜୁ ତାସି ଚଚ୍ଚାଟ୍ । ହେୱାର୍ ରଞ୍ଜୁ ଅଦ୍ନି ତାସି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହିତାର୍ ।”
20 En Hij zeide tot hen: Wiens is dit beeld en het opschrift?
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଇ ଅଦ୍ନି ଜପି ଇନେର୍ତି ତର୍ ଆରି ପୁତ୍ଡ଼ା ରଚ୍ୟା ଆତାତ୍ନ୍ନା ।”
21 Zij zeiden tot Hem: Des keizers. Toen zeide Hij tot hen: Geeft dan den keizer, dat des keizers is, en Gode, dat Gods is.
ହେୱାର୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “କାଇସର୍ତି ।” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ତେବେ ଇମ୍ଣାକା ରମ୍ତି, ହେଦାଂ ରମ୍ତିଂ ହିୟାଟ୍, ଆରି ଇମ୍ଣାକା ଇସ୍ୱର୍ତି, ହେଦାଂ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ହିୟାଟ୍ ।”
22 En zij, dit horende, verwonderden zich, en Hem verlatende, zijn zij weggegaan.
ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାର୍, କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍ ।
23 Te dienzelfden dage kwamen tot Hem de Sadduceen, die zeggen, dat er geen opstanding is, en vraagden Hem,
ହେ ଦିନ୍ ସାଦୁକି କୁଦାନି କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ଜିସୁ ତାକେ ୱାତାର୍ । ସାଦୁକିର୍ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ଜେ, ଆରେ ନିଂନାକା ଆକାୟ୍ ।
24 Zeggende: Meester! Mozes heeft gezegd: Indien iemand sterft, geen kinderen hebbende, zo zal zijn broeder deszelfs vrouw trouwen, en zijn broeder zaad verwekken.
ହେୱାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଗୁରୁ, ମସା ଇଞ୍ଚାନ୍ନା ଜେ, ଜଦି ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ଆୱାଦାଂ ହାତିସ୍, ବାଟିଙ୍ଗ୍ ତା ଟଣ୍ଡେନ୍ ହେ ରାଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ବିବା କିନାନ୍ ଆରି ହେୱାର୍ତି ହିମ୍ଣାଂ ହେ ହାତି ଲକୁତ ମାଜ଼ିର୍ ଇଞ୍ଜି ଇନ୍ୟା ଆନାର୍ ।
25 Nu waren er bij ons zeven broeders; en de eerste, een vrouw getrouwd hebbende, stierf; en dewijl hij geen zaad had, zo liet hij zijn vrouw voor zijn broeder.
ୱେନାଟ୍, ମା ବିତ୍ରେ ସାତ୍ ବାୟ୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ମାଚାର୍, ଗାଜା ଟଣ୍ଡେନ୍ ବିବା କିଜ଼ି ହାତାନ୍, ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ହିଲ୍ୱିତିଲେ ଜାର୍ ଟଣ୍ଡେନ୍ କାଜିଂ ଜାର୍ କଗ୍ଲେଂ ପିସ୍ତାନ୍ ।
26 Desgelijks ook de tweede, en de derde, tot de zevende toe.
ମାତର୍ ରିୟାର୍, ତିନ୍ ଜାଣ୍ ଆରି ହାରିହାରା ସାତ୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ପା ହେ ଲାକେ ବିବା କିତାର୍ ।
27 Ten laatste na allen, is ook de vrouw gestorven.
ହାରିହାରା ହେ କଗ୍ଲେ ପା ହାତାତ୍ ।
28 In de opstanding dan, wiens vrouw zal zij wezen van die zeven, want zij hebben ze allen gehad?
ଇମ୍ଣି ଦିନ୍ ହାତି ମୁଣିକାର୍ ଆରେ ନିଂନାର୍, ଇ କଗ୍ଲେ ଇନେର୍ ଡକ୍ରି ଇଞ୍ଜି ଇନ୍ୟା ଆନାତ୍? ୱିଜ଼ାକାର୍ ତ ତାଙ୍ଗ୍ ବିବା କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।”
29 Maar Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gij dwaalt, niet wetende de Schriften, noch de kracht Gods.
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ବାୟା କାଦେର୍ । ସାସ୍ତର୍ କି ଇସ୍ୱର୍ତି ସାକ୍ତି ବିସ୍ରେ ମିଦାଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍କାଡ଼୍ ହିଲ୍ୱି କାଜିଂ ଇ କାତା ପୁନ୍ୱା ତାଦେର୍ଣ୍ଣା ।
30 Want in de opstanding nemen zij niet ten huwelijk, noch worden ten huwelijk uitgegeven; maar zij zijn als engelen Gods in de hemel.
ଆରେ ନିଂନିତ ପାଚେ ହାତି ଲକୁ ହେୱାର୍ ସାର୍ଗେନି ଦୁତ୍ ଲାକେ ଆନାର୍ । ହେୱାର୍ ବିବା ଆଉର୍ କି ବିବା କିଉର୍ ।
31 En wat aangaat de opstanding der doden, hebt gij niet gelezen, hetgeen van God tot ulieden gesproken is, Die daar zegt:
ହାତି ମୁଣିକାର୍ ଆରେ ନିଂନି ବିସ୍ରେ ଇସ୍ୱର୍ ସାସ୍ତର୍ ୱେଚ୍ଚାତାନ୍ନା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ବାଇବଲ୍ତ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ପଡ଼ି କିୱାତାଦେର୍ଣ୍ଣା?”
32 Ik ben de God Abrahams, en de God Izaks, en de God Jakobs! God is niet een God der doden, maar der levenden.
ଇସ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଚାନ୍ନା, ଆସେଙ୍ଗ୍ ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍, ଆରି ଜାକୁବ୍ତି ଇସ୍ୱର୍ । ଇସ୍ୱର୍ ତ ଜିତାକାର୍ତି ଇସ୍ୱର୍ ହାତାକାର୍ତି ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।
33 En de scharen, dit horende, werden verslagen over Zijn leer.
ଲକୁ ଜିସୁତି ହିକ୍ୟା ୱେନ୍ଞ୍ଜି କାବା ଆତାର୍ ।
34 En de Farizeen, gehoord hebbende, dat Hij de Sadduceen den mond gestopt had, zijn te zamen bijeenvergaderd.
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାରୁସିର୍ ୱେଚାର୍ ଜେ ଜିସୁ ସାଦୁକିରିଂ ଉତର୍ କିୟ୍କିୱାତାନ୍ଦେ, ହେୱାର୍ ରୁଣ୍ଡା ଆଜ଼ି ଜିସୁ ଲାଗେ ୱାତାର୍
35 En een uit hen, zijnde een Wetgeleerde, heeft gevraagd, Hem verzoekende, en zeggende:
ଆରି ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ ଦରମ୍ ସାସ୍ତର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଡ଼ୁକାତ ରାତ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ର ପରସନ୍ କିତାନ୍,
36 Meester! welk is het grote gebod in de wet?
“ଏ ଗୁରୁ,” ମସାତି ବିଦିତ “ଇମ୍ଣି ବଲ୍ ୱିଜ଼େତିଂ ମୁଡ଼୍ଦାକା ।”
37 En Jezus zeide tot hem: Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand.
ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ନି ମାପ୍ରୁ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ୱିଜ଼ୁ ୱାସ୍କି, ୱିଜ଼ୁ ପାରାଣ୍ ଆରି ୱିଜ଼ୁ ମାନ୍ ହିଜ଼ି ଜିଉନୱାଟ୍ ।
38 Dit is het eerste en het grote gebod.
ଇଦାଂ ନେ ପର୍ତୁମ୍ ଆରି ମୁଡ଼୍ ବଲ୍ ।”
39 En het tweede aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.
“ରିଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ ମୁଡ଼୍ ବଲ୍ ଆନାତା, ମି ପାଡ଼୍ହା ଇଞ୍ଜାକାରିଂ ଜିବୁନ୍ ଲାକେ ଜିଉନୱାଟ୍ ।
40 Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.
ଇ ରିଣ୍ଡି ବଲ୍ ମସାତି ୱିଜ଼ୁ ବିଦି ଆରି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ତି ସିକ୍ୟାତ ବାର୍ସି କିନାତ୍ ।”
41 Als nu de Farizeen samenvergaderd waren, vraagde hun Jezus,
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାରୁସିର୍ ରୁଣ୍ଡାଆତି ୱେଡ଼ାଲିଂ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍,
42 En zeide: Wat dunkt u van den Christus? Wiens Zoon is Hij? Zij zeiden tot Hem: Davids Zoon.
“କ୍ରିସ୍ଟ ଇଚିସ୍ ମସିୟା ତା ବିସ୍ରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ବାବି କିନାଦେରା? ହେୱାନ୍ ଇନେର୍ କୁଟୁମ୍?” ହେୱାର୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “ହେୱାନ୍ ଦାଉଦ୍ତି ।”
43 Hij zeide tot hen: Hoe noemt Hem dan David, in de Geest, zijn Heere? zeggende:
ଜିସୁ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ତା ଆତିସ୍ ଦାଉଦ୍ ମସିୟାଙ୍ଗ୍ ନା ମାପ୍ରୁ” ଇଞ୍ଜି ଇନେକିଦେଂ ଲେକି କିତାନ୍ନ୍ନା? ଇନାକିଦେଂକି ଜିବୁନ୍ ପକ୍ତିଲେ ହେୱାନ୍ ଲେକି କିତାନ୍ନ୍ନା,
44 De Heere heeft gezegd tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand, totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.
“ମାପ୍ରୁ ନା ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆପେଂ ମି ସାତ୍ରୁରିଂ ମି ପାନା ତାରେନ୍ ଇଟ୍ୱି, ହେ ପାତେକ୍ ମା ବୁଜ୍ଣି ବାଗାଙ୍ଗ୍ କୁଚ୍ଚି ମାନା ।”
45 Indien Hem dan David noemt zijn Heere, hoe is Hij zijn Zoon?
“ଲାଗିଂ ଦାଉଦ୍ ଜଦି ତାଙ୍ଗ୍ ମାପ୍ରୁ ଇଞ୍ଜି କିତାର୍, ବାଟିଙ୍ଗ୍ ମସିୟା ଇନେସ୍ ତା ମାଜ଼ି ଇଞ୍ଜି ଇନାନ୍?”
46 En niemand kon Hem een woord antwoorden; noch iemand durfde Hem van dien dag aan iets meer vragen.
ହେବେ ଇନେର୍ ପା ହେୱାନିଂ ପାଦେକ୍ ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାର୍, ଆରେ ହେ ଦିନ୍ତାଂ ଇନେର୍ ଆରେ ହେୱାନିଂ ପର୍ସନ୍ ୱେନ୍ବେଦେଂ ସାସ୍ କିୱାତାର୍ ।
