Markus 9
1 En Hij zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat er sommigen zijn van degenen, die hier staan, die den dood niet zullen smaken, totdat zij zullen hebben gezien, dat het Koninkrijk Gods met kracht gekomen is.
Ел ле-а май зис: „Адевэратвэ спун, кэ сунт уний дин чей че стау аич, каре ну вор мури пынэ ну вор ведя Ымпэрэциялуй Думнезеу венинд ку путере.”
2 En na zes dagen nam Jezus met Zich Petrus, en Jakobus, en Johannes, en bracht hen op een hogen berg bezijden alleen; en Hij werd voor hen van gedaante veranderd.
Дупэ шасе зиле, Исус а луат ку Ел пе Петру, пе Иаков ши пе Иоан ши й-а дус сингурь деопарте пе ун мунте ыналт. Аколо С-а скимбат ла фацэ ынаинтя лор.
3 En Zijn klederen werden blinkende, zeer wit als sneeuw, hoedanige geen voller op aarde zo wit maken kan.
Хайнеле Луй с-ау фэкут стрэлучитоаре ши фоарте албе, де о албяцэ пе каре ничун ынэлбитор де пе пэмынт н-о поате да.
4 En van hen werd gezien Elias met Mozes, en zij spraken met Jezus.
Илие ли с-а арэтат ымпреунэ ку Мойсе ши ста де ворбэ ку Исус.
5 En Petrus, antwoordende, zeide tot Jezus: Rabbi, het is goed, dat wij hier zijn, en laat ons drie tabernakelen maken, voor U een, en voor Mozes een, en voor Elias een.
Петру а луат кувынтул ши а зис луй Исус: „Ынвэцэторуле, есте бине сэ стэм аич, сэ фачем трей колибе: уна пентру Тине, уна пентру Мойсе ши уна пентру Илие.”
6 Want hij wist niet, wat hij zeide; want zij waren zeer bevreesd.
Кэч ну штия че сэ зикэ, атыт де маре спаймэ ый апукасе.
7 En er kwam een wolk, die hen overschaduwde, en een stem kwam uit de wolk, zeggende: Deze is Mijn geliefde Zoon, hoort Hem!
А венит ун нор ши й-а акоперит ку умбра луй. Ши дин нор с-а аузит ун глас, каре зичя: „Ачеста есте Фиул Меу пряюбит: де Ел сэ аскултаць!”
8 En haastelijk rondom ziende, zagen zij niemand meer, dan Jezus alleen bij zich.
Ындатэ, ученичий с-ау уйтат ымпрежур ши н-ау май вэзут пе нимень, декыт пе Исус сингур ку ей.
9 En als zij van den berg afkwamen, gebood Hij hun, dat zij niemand verhalen zouden, hetgeen zij gezien hadden, dan wanneer de Zoon des mensen uit de doden zou opgestaan zijn.
Пе кынд се коборау де пе мунте, Исус ле-а порунчит сэ ну спунэ нимэнуй че ау вэзут, пынэ ва ынвия Фиул омулуй динтре чей морць.
10 En zij behielden dit woord bij zichzelven, vragende onder elkander, wat het was, uit de doden opstaan.
Ей ау пэстрат ын ей лукрул ачеста ши се ынтребау ынтре ей че сэ ынсемне ынвиеря ачея динтре чей морць.
11 En zij vraagden Hem, zeggende: Waarom zeggen de Schriftgeleerden, dat Elias eerst komen moet?
Ученичий Й-ау пус урмэтоаря ынтребаре: „Пентру че зик кэртурарий кэ требуе сэ винэ ынтый Илие?”
12 En Hij, antwoordende, zeide tot hen: Elias zal wel eerst komen, en alles wederoprichten; en het zal geschieden, gelijk geschreven is van den Zoon des mensen, dat Hij veel lijden zal en veracht worden.
Ел ле-а рэспунс: „Илие ва вени ынтый; ши ва ашеза дин ноу тоате лукруриле; тот аша дупэ куместе скрис деспре Фиул омулуй кэ требуе сэ пэтимяскэ мулт ши сэфие дефэймат.
13 Maar Ik zeg u, dat ook Elias gekomen is, en zij hebben hem gedaan al wat zij gewild hebben, gelijk van hem geschreven is.
Дар Еу вэ спун кэ Илиеа ши венит, ши ей й-ау фэкут че ау врут, дупэ кум есте скрис деспре ел.”
14 En als Hij bij de discipelen gekomen was, zag Hij een grote schare rondom hen, en enige Schriftgeleerden met hen twistende.
Кынд ау ажунс ла ученичь, ау вэзут мулт нород ымпрежурул лор ши пе кэртурарь ынтребынду-се ку ей.
15 En terstond de gehele schare Hem ziende, werd verbaasd, en toelopende groetten zij Hem.
Де ындатэ че а вэзут нородул пе Исус, с-а мират ши а алергат ла Ел сэ И се ынкине.
16 En Hij vraagde den Schriftgeleerden: Wat twist gij met dezen?
Ел й-а ынтребат: „Деспре че вэ ынтребаць ку ей?”
17 En een uit de schare, antwoordende, zeide: Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht, die een stommen geest heeft.
Ши ун ом дин нород Й-а рэспунс: „Ынвэцэторуле, ам адус ла Тине пе фиул меу, каре есте стэпынит де ун дух мут.
18 En waar hij hem ook aangrijpt, zo scheurt hij hem, en schuimt, en knerst met zijn tanden, en verdort; en ik heb Uw discipelen gezegd dat zij hem zouden uitwerpen, en zij hebben niet gekund.
Орьунде ыл апукэ, ыл трынтеште ла пэмынт. Копилул фаче спумэ ла гурэ, скрышнеште дин динць ши рэмыне цяпэн. М-ам ругат де ученичий Тэй сэ скоатэ духул, ши н-ау путут.”
19 En Hij antwoordden hem, en zeide: O ongelovig geslacht, hoe lang zal Ik nog bij ulieden zijn, hoe lang zal Ik u nog verdragen? Brengt hem tot Mij.
„О, ням некрединчос!”, ле-а зис Исус. „Пынэ кынд вой фи ку вой? Пынэ кынд вэ вой суфери? Адучеци-л ла Мине.”
20 En zij brachten denzelven tot Hem; en als hij Hem zag, scheurde hem terstond de geest; en hij vallende op de aarde, wentelde zich al schuimende.
Л-ау адус ла Ел. Ши, кум а вэзут копилул пе Исус, духул л-а скутурат ку путере, копилул а кэзут ла пэмынт ши се звырколя фэкынд спумэ ла гурэ.
21 En Hij vraagde zijn vader: Hoe langen tijd is het, dat hem dit overkomen is? En hij zeide: Van zijn kindsheid af.
Исус а ынтребат пе татэл луй: „Кытэ време есте де кынд ый вине аша?” „Дин копилэрие”, а рэспунс ел.
22 En menigmaal heeft hij hem ook in het vuur en in het water geworpen, om hem te verderven; maar zo Gij iets kunt, wees met innerlijke ontferming over ons bewogen, en help ons.
„Ши, де мулте орь, духул л-а арункат кынд ын фок, кынд ын апэ, ка сэ-л омоаре. Дар, дакэ поць фаче чева, фие-Ць милэ де ной ши ажутэ-не.”
23 En Jezus zeide tot hem: Zo gij kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk dengene, die gelooft.
Исус а рэспунс: „Ту зичь: ‘Дакэпоць.’ Тоате лукруриле сунт ку путинцэ челуй че креде!”
24 En terstond de vader des kinds, roepende met tranen, zeide: Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp.
Ындатэ, татэл копилулуй а стригат ку лакримь: „Кред, Доамне! Ажутэ некрединцей меле!”
25 En Jezus ziende, dat de schare gezamenlijk toeliep, bestrafte den onreinen geest, zeggende tot hem: Gij stomme en dove geest! Ik beveel u, ga uit van hem, en kom niet meer in hem.
Кынд а вэзут Исус кэ нородул вине ын фуга маре спре Ел, а мустрат духул некурат ши й-а зис: „Дух мут ши сурд, ыць порунческ сэ ешь дин копилул ачеста ши сэ ну май интри ын ел.”
26 En hij, roepende en hem zeer scheurende, ging uit; en het kind werd als dood, alzo dat velen zeiden, dat het gestorven was.
Ши духул а ешит, ципынд ши скутурынду-л ку маре путере. Копилул а рэмас ка морт, аша кэ мулць зичяу: „А мурит!”
27 En Jezus, hem bij de hand grijpende, richtte hem op; en hij stond op.
Дар Исус л-а апукат де мынэ ши л-а ридикат. Ши ел с-а скулат ын пичоаре.
28 En als Hij in huis gegaan was, vraagden Hem Zijn discipelen alleen: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen?
Кынд а интрат Исус ын касэ, ученичий Луй Л-ау ынтребат деопарте: „Ной де че н-ам путут сэ скоатем духул ачеста?”
29 En Hij zeide tot hen: Dit geslacht kan nergens door uitgaan, dan door bidden en vasten.
„Ачест сой де драчь”, ле-а зис Ел, „ну поате еши декыт прин ругэчуне ши пост.”
30 En van daar weggaande, reisden zij door Galilea; en Hij wilde niet, dat het iemand wist.
Ау плекат де аколо ши ау трекут прин Галилея. Исус ну воя сэ штие нимень кэ трече.
31 Want Hij leerde Zijn discipelen, en zeide tot hen: De Zoon des mensen zal overgeleverd worden in de handen der mensen, en zij zullen Hem doden, en gedood zijnde, zal Hij ten derden dage wederopstaan.
Кэч ынвэца пе ученичий Сэй ши зичя: „Фиул омулуй ва фи дат ын мыниле оаменилор; ей Ыл вор оморы, ши а трея зи дупэ че-Л вор оморы, ва ынвия.”
32 Maar zij verstonden dat woord niet, en zij vreesden Hem te vragen.
Дар ученичий ну ынцелеӂяу кувинтеле ачестя ши се темяу сэ-Л ынтребе.
33 En Hij kwam te Kapernaum, en in het huis gekomen zijnde, vraagde Hij hun: Waarvan hadt gij woorden onder elkander op den weg?
Апой ау венит ла Капернаум. Кынд ера ын касэ, Исус й-а ынтребат: „Деспре че ворбяць унул ку алтул пе друм?”
34 Doch zij zwegen; want zij waren onder elkander in woorden geweest op den weg, wie de meeste zou zijn.
Дар ей тэчяу, пентру кэ пе друм се чертасерэ ынтре ей, ка сэ штие чине есте чел май маре.
35 En nedergezeten zijnde, riep Hij de twaalven, en zeide tot hen: Indien iemand wil de eerste zijn, die zal de laatste van allen zijn, en aller dienaar.
Атунч, Исус а шезут жос, а кемат пе чей дойспрезече ши ле-а зис: „Дакэ вря чиневасэ фие чел динтый, требуе сэ фие чел май де пе урмэ дин тоць ши служиторул тутурор!”
36 En nemende een kindeken, stelde Hij dat midden onder hen, en omving het met Zijn armen, en zeide tot hen:
Ши а луат ун копилаш ши л-а ашезат ын мижлокул лор, апой л-а луат ын браце ши ле-а зис:
37 Zo wie een van zodanige kinderkens zal ontvangen in Mijn Naam, die ontvangt Mij; en zo wie Mij zal ontvangen, die ontvangt Mij niet, maar Dien, Die Mij gezonden heeft.
„Орьчине примеште пе унул дин ачешть копилашь, ын Нумеле Меу, Мэ примеште пе Мине; ши орьчинеМэ примеште пе Мине, ну Мэ примеште пе Мине, чи пе Чел че М-а тримис пе Мине.”
38 En Johannes antwoordde Hem, zeggende: Meester! wij hebben een gezien, die de duivelen uitwierp in Uw Naam, welke ons niet volgt; en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt.
Иоан Й-а зис: „Ынвэцэторуле, ной ам вэзут пе ун ом скоцынд драчь ын Нумеле Тэу ши л-ам оприт, пентру кэ ну веня дупэ ной.”
39 Doch Jezus zeide: Verbiedt hem niet; want er is niemand, die een kracht doen zal in Mijn Naam, en haastelijk van Mij zal kunnen kwalijk spreken.
„Ну-л оприць”, а рэспунс Исус, „кэчну есте нимень каре сэ факэ минунь ын Нумеле Меу ши сэ Мэ поатэ грэи де рэу ындатэ дупэ ачея.
40 Want wie tegen ons niet is, die is voor ons.
Чинену есте ымпотрива ноастрэ есте пентру ной.
41 Want zo wie ulieden een beker water zal te drinken geven in Mijn Naam, omdat gij discipelen van Christus zijt, voorwaar zeg Ik u, hij zal zijn loon geenszins verliezen.
Шиорьчине вэ ва да де бэут ун пахар ку апэ ын Нумеле Меу, пентру кэ сунтець ученичь ай луй Христос, адевэрат вэ спун кэ ну-шь ва перде рэсплата.
42 En zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem beter, dat een molensteen om zijn hals gedaan ware, en dat hij in de zee geworpen ware.
Дар, дакэ ва фаче чинева сэ пэкэтуяскэ пе унул дин ачешть микуць, каре кред ын Мине, ар фи май бине пентру ел сэ и се леӂе де гыт о пятрэ маре де моарэ ши сэ фие арункат ын маре.
43 En indien uw hand u ergert, houwt ze af; het is u beter verminkt tot het leven in te gaan, dan de twee handen hebbende, heen te gaan in de hel, in het onuitblusselijk vuur; (Geenna g1067)
Дакэмына та те фаче сэ казь ын пэкат, тае-о; есте май бине пентру тине сэ интри чунг ын вяцэ декыт сэ ай доуэ мынь ши сэ мерӂь ын геенэ, ын фокул каре ну се стинӂе, (Geenna g1067)
44 Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt.
ундевермеле лор ну моаре ши фокул ну се стинӂе.
45 En indien uw voet u ergert, houwt hem af; het is u beter kreupel tot het leven in te gaan, dan de twee voeten hebbende, geworpen te worden in de hel, in het onuitblusselijk vuur; (Geenna g1067)
Дакэ пичорул тэу те фаче сэ казь ын пэкат, тае-л; есте май бине пентру тине сэ интри ын вяцэ шкьоп, декыт сэ ай доуэ пичоаре ши сэ фий арункат ын геенэ, ын фокул каре ну се стинӂе, (Geenna g1067)
46 Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt.
унде вермеле лор ну моаре ши фокул ну се стинӂе.
47 En indien uw oog u ergert, werpt het uit; het is u beter maar een oog hebbende in het Koninkrijk Gods in te gaan, dan twee ogen hebbende, in het helse vuur geworpen te worden; (Geenna g1067)
Ши дакэ окюл тэу те фаче сэ казь ын пэкат, скоате-л; есте май бине пентру тине сэ интри ын Ымпэрэция луй Думнезеу нумай ку ун окь, декыт сэ ай дой окь ши сэ фий арункат ын фокул гееней, (Geenna g1067)
48 Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt.
унде вермеле лор ну моаре ши фокул ну се стинӂе.
49 Want een ieder zal met vuur gezouten worden, en iedere offerande zal met zout gezouten worden.
Пентру кэ фиекаре ом ва фи сэрат ку фок ши орьчежертфэ ва фи сэратэ ку саре.
50 Het zout is goed; maar indien het zout onzout wordt, waarmede zult gij dat smakelijk maken? Hebt zout in uzelven, en houdt vrede onder elkander.
Саря есте бунэ, дар дакэ саря ышь перде путеря де а сэра, ку че ый вець да ынапой путеря ачаста? Сэ авецьсаре ын вой ыншивэ ши сэ трэицьын паче уний ку алций.”
