Mattheüs 22
1 En Jezus, antwoordende, sprak tot hen wederom door gelijkenissen, zeggende:
ईसु अळी तीमने दाखला ह़मळाव्वा बाज ज्यो। तीहयो केदो,
2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk een zeker koning, die zijn zoon een bruiloft bereid had;
ह़रग नु राज तीहया राजा ह़रकु से, जे आह़फा ना सोरा ना वेवा मे पंगात बहाड़्यो।
3 En zond zijn dienstknechten uit, om de genoden ter bruiloft te roepen; en zij wilden niet komen.
राजो आह़फा ना पावर्या ने नेवतु आपला माणहु ने बोलाव्वा करीन मोकल्यो, बाखीन तीहया आव्वा नी हींड्ता हता।
4 Wederom zond hij andere dienstknechten uit, zeggende: Zegt den genoden: Ziet, ik heb mijn middagmaal bereid; mijn ossen, en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed; komt tot de bruiloft.
राजो नेवतु आपला माणहुन तां अळी बीजा पावर्या ने आहयु केतो जाय्न मोकल्यो, “नेवतु आपला तीहया माणहु ने की देवो, देखो! मे मारी पंगात नु खाणु तीयार कर देदलो से। मारा बोळद्या अने पाळ्ळा जानवरु मराय नाखलो से। अने खाणु तीयार से; वेवा नी पंगात मे आवो।”
5 Maar zij, zulks niet achtende, zijn heengegaan, deze tot zijn akker, gene tot zijn koopmanschap.
पण तीहया आहयी वात पोर धीयान नी देदा। कानो आह़फा ना खेतर भणी जत र्यो, अने कानो आह़फा नु वेपारु करवा जत र्यो।
6 En de anderen grepen zijn dienstknechten, deden hun smaadheid aan, en doodden hen.
अने काना माणहु तीहया राजा ना पावर्या ह़ाते वारु वेहवार नी कर्या अने तीमने मार नाख्या।
7 Als nu de koning dat hoorde, werd hij toornig, en zijn krijgsheiren zendende, heeft die doodslagers vernield, en hun stad in brand gestoken.
आहयी वात ह़मळीन राजा ने घणी रीह लागी। अने तीहयो आह़फा ना सीपायड़ा मोकलीन तीहया हत्यारा ने मराय नाख्यो अने तीमना ह़ेर ने धपाड़ नाख्यो।
8 Toen zeide hij tot zijn dienstknechten: De bruiloft is wel bereid, doch de genoden waren het niet waardig.
अळतेण राजो आह़फा ना पावर्या ने केदो, “वेवा नी पंगात नी तीयारी ते हय जेली से, पण जीमने नेवतु आपलु हतु, तीहया आना लायक नी बण्या।”
9 Daarom gaat op de uitgangen der wegen, en zovelen als gij er zult vinden, roept ze tot de bruiloft.
एतरे वाट ना चोवराया पोर जावो, अने जेतरा बी माणहु जड़ जाय, तीहया आखाम ने वेवा नी पंगात मे बोलाय लावो।
10 En dezelve dienstknechten, uitgaande op de wegen, vergaderden allen, die zij vonden, beiden kwaden en goeden; en de bruiloft werd vervuld met aanzittende gasten.
अने पावर्या रोहा पोर ज्या, अने भला अने कुहर्या आखा माणहु ने बोलावीन ली आया अने वेवा नो घोर तीहया माणहु सी भराय ज्यु।
11 En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed;
राजो पोरणा ने देखवा करीन आयो, तां तीनी नींगा एक एसवा माणेह पोर पड़ी, जे वेवा ना लुगड़ा नी पेरलो हतो।
12 En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
तीहयो तीने केदो, भाय वेवा ना लुगड़ा पेर्या वगर तु आञे केम आय लाग्यो? तीहयो माणेह होगो हय र्यो।
13 Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten, neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal zijn wening en knersing der tanden.
तत्यार राजो आह़फा ना पावर्या ने हुकम आपीन केदो, आना हात अने पोगु बांदीन आने बारथो अंदारला मे नाख देवो। तां तीहया माणहु रड़हे, अने दात ककड़ावहे।
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
काहाके बोलावला ते ढेरेत से, पण टाळला थोड़ाक से।
15 Toen gingen de Farizeen heen, en hielden te zamen raad, hoe zij Hem verstrikken zouden in Zijn rede.
तीहयी टेमे फरीसी पंथवाळा जाय्न भेळा हय्न वीच्यार काड्या के कीसम ईसु ने हीनी वात मे फसाड़या।
16 En zij zonden uit tot Hem hun discipelen, met de Herodianen, zeggende: Meester! wij weten, dat Gij waarachtig zijt, en de weg Gods in der waarheid leert, en naar niemand vraagt; want Gij ziet den persoon der mensen niet aan;
पण तीहयो आह़फा ना चेलाम ने हेरोद नी ह़ाते तीनीन्तां आहयु केवा मोकल्यो, “ए मास्तर आमु जाणया के तु खरलो से, अने भगवान नी वाट सच्चाय सी ह़ीकाड़े, अने कोय नी परवाय नी करत्लो, काहाके तु माणहु नु मोडु देखीन वात नी करत्लो।
17 Zeg ons dan: wat dunkt U? Is het geoorloofd, den keizer schatting te geven of niet?
एतरे आमने देखाड़ तु ह़ु सोचे? केसर ने फाळो आपवा वारु से के नी हय।”
18 Maar Jezus, bekennende hun boosheid, zeide:
ईसु तीमनी वात जाणीन केदो, “ए ढोंगड़ा करन्या, मने काहा पारखो?
19 Gij geveinsden, wat verzoekt gij Mij? Toont Mij de schattingpenning. En zij brachten Hem een penning.
फाळा नो सीक्को मने देखाड़ो।” ता तीहया तीनीन्तां एक सीक्को लाया।
20 En Hij zeide tot hen: Wiens is dit beeld en het opschrift?
तीहयो तीने पुछ्यो, “आहयो छाप अने नाम कोय नु से?”
21 Zij zeiden tot Hem: Des keizers. Toen zeide Hij tot hen: Geeft dan den keizer, dat des keizers is, en Gode, dat Gods is.
तीहया तीने केदा, “केसर नो।” तत्यार तीहयो तीने केदो, “जे केसर नु से, तीहयो केसर ने आपो; अने जे भगवान नु से, तीहयु भगवान ने आपो।”
22 En zij, dit horende, verwonderden zich, en Hem verlatende, zijn zij weggegaan.
आहयु ह़मळीन तीहया घबराय ज्या, अने तीने रेवा दीन जत र्या।
23 Te dienzelfden dage kwamen tot Hem de Sadduceen, die zeggen, dat er geen opstanding is, en vraagden Hem,
तीहया दाड़े सदुकी पंथवाळा जे केता हता के मरला नु पासु जीवणु हयेत नी, तीनी ह़ाते आया अने तीने पुछ्या,
24 Zeggende: Meester! Mozes heeft gezegd: Indien iemand sterft, geen kinderen hebbende, zo zal zijn broeder deszelfs vrouw trouwen, en zijn broeder zaad verwekken.
“ए मास्तर, मुसो केदलो हतो के कदी कोय माणेह वण-अवल्यात मर जाय, ता तीनो भाय तीनी लाडी सी वेवा करीन आह़फा ना भाय जुगु सोरा पयदा करे।
25 Nu waren er bij ons zeven broeders; en de eerste, een vrouw getrouwd hebbende, stierf; en dewijl hij geen zaad had, zo liet hij zijn vrouw voor zijn broeder.
हाव अमारीन्तां ह़ात भाय हता; पेलो वेवा करीन मर ज्यो, अने सोरा नी हयवा ना कारण आह़फा नी लाडी ने आह़फा ना भाय नी करते सोड़ ज्यो।
26 Desgelijks ook de tweede, en de derde, tot de zevende toe.
आहयी रीते बीजो अने तीसरो बी कर्यो, अने ह़ातोव भाय लग आसमेत हयु।
27 Ten laatste na allen, is ook de vrouw gestorven.
आखान बाद मे आखरी मे तीहयी बयर बी मर जी।
28 In de opstanding dan, wiens vrouw zal zij wezen van die zeven, want zij hebben ze allen gehad?
एतरे पासा जीवता हयवा पोर तीहयी तीहया ह़ातोव भाय मे गेथी कोयनी लाडी हयहे? काहाके तीहयी आखा नी लाडी बणली हती।”
29 Maar Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gij dwaalt, niet wetende de Schriften, noch de kracht Gods.
ईसु तीमने जपाप आप्यो, “तमु चोखली सास्तर अने भगवान नी सक्ती ने नी जाणता; आना कारण सी भुल मे पड़ र्या।
30 Want in de opstanding nemen zij niet ten huwelijk, noch worden ten huwelijk uitgegeven; maar zij zijn als engelen Gods in de hemel.
काहाके जीवता हयवा पोर वेवा नी हये पण ह़रग मे आखा ह़रगदुत ने तेम रेहे।
31 En wat aangaat de opstanding der doden, hebt gij niet gelezen, hetgeen van God tot ulieden gesproken is, Die daar zegt:
पण मरला ने जीवता हयवा ना बारा मे ह़ु तमु आहयो बोल नी भण्या जे भगवान तमने केदो:
32 Ik ben de God Abrahams, en de God Izaks, en de God Jakobs! God is niet een God der doden, maar der levenden.
‘मे अब्राहम नो भगवान, अने ईसाक नो भगवान, अने याकुब नो भगवान से?’ तीहयो मरला नो नी, पण जीवता नो भगवान से।”
33 En de scharen, dit horende, werden verslagen over Zijn leer.
आहयु ह़मळीन माणहु तीनी ह़ीकापण सी घबराय ज्या।
34 En de Farizeen, gehoord hebbende, dat Hij de Sadduceen den mond gestopt had, zijn te zamen bijeenvergaderd.
जत्यार फरीसी पंथवाळा आहयु ह़मळ्या के ईसु सदुकी ना मोडा बंद कर देदो, ता तीहया एखठा हया।
35 En een uit hen, zijnde een Wetgeleerde, heeft gevraagd, Hem verzoekende, en zeggende:
तीमनी मे गेथु एक कायदा पाळवा वाळो तीने पारखवा नी करते तीने पुछ्यो,
36 Meester! welk is het grote gebod in de wet?
“ए मास्तर कायदा मे कानो हुकम आखा सी मोटो से?”
37 En Jezus zeide tot hem: Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand.
तीहयो तीने केदो, “तु तारा मालीक ने अने भगवान ने पुरा मन अने आह़फा ना पुरा जीव अने आह़फा नी आखी अक्कल नी भेळ मोंग कर।
38 Dit is het eerste en het grote gebod.
आहयो आखा गेथो पेलो अने मोट्लो हुकम से।
39 En het tweede aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.
अने तीनीन तेम आहयो बीजो हुकम से के तु आपणा ह़ाते वाळा सी आह़फान तेम मोंग राख।
40 Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.
आखा कायदा अने भगवान वगे गेथा केण्या माणहु ना कीताप्या आहयात बे हुकम पोर टेकला से।”
41 Als nu de Farizeen samenvergaderd waren, vraagde hun Jezus,
जत्यार फरीसी पंथवाळा एखठा हता, ता ईसु तीमने पुछ्यो,
42 En zeide: Wat dunkt u van den Christus? Wiens Zoon is Hij? Zij zeiden tot Hem: Davids Zoon.
“मसी ना बारा मे तमु ह़ु सोचो? तीहयो कोयनो सोरो से?” तीहया तीने केदा, “दावुद नो।”
43 Hij zeide tot hen: Hoe noemt Hem dan David, in de Geest, zijn Heere? zeggende:
तीहयो तीने पुछ्यो, “ता दावुद आत्मा मे हय्न हीने मालीक ह़ुका केय?
44 De Heere heeft gezegd tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand, totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.
‘मालीक, मारा मालीक ने केदो, मारी जमणी ह़ोड़ बह, जत्यार लग मे तारा वेरी ने तारा पोगु तळे नी कर देम।’
45 Indien Hem dan David noemt zijn Heere, hoe is Hij zijn Zoon?
भलु, जत्यार दावुद हीने मालीक केय, ता हीय्यो हीनो सोरो केम केवायो?”
46 En niemand kon Hem een woord antwoorden; noch iemand durfde Hem van dien dag aan iets meer vragen.
आना जपाप मे कोय बी एक वात नी की सक्यो। तीहया दाड़े गेथा कोयने अळतेण तीने कंय पुसवा नी हीम्मत नी हयी।
