Lukas 24
1 En op den eersten dag der week, zeer vroeg in den morgenstond, gingen zij naar het graf, dragende de specerijen, die zij bereid hadden, en sommigen met haar.
Ын зиуа ынтый а сэптэмыний, фемеиле ачестя ши алтеле ымпреунэ ку еле ау венит ла мормынт дис-де-диминяцэ ши ау адус миресмеле пе каре ле прегэтисерэ.
2 En zij vonden den steen afgewenteld van het graf.
Ау гэсит пятра рэстурнатэ де пе мормынт,
3 En ingegaan zijnde, vonden zij het lichaam van den Heere Jezus niet.
ау интрат ынэунтру ши н-ау гэсит трупул Домнулуй Исус.
4 En het geschiedde, als zij daarover twijfelmoedig waren, zie, twee mannen stonden bij haar in blinkende klederen.
Фииндкэ ну штияу че сэ крядэ, ятэ кэ ли с-ау арэтат дой бэрбаць ымбрэкаць ын хайне стрэлучитоаре.
5 En als zij zeer bevreesd werden, en het aangezicht naar de aarde neigden, zeiden zij tot haar: Wat zoekt gij den Levende bij de doden?
Ынгрозите, фемеиле шь-ау плекат фецеле ла пэмынт. Дар ей ле-ау зис: „Пентру че кэутаць ынтре чей морць пе Чел че есте виу?
6 Hij is hier niet, maar Hij is opgestaan. Gedenkt, hoe Hij tot u gesproken heeft, als Hij nog in Galilea was,
Ну есте аич, чи а ынвият. Адучеци-вэ аминте че в-а спус пе кынд ера ынкэ ын Галилея,
7 Zeggende: De Zoon des mensen moet overgeleverd worden in de handen der zondige mensen, en gekruisigd worden, en ten derden dage wederopstaan.
кынд зичя кэ Фиул омулуй требуе сэ фие дат ын мыниле пэкэтошилор, сэ фие рэстигнит ши а трея зи сэ ынвие.”
8 En zij werden indachtig Zijner woorden.
Ши еле шь-ау адус аминте де кувинтеле луй Исус.
9 En wedergekeerd zijnde van het graf, boodschapten zij al deze dingen aan de elven, en aan al de anderen.
Ла ынтоарчеря лор де ла мормынт, ау повестит тоате ачесте лукрурь челор унспрезече ши тутурор челорлалць.
10 En deze waren Maria Magdalena, en Johanna, en Maria, de moeder van Jakobus, en de andere met haar, die dit tot de apostelen zeiden.
Челе че ау спус ачесте лукрурь апостолилор ерау: Мария Магдалена, Иоана, Мария, мама луй Иаков, ши челелалте каре ерау ымпреунэ ку еле.
11 En haar woorden schenen voor hen als ijdel geklap, en zij geloofden haar niet.
Кувинтеле ачестя ли се пэряу апостолилор басме ши ну ле кредяу.
12 Doch Petrus opstaande, liep tot het graf, en nederbukkende, zag hij de linnen doeken, liggende alleen, en ging weg, zich verwonderende bij zichzelven van hetgeen geschied was.
Дар Петру с-а скулат ши а дат фуга ла мормынт. С-а плекат ши с-а уйтат ынэунтру, дар н-а вэзут декыт фышииле де пынзэ, каре стэтяу пе пэмынт; апой а плекат акасэ, мират де челе ынтымплате.
13 En zie, twee van hen gingen op denzelfden dag naar een vlek, dat zestig stadien van Jeruzalem was, welks naam was Emmaus;
Ын ачеяшь зи, ятэ, дой ученичь се дучяу ла ун сат, нумит Емаус, каре ера ла о депэртаре де шайзечь де стадий де Иерусалим,
14 En zij spraken samen onder elkander van al deze dingen, die er gebeurd waren.
ши ворбяу ынтре ей деспре тот че се ынтымпласе.
15 En het geschiedde, terwijl zij samen spraken, en elkander ondervraagden, dat Jezus Zelf bij hen kwam, en met hen ging.
Пе кынд ворбяу ей ши се ынтребау, Исус С-а апропият ши мерӂя пе друм ымпреунэ ку ей.
16 En hun ogen werden gehouden, dat zij Hem niet kenden.
Дар окий лор ерау ымпедикаць сэ-Л куноаскэ.
17 En Hij zeide tot hen: Wat redenen zijn dit, die gij, wandelende, onder elkander verhandelt, en waarom ziet gij droevig?
Ел ле-а зис: „Че ворбе сунт ачестя пе каре ле скимбаць ынтре вой пе друм?” Ши ей с-ау оприт, уйтынду-се тришть.
18 En de een, wiens naam was Kleopas, antwoordende, zeide tot Hem: Zijt Gij alleen een vreemdeling te Jeruzalem, en weet niet de dingen, die dezer dagen daarin geschied zijn?
Дрепт рэспунс, унул дин ей, нумит Клеопа, Й-а зис: „Ту ешть сингурул стрэин аич, ын Иерусалим, де ну штий че с-а ынтымплат ын ел зилеле ачестя?”
19 En Hij zeide tot hen: Welke? En zij zeiden tot Hem: De dingen aangaande Jezus den Nazarener, Welke een Profeet was, krachtig in werken en woorden, voor God en al het volk.
„Че?”, ле-а зис Ел. Ши ей Й-ау рэспунс: „Че с-а ынтымплат ку Исус дин Назарет, каре ера ун пророк путерник ын фапте ши ын кувинте, ынаинтя луй Думнезеу ши ынаинтя ынтрегулуй нород.
20 En hoe onze overpriesters en oversten Denzelven overgeleverd hebben tot het oordeel des doods, en Hem gekruisigd hebben.
Кум преоций чей май де сямэ ши май-марий ноштри Л-ау дат сэ фие осындит ла моарте ши Л-ау рэстигнит?
21 En wij hoopten, dat Hij was Degene, Die Israel verlossen zou. Doch ook, benevens dit alles, is het heden de derde dag, van dat deze dingen geschied zijn.
Ной трэӂям нэдежде кэ Ел есте Ачела каре ва избэви пе Исраел, дар, ку тоате ачестя, ятэ кэ астэзь есте а трея зи де кынд с-ау ынтымплат ачесте лукрурь.
22 Maar ook sommige vrouwen uit ons hebben ons ontsteld, die vroeg in den morgenstond aan het graf geweest zijn;
Ба ынкэ ниште фемей де але ноастре не-ау пус ын уймире: еле с-ау дус дис-де-диминяцэ ла мормынт,
23 En Zijn lichaam niet vindende, kwamen zij en zeiden, dat zij ook een gezicht van engelen gezien hadden, die zeggen, dat Hij leeft.
ну Й-ау гэсит трупул ши ау венит ши ау спус кэ ар фи вэзут ши о ведение де ынӂерь, каре зичяу кэ Ел есте виу.
24 En sommigen dergenen, die met ons zijn, gingen heen tot het graf, en bevonden het alzo, gelijk ook de vrouwen gezegd hadden; maar Hem zagen zij niet.
Уний дин чей че ерау ку ной с-ау дус ла мормынт ши ау гэсит аша кум спусесерэ фемеиле, дар пе Ел ну Л-ау вэзут.”
25 En Hij zeide tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!
Атунч Исус ле-а зис: „О, непричепуцилор ши зэбавничь ку инима, кынд есте ворба сэ кредець тот че ау спус пророчий!
26 Moest de Christus niet deze dingen lijden, en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan?
Нутребуя сэ суфере Христосул ачесте лукрурь ши сэ интре ын слава Са?”
27 En begonnen hebbende van Mozes en van al de profeten, legde Hij hun uit, in al de Schriften, hetgeen van Hem geschreven was.
Ши а ынчепут де ла Мойсе ши де ла тоць пророчий ши ле-а тылкуит, ын тоате Скриптуриле, че ера ку привире ла Ел.
28 En zij kwamen nabij het vlek, daar zij naar toegingen; en Hij hield Zich, alsof Hij verder gaan zou.
Кынд с-ау апропият де сатул ла каре мерӂяу, Ел С-а фэкут кэ вря сэ мяргэ май департе.
29 En zij dwongen Hem, zeggende: Blijf met ons; want het is bij den avond, en de dag is gedaald. En Hij ging in, om met hen te blijven.
Дар ей ау стэруит де Ел ши ау зис: „Рэмый ку ной, кэч есте спре сярэ ши зиуа апроапе а трекут.” Ши а интрат сэ рэмынэ ку ей.
30 En het geschiedde, als Hij met hen aanzat, nam Hij het brood, en zegende het, en als Hij het gebroken had, gaf Hij het hun.
Пе кынд шедя ла масэ ку ей, а луат пыня ши, дупэ че а ростит бинекувынтаря, а фрынт-о ши ле-а дат-о.
31 En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem; en Hij kwam weg uit hun gezicht.
Атунч ли с-ау дескис окий ши Л-ау куноскут, дар Ел С-а фэкут невэзут динаинтя лор.
32 En zij zeiden tot elkander: Was ons hart niet brandende in ons, als Hij tot ons sprak op den weg, en als Hij ons de Schriften opende?
Ши ау зис унул кэтре алтул: „Ну не ардя инима ын ной кынд не ворбя пе друм ши не дескидя Скриптуриле?”
33 En zij, opstaande ter zelfder ure, keerden weder naar Jeruzalem, en vonden de elven samenvergaderd, en die met hen waren;
С-ау скулат кяр ын часул ачела, с-ау ынторс ын Иерусалим ши ау гэсит пе чей унспрезече ши пе чей че ерау ку ей адунаць ла ун лок
34 Welke zeiden: De Heere is waarlijk opgestaan, en is van Simon gezien.
ши зикынд: „А ынвият Домнул ку адевэрат ши С-а арэтат луй Симон.”
35 En zij vertelden, hetgeen op den weg geschied was, en hoe Hij hun bekend was geworden in het breken des broods.
Ши ау историсит че ли се ынтымпласе пе друм ши кум Л-ау куноскут ла фрынӂеря пыний.
36 En als zij van deze dingen spraken, stond Jezus Zelf in het midden van hen, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden!
Пе кынд ворбяу ей астфел, Ынсушь Исус а стат ын мижлокул лор ши ле-а зис: „Паче воуэ!”
37 En zij verschrikt en zeer bevreesd geworden zijnde, meenden, dat zij een geest zagen.
Плинь де фрикэ ши де спаймэ, ей кредяу кэ вэд ун дух.
38 En Hij zeide tot hen: Wat zijt gij ontroerd, en waarom klimmen zulke overleggingen in uw harten?
Дар Ел ле-а зис: „Пентру че сунтець тулбураць? Ши де че ви се ридикэ астфел де гындурь ын инимэ?
39 Ziet Mijn handen en Mijn voeten; want Ik ben het Zelf; tast Mij aan, en ziet; want een geest heeft geen vlees en benen, gelijk gij ziet, dat Ik heb.
Уйтаци-вэ ла мыниле ши пичоареле Меле, Еу сунт; пипэици-Мэши ведець: ун дух н-аре нич карне, нич оасе, кум ведець кэ ам Еу.”
40 En als Hij dit zeide, toonde Hij hun de handen en de voeten.
(Ши дупэ че а зис ачесте ворбе, ле-а арэтат мыниле ши пичоареле Сале.)
41 En toen zij het van blijdschap nog niet geloofden, en zich verwonderden, zeide Hij tot hen: Hebt gij hier iets om te eten?
Фииндкэ ей, де букурие, ынкэ ну кредяу ши се мирау, Ел ле-а зис: „Авець аич чева де мынкаре?”
42 En zij gaven Hem een stuk van een gebraden vis, en van honigraten.
Й-ау дат о букатэ де пеште фрипт ши ун фагуре де мьере.
43 En Hij nam het, en at het voor hun ogen.
Ел ле-а луат ши а мынкат ынаинтя лор.
44 En Hij zeide tot hen: Dit zijn de woorden, die Ik tot u sprak, als Ik nog met u was, namelijk dat het alles moest vervuld worden, wat van Mij geschreven is in de Wet van Mozes, en de Profeten, en Psalmen.
Апой, ле-а зис: „Ятэче вэ спуням кынд ынкэ ерам ку вой, кэ требуе сэ се ымплиняскэ тот че есте скрис деспре Мине ын Леӂя луй Мойсе, ын Пророчь ши ын Псалмь.”
45 Toen opende Hij hun verstand, opdat zij de Schriften verstonden.
Атунч ле-а дескис минтя, ка сэ ынцелягэ Скриптуриле.
46 En zeide tot hen: Alzo is er geschreven, en alzo moest de Christus lijden, en van de doden opstaan ten derden dage.
Ши ле-а зис: „Ашаесте скрис ши аша требуя сэ пэтимяскэ Христос ши сэ ынвие а трея зи динтре чей морць.
47 En in Zijn Naam gepredikt worden bekering en vergeving der zonden, onder alle volken, beginnende van Jeruzalem.
Ши сэ се проповэдуяскэ тутурор нямурилор, ын Нумеле Луй, покэинца ши ертаряпэкателор, ынчепынд дин Иерусалим.
48 En gij zijt getuigen van deze dingen.
Войсунтець марторь ай ачестор лукрурь.
49 En ziet, Ik zende de belofte Mijns Vaders op u; maar blijft gij in de stad Jeruzalem, totdat gij zult aangedaan zijn met kracht uit de hoogte.
Ши ятэкэ вой тримите песте вой фэгэдуинца Татэлуй Меу, дар рэмынець ын четате пынэ вець фи ымбрэкаць ку путере де сус.”
50 En Hij leidde hen buiten tot aan Bethanie, en Zijn handen opheffende, zegende Hij hen.
Ел й-а дус пынэ спре Бетания. Шь-а ридикат мыниле ши й-а бинекувынтат.
51 En het geschiedde, als Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde, en werd opgenomen in den hemel.
Пе кынд ый бинекувынта, С-а деспэрцит де ей ши а фост ынэлцат ла чер.
52 En zij aanbaden Hem, en keerden weder naar Jeruzalem met grote blijdschap.
Дупэ че И с-ау ынкинат, ей с-ау ынторс ын Иерусалим ку о маре букурие.
53 En zij waren allen tijd in den tempel, lovende en dankende God. Amen.
Ши тот тимпул стэтяу ын Темплу ши лэудау ши бинекувынтау пе Думнезеу. Амин.
