Markus 15
1 En terstond, des morgens vroeg, hielden de overpriesters te zamen raad, met de ouderlingen en Schriftgeleerden, en den gehelen raad, en Jezus gebonden hebbende, brachten zij Hem heen, en gaven Hem aan Pilatus over.
Jînga inmânin innottakin, ochaisingei ha upangei le Balam minchupungei, le Roijêkpungei murdi leh an intônga male mintuonangei an sina. Jisua ha zingjirûi leh an khita an tuong paia, male Pilat kuta an bânga.
2 En Pilatus vraagde Hem: Zijt Gij de Koning der Joden? En Hij antwoordende, zeide tot hem: Gij zegt het.
Pilat'n chong a rekela, a kôm, “Judangei rêngpa ni ni mo?” a tia. Jisua'n, “Nangman ke mi ni ti duo” tiin a thuona.
3 En de overpriesters beschuldigden Hem van vele zaken; maar Hij antwoordde niets.
Ochaisingei han abi tamtakin Jisua an nônna,
4 En Pilatus vraagde Hem wederom, zeggende: Antwoordt Gij niet? Zie, hoe vele zaken zij tegen U getuigen!
masikin Pilat'n Jisua kôm chong a rekel nôka, “Nangman nu thuonloi rang mo? nang an nônnangei nâm hih rangâi roh!” a tia.
5 En Jezus heeft niet meer geantwoord, zodat Pilatus zich verwonderde.
Avêlin Jisua'n chongbâi khat luo ti rang nuom maka, male Pilat'n a kamâm sabak zoia.
6 En op het feest liet hij hun een gevangene los, wien zij ook begeerden.
Pilat'n chu Kalkân Kût zora zeta mi intâng ina aom inkhat mingeiin an ngên tak ha a mojôk pe ngei ngâi a baisi ani.
7 En er was een, genaamd Bar-abbas, gevangen met andere medeoproermakers, die in het oproer een doodslag gedaan had.
Ma zora han mi inkhat a riming Barabbas hah, mi ânhelngei pâla mi, le loko injêlna kâra mi that sika intâng ina a oma.
8 En de schare riep uit, en begon te begeren, dat hij deed, gelijk hij hun altijd gedaan had.
Lokongei an intûpa male anni ranga a lei tho pe ngei ngâi anghan tho rangin an ngên lâihan,
9 En Pilatus antwoordde hun, zeggende: Wilt gij, dat ik u den Koning der Joden loslate?
Pilat'n an kôm, “Judangei rêngpa hih nangni mojôk pe inlang nin jôt mo?” tiin a rekel ngeia.
10 (Want hij wist, dat de overpriesters Hem door nijd overgeleverd hadden.)
Ochaisingei han an narsa sika Jisua hah a kut chunga an hong bâng ani ti a riet minthâra.
11 Maar de overpriesters bewogen de schare, dat hij hun liever Bar-abbas zou loslaten.
Aninâkachu Ochaisingei han mipuingei hah Barabbas a mojôk pe ngei ranga ngên rangin an misiet ngeia.
12 En Pilatus, antwoordende, zeide wederom tot hen: Wat wilt gij dan, dat ik met Hem doen zal, Dien gij een Koning der Joden noemt?
Hanchu Pilat'n an kôm, “Aninte, Judangei rêngpa nin tipu hih imo ko lo rang ani zoi?” tiin a rekel ngei nôka.
13 En zij riepen wederom: Kruis Hem.
Anni han, “Khrosa jêmdel roh!” tiin an iniek nôka.
14 Doch Pilatus zeide tot hen: Wat heeft Hij dan kwaads gedaan? En zij riepen te meer: Kruis Hem!
Hannirese Pilat'n an kôm, “Imo a tho minchâi?” tiin a rekel ngei nôka. Anni ngei han, “Khrosa jêmdel roh!” tiin ânring uolin an inieka.
15 Pilatus nu, willende der schare genoeg doen, heeft hun Bar-abbas losgelaten, en gaf Jezus over, als hij Hem gegeseld had, om gekruist te worden.
Pilat'n lokongei râiminsân a nuoma, masikin Barabbas hah a mojôk pe ngeia. Hanchu Jisua hah a vîka male Khrosa jêmdel rangin an kuta a bâng zoia.
16 En de krijgsknechten leidden Hem binnen in de zaal, welke is het rechthuis, en riepen de ganse bende samen;
Râlmingei han Jisua hah râiôt inmâi khalâidunga an tuong lûta, an champui ngei murdi an koi mintûpa.
17 En deden Hem een purperen mantel aan, en een doornenkroon gevlochten hebbende, zetten Hem die op;
Jisua hah puon senduk an minsila, riling amachangngei hah tapor an phana, male a lua an minkhuma.
18 En begonnen Hem te groeten, zeggende: Wees gegroet, Gij Koning der Joden!
Hanchu ama chibai an pêka: “Judangei Rêngpa, ringsôt roh!” an tia.
19 En sloegen Zijn hoofd met een rietstok, en bespogen Hem, en vallende op de knieen, aanbaden Hem.
A lua tôkmol leh an jêma, an michila, khûkinbilin chibai an mûka.
20 En als zij Hem bespot hadden, deden zij Hem den purperen mantel af, en deden Hem Zijn eigen klederen aan, en leidden Hem uit, om Hem te kruisigen.
Munuiinjanân an sin suole chu puon senduk hah an lîka, male a puonngei nanâk hah an minsil nôka. Hanchu khrosa jêmdel rangin an tuong zoi.
21 En zij dwongen een Simon van Cyrene, die daar voorbijging, komende van den akker, den vader van Alexander en Rufus, dat hij Zijn kruis droeg.
Hanchu lampuia mi inkhat ram renga khopuilien hongpan a riming Simon an intôngpuia, male râlmingeiin Jisua khros ruput rangin an dânderita. (Simon hah Cyrene Kurini mi, Alexander le Rufus ngei an pa ani.)
22 En zij brachten Hem tot de plaats Golgotha, hetwelk is, overgezet zijnde, Hoofdschedelplaats.
Jisua hah Golgotha an ti muna han an tuonga maha aomtie chu “Luru Mun” tina ani.
23 En zij gaven Hem gemirreden wijn te drinken; maar Hij nam dien niet.
Ha muna han a pang ânhipna rangin uain murra loi leh ânpol pêk rangin an pûta, aninâkachu Jisua'n nêk jôt mâka.
24 En als zij Hem gekruisigd hadden, verdeelden zij Zijn klederen, werpende het lot over dezelve, wat een iegelijk wegnemen zou.
Hanchu khrosa an jêmdela, male a puonsilngei hah an insema, kho ahâr ha mo an chang rang chit rietna rangin taruo an sânna.
25 En het was de derde ure, en zij kruisigden Hem.
Jisua an jêmdel zora hah jîng dâr kuo inringa ani.
26 En het opschrift Zijner beschuldiging was boven Hem geschreven: De KONING DER JODEN.
Ama doia an nônna minrietna chong hah “Judangei Rêngpa” tiin a lu chunga an târra.
27 En zij kruisigden met Hem twee moordenaars, een aan Zijn rechter zijde, en een aan Zijn linker zijde.
Jisua leh munkhatin mi inru inik a changtieng inkhat, male a voitieng inkhat an jêmdel sa.
28 En de Schrift is vervuld geworden, die daar zegt: En Hij is met de misdadigers gerekend.
Ma angdên han, Pathien lekhabu'n, “Ama khom mi puoloingei lâia telsân aom zoi” ati hah ahong tung zoi ani.
29 En die voorbijgingen, lasterden Hem, schuddende hun hoofden, en zeggende: Ha! Gij, die den tempel afbreekt, en in drie dagen opbouwt,
Hataka mingei ânloi murdi'n an lu an thuka Jisua an êroa, “Ohoi! Biekin set na ta, sûnthumin ni minding nôk rang na!
30 Behoud Uzelven, en kom af van het kruis.
Atûn khros renga juong chum inla, nethenin insan mojôk roh ba!” an tia.
31 En insgelijks ook de overpriesters, met de schriftgeleerden, zeiden tot elkander, al spottende: Hij heeft anderen verlost; Zichzelven kan Hij niet verlossen.
Ha angdênin ochaisingei le Balam minchupungei khomin Jisua an phengsana, “Midangngei chu a mojôk thei ngâia, hannirese ama le ama chu insan mojôk thei mak!
32 De Christus, de Koning Israels, kome nu af van het kruis, opdat wij het zien en geloven mogen. Ook die met Hem gekruist waren, smaadden Hem.
Tho atûn chu Messiah, Israelngei rêngpa hih khros lêr renga a juong chum lei en rei u, male ama ei iem rang ani!” an tia. Ama leh an jêmdel sa mi inik ngei khomin Jisua an êro sa zoi.
33 En als de zesde ure gekomen was, werd er duisternis over de gehele aarde, tot de negende ure toe.
Sûnchima konta inthum sûng chu rammuol ajîng khapa.
34 En ter negender ure, riep Jezus met een grote stem, zeggende: ELOI, ELOI, LAMMA SABACHTANI, hetwelk is, overgezet zijnde: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?
Chonûk dâr inthum inring han chu Jisua rôl inringtakin ân-ieka, “Eloi, Eloi, lama sabakthani?” a tia, maha, “Ka Pathien, ka Pathien, Ithomo mi ni mâksana?” tina ani.
35 En sommigen van die daarbij stonden, dit horende, zeiden: Ziet, Hij roept Elias.
Ha muna omngei senkhatin a he an rieta, male “Rangâi ta u, Elijah a koi ke!” an tia.
36 En er liep een, en vulde een spons met edik, en stak ze op een rietstok, en gaf Hem te drinken, zeggende: Houdt stil, laat ons zien, of Elias komt, om Hem af te nemen.
An lâia mi inkhat a tânna, patjôn, uain thûra a michiejûta, tôkmol monga a târra. Hanchu Jisua ner a hong min tônna, male “La ôt rei u! Khros renga ama musum rangin Elijah mo a juong pe lei en rei u!” a tia.
37 En Jezus, een grote stem van Zich gegeven hebbende, gaf den geest.
Jisua'n rôl inringtakin ân-ieka, a rangachat zoi.
38 En het voorhangsel des tempels scheurde in tweeen, van boven tot beneden.
Hanchu, Biekina puondal dûnga om hah inikin achung renga among dênin akêr phata.
39 En de hoofdman over honderd, die daarbij tegenover Hem stond, ziende, dat Hij alzo roepende den geest gegeven had, zeide: Waarlijk, deze Mens was Gods Zoon!
Râlmi ulien khros motona ândingpu hah Jisua a rangachat tie hah a mua “Hi mi hih Pathien Nâipasal ani khet!” a tia.
40 En er waren ook vrouwen, van verre dit aanschouwende, onder welke ook was Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Jakobus, den kleine, en van Joses, en Salome;
Ha muna, nupang senkhat ngei khom alazanna renga thîrin an oma; ma ngei hah Mary Magdalene, Mary Jacob nâipang le Joseph ngei an nû, le Salome ngei an ni.
41 Welke ook, toen Hij in Galilea was, Hem waren gevolgd, en Hem gediend hadden; en vele andere vrouwen, die met Hem naar Jeruzalem opgekomen waren.
Ma ngei hah Jisua Galilee rama a om lâihan an jûi ngâia, male an san ngâi ani. Nupang tamtak Jerusalema ama leh a se ngei khom hah an om sa.
42 En als het nu avond was geworden, dewijl het de voorbereiding was, welke is de voorsabbat;
Kholoi ahongnin chu Arimathea mi Joseph a hongtunga. Ama hah Roijêkpungei lâia jâ omtak ania, Pathien Rêngram juong tung rang lei ngâkpu ani. Maha Incherêlni (maha, Sabbathni motona sûn hah ani), masikin Joseph'n hâitakin Pilat kôm a va sea Jisua ruok ha ava zonga.
43 Kwam Jozef, die van Arimathea was, een eerlijk raadsheer, die ook zelf het Koninkrijk Gods was verwachtende, en zich verstoutende, ging hij in tot Pilatus, en begeerde het lichaam van Jezus.
44 En Pilatus verwonderde zich, dat Hij alrede gestorven was; en den hoofdman over honderd tot zich geroepen hebbende, vraagde hem, of Hij lang gestorven was.
Pilat'n Jisua chu a thi zoi tiin a riet lehan a kamâm tataka, râlmi ulien inkhat a koia, Jisua thina asôt zoi mo? tiin a rekela.
45 En als hij het van den hoofdman over honderd verstaan had, schonk hij Jozef het lichaam.
Râlmi ulien bâi renga chong ânthârin a riet suole chu a ruok hah Joseph chôi rangin a phal pe zoia.
46 En hij kocht fijn lijnwaad, en Hem afgenomen hebbende, wond Hem in dat fijne lijnwaad, en legde Hem in een graf, hetwelk uit een steenrots gehouwen was; en hij wentelde een steen tegen de deur des grafs.
Joseph'n rosompuon a rochôka, ruok hah a musuma, rosompuon lehan a tuoma, lungpuia hel thânkhura han a min jâla. Hanchu thân kotbâi hah lung lienpa muluoiin a hîpa.
47 En Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Joses, aanschouwden, waar Hij gelegd werd.
Mary Magdalene le Joseph nû Mary han Jisua ruok an min jâlna hah an ena, an mu chien zoi ani.
