Lukas 24
1 En op den eersten dag der week, zeer vroeg in den morgenstond, gingen zij naar het graf, dragende de specerijen, die zij bereid hadden, en sommigen met haar.
Chayolgi ahouba numitki ayuk anganbada nupising aduna makhoina thourang langkhraba manam nungsiba machalsing adu puduna mongphamda laklammi.
2 En zij vonden den steen afgewenteld van het graf.
Aduga makhoina mongpham changphamgi nung adu inthoklamba makhoina thengnare.
3 En ingegaan zijnde, vonden zij het lichaam van den Heere Jezus niet.
Adubu makhoina manungda changba matamda Ibungo Jisugi hakchang adu leiramdre.
4 En het geschiedde, als zij daarover twijfelmoedig waren, zie, twee mannen stonden bij haar in blinkende klederen.
Aduga makhoina madugi maramda chamamnaduna leiringeida, ikhang-khanghoudana langna-nganba phijol setpa nupa anina makhoigi manakta leplare.
5 En als zij zeer bevreesd werden, en het aangezicht naar de aarde neigden, zeiden zij tot haar: Wat zoekt gij den Levende bij de doden?
Maduda makhoina kimankhraduna leimaida mamai nonthaduna kuntharaga leirammi. Adudagi nupasing aduna makhoida hairak-i, “Karigi nakhoina asibasinggi marakta ahingba mahakpu thiribano?
6 Hij is hier niet, maar Hij is opgestaan. Gedenkt, hoe Hij tot u gesproken heeft, als Hij nog in Galilea was,
Mahak mapham asida leitre; mahak hinggatkhre. Mahakna Galilee-da nakhoiga leiminnaringeida kari hairambage haibadu ningsingu:
7 Zeggende: De Zoon des mensen moet overgeleverd worden in de handen der zondige mensen, en gekruisigd worden, en ten derden dage wederopstaan.
‘Migi Machanupa adubu pappisinggi makhutta pithokkani, mahakpu cross-ta hatkani aduga humnisuba numitta amuk hanna hinggatkani.’”
8 En zij werden indachtig Zijner woorden.
Adudagi nupising aduna mahakna waheising asi haikhibadu ningsinglaklammi.
9 En wedergekeerd zijnde van het graf, boodschapten zij al deze dingen aan de elven, en aan al de anderen.
Aduga makhoina mongphamdagi halaklaga thokhibasing pumnamak adu tung-inba taramathoi amadi atei pumnamaksing aduda tamlammi.
10 En deze waren Maria Magdalena, en Johanna, en Maria, de moeder van Jakobus, en de andere met haar, die dit tot de apostelen zeiden.
Pakhonchatpasing aduda thokhibasing pumnamak adubu tamkhiba nupising adudi Magdalene-gi Mary, Joanna, amadi Jacob-ki mama Mary oirammi.
11 En haar woorden schenen voor hen als ijdel geklap, en zij geloofden haar niet.
Adubu nupising aduna hairibasing adu makhoina pangangda ngangbani haina lourammi aduga makhoina nupising adubu thajakhide.
12 Doch Petrus opstaande, liep tot het graf, en nederbukkende, zag hij de linnen doeken, liggende alleen, en ging weg, zich verwonderende bij zichzelven van hetgeen geschied was.
Adumakpu Peterna hougattuna mongpham aduda chenkhirammi. Aduga mahakna lukthaduna yengbada Ibungobu mongphamda thambada yetkhiba linen phi adukhakta taduna leiba ure. Adudagi mahakna kari thokkhrabajatno haina ngakpaga loinana amuk hankhirammi.
13 En zie, twee van hen gingen op denzelfden dag naar een vlek, dat zestig stadien van Jeruzalem was, welks naam was Emmaus;
Numit adumaktada Jisugi tung-inbasinggi maraktagi makhoi anina Emmaus kouba Jerusalem-dagi mile taretmuk lappa khunggang aduda chatlammi.
14 En zij spraken samen onder elkander van al deze dingen, die er gebeurd waren.
Amasung thokhiba thoudok pumnamaksing adugi maramda makhoina chatna chatna lambida wari sanarammi.
15 En het geschiedde, terwijl zij samen spraken, en elkander ondervraagden, dat Jezus Zelf bij hen kwam, en met hen ging.
Aduga makhoina thokkhibasing adugi maramda wari sanaduna khannaringeida ikhang khanghoudana Jisu masamak makhoigi manakta changsillaktuna makhoiga loinana chatminnarammi.
16 En hun ogen werden gehouden, dat zij Hem niet kenden.
Adubu Tengban Mapuna makhoida Ibungobu masak khanghallamde.
17 En Hij zeide tot hen: Wat redenen zijn dit, die gij, wandelende, onder elkander verhandelt, en waarom ziet gij droevig?
Adudagi Jisuna makhoida hanglak-i, “Nakhoina chatna chatna kari maramda khannaribano aduga karigi pukning waribano?”
18 En de een, wiens naam was Kleopas, antwoordende, zeide tot Hem: Zijt Gij alleen een vreemdeling te Jeruzalem, en weet niet de dingen, die dezer dagen daarin geschied zijn?
Maduda makhoigi maraktagi maming Cleopas kouba amana Ibungoda khumlak-i, “Houkhiba numit kharani asigi manungda thokkhiba thoudoksing asi khangdaba Jerusalemda thunglaba misi nahak khakta oiramgadra?”
19 En Hij zeide tot hen: Welke? En zij zeiden tot Hem: De dingen aangaande Jezus den Nazarener, Welke een Profeet was, krachtig in werken en woorden, voor God en al het volk.
Maduda Ibungona makhoida hanglak-i, “Kari kari thoudok thokkhrabage?” Makhoina Ibungoda khumlak-i, “Thokkhibasing adu Nazareth-ki Jisugi maramdani. Mahak Tengban Mapu amadi misinggi mangda wahei amadi thabakta matik leiba Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichou amani.
20 En hoe onze overpriesters en oversten Denzelven overgeleverd hebben tot het oordeel des doods, en Hem gekruisigd hebben.
Adubu eikhoigi athoiba purohitsing amadi leingakpasingna mahakpu sibagi maral pinanaba khusinnakhi aduga makhoina mahakpu cross-thakta pang tingduna hatkhi.
21 En wij hoopten, dat Hij was Degene, Die Israel verlossen zou. Doch ook, benevens dit alles, is het heden de derde dag, van dat deze dingen geschied zijn.
Eikhoinadi Israel-bu maning tamhanbigadaba misak adu Ibungomakni haina asha toujarambani! Pumnamaksing asi thokkhiba ngasina humni subani.
22 Maar ook sommige vrouwen uit ons hebben ons ontsteld, die vroeg in den morgenstond aan het graf geweest zijn;
Adugisu mathakta eikhoigi maraktagi nupi kharana ngasi ayuk nganta mongphamda chatluraga angakpa pao puduna halaktuna makhoina eikhoibu ngakhallare.
23 En Zijn lichaam niet vindende, kwamen zij en zeiden, dat zij ook een gezicht van engelen gezien hadden, die zeggen, dat Hij leeft.
Makhoina Ibungogi hakchang adu mangkhre, aduga makhoida ‘Jisu hinggatkhre’ haina hairakpa swarga dut ani thengnarak-i, haiduna eikhoida tamkhi.
24 En sommigen dergenen, die met ons zijn, gingen heen tot het graf, en bevonden het alzo, gelijk ook de vrouwen gezegd hadden; maar Hem zagen zij niet.
Aduga eikhoigi maraktagi makhoi kharana madu yengnanabagidamak chatlubada nupising aduna haikhiba aduga chap manana ahangba mongpham adu thengnakhi adubu makhoina mahakpudi uba phangkhide.”
25 En Hij zeide tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!
Maduda Jisuna makhoida hairak-i, “Nakhoisi kayada pangkhraba! Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichousingna hairambasing adu thajabada kayada thinthariba!
26 Moest de Christus niet deze dingen lijden, en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan?
Christtana matik ma-ngal phangdringeigi mamangda awa anang pumnamaksingsi khaanggadaba nattabra? Christtana awa anang pumnamak asi khanglaga matik mangal phanggadaba nattabra?”
27 En begonnen hebbende van Mozes en van al de profeten, legde Hij hun uit, in al de Schriften, hetgeen van Hem geschreven was.
Adudagi Jisuna Moses-ki lairik amadi Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichousinggi lairiktagi houraga mahak masamakki maramda puya pumnamakta hairibasing adu sandokna makhoida taklammi.
28 En zij kwamen nabij het vlek, daar zij naar toegingen; en Hij hield Zich, alsof Hij verder gaan zou.
Aduga makhoina chatliba khunggang adu naksillaklaba matamda, Jisuna mapham adudagi makha tana chatkhigadabagi matou makhoida utlammi.
29 En zij dwongen Hem, zeggende: Blijf met ons; want het is bij den avond, en de dag is gedaald. En Hij ging in, om met hen te blijven.
Adubu makhoina Ibungoda kanna taksinduna haijakhi, “Numit asi thengjillakkhre, aduga mamsu mamsillakle, aduna eikhoiga loinana leiminnarasi.” Maduda Ibungona makhoiga loinana leiminnanaba changminnare.
30 En het geschiedde, als Hij met hen aanzat, nam Hij het brood, en zegende het, en als Hij het gebroken had, gaf Hij het hun.
Aduga Ibungona makhoiga loinana chaminnanaba phamthaba matamda, mahakna tal adu louraduna Tengban Mapubu thagatcharammi. Adudagi mahakna tal adu machet setladuna makhoida pirammi.
31 En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem; en Hij kwam weg uit hun gezicht.
Matam aduda makhoigi mamit pangthok-hallammi amasung makhoina Ibungobu sak khanglaklammi. Aduga Ibungona makhoigi mityengdagi mangkhirammi.
32 En zij zeiden tot elkander: Was ons hart niet brandende in ons, als Hij tot ons sprak op den weg, en als Hij ons de Schriften opende?
Adudagi makhoi masel hainarak-i, “Mahakna lambida eikhoida wari saringei amadi Tengban Mapugi Puya eikhoida sandokna taklingei matamda eikhoida nunggi harao-nungaibana thankhidra?”
33 En zij, opstaande ter zelfder ure, keerden weder naar Jeruzalem, en vonden de elven samenvergaderd, en die met hen waren;
Adudagi makhoina khudak adumaktada hougattuna Jerusalemda amuk halakle. Amasung makhoina mapham aduda tung-inba taramathoi amadi makhoiga loinaramba ateising pulap tinnaramba thengnare.
34 Welke zeiden: De Heere is waarlijk opgestaan, en is van Simon gezien.
Aduga makhoina, “Ibungo tasengnamak hinggatkhre amasung Simon-da uhanbikhre” haiba adu tare.
35 En zij vertelden, hetgeen op den weg geschied was, en hoe Hij hun bekend was geworden in het breken des broods.
Adudagi makhoi aninasu lambida thokkhiba thoudoksing, amadi Ibungona tal thugaiba matam aduda makhoina kamdouna Ibungobu sak khanglakkhiba haibadu makhoida tamle.
36 En als zij van deze dingen spraken, stond Jezus Zelf in het midden van hen, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden!
Makhoi anina thoudoksing adu tamlingeimaktada, ikhang khanghoudana Ibungona makhoigi marakta leplare aduga mahakna makhoida hairak-i, “Nakhoida ingthaba leisanu.”
37 En zij verschrikt en zeer bevreesd geworden zijnde, meenden, dat zij een geest zagen.
Maduda makhoina uribadu thawaini haina khanduna makhoi adukki matik kirammi.
38 En Hij zeide tot hen: Wat zijt gij ontroerd, en waarom klimmen zulke overleggingen in uw harten?
Adubu Ibungona makhoida hairak-i, “Nakhoina karigi aduk kiribano? Nakhoigi thamoida karigi chingnabasing asi laklibano?
39 Ziet Mijn handen en Mijn voeten; want Ik ben het Zelf; tast Mij aan, en ziet; want een geest heeft geen vlees en benen, gelijk gij ziet, dat Ik heb.
Eigi khut asida yeng-u! Eigi khong asida yeng-u! Eimakni. Eibu soktuna yengu, maramdi eina lu-tong panba nakhoina uriba asigumna thawaigidi lu-tong pande.”
40 En als Hij dit zeide, toonde Hij hun de handen en de voeten.
Mahakna masi haiduna makhoida mahakki makhut amadi makhong adu yenghallammi.
41 En toen zij het van blijdschap nog niet geloofden, en zich verwonderden, zeide Hij tot hen: Hebt gij hier iets om te eten?
Amasung makhoina haraobagi amadi ngakpagi maramna thajaba ngamdaduna leiringeida Ibungona makhoida hanglak-i, “Mapham asida nakhoigi karigumba chananabaga leibra?”
42 En zij gaven Hem een stuk van een gebraden vis, en van honigraten.
Maduda makhoina mangonda nga ayaiba machet ama pire,
43 En Hij nam het, en at het voor hun ogen.
aduga mahakna madu louraduna makhoigi mamangda chare.
44 En Hij zeide tot hen: Dit zijn de woorden, die Ik tot u sprak, als Ik nog met u was, namelijk dat het alles moest vervuld worden, wat van Mij geschreven is in de Wet van Mozes, en de Profeten, en Psalmen.
Adudagi Ibungona makhoida hairak-i, “Eina nakhoiga leiminnaringei matamda haikhiba wasing adu asimakni. Moseski Wayel Yathangda, Tengban Mapugi wa phongdokpibasinggi lairikta, amasung thagat iseigi lairikta eigi maramda hairamba wa khudingmak thungba tai.”
45 Toen opende Hij hun verstand, opdat zij de Schriften verstonden.
Adudagi makhoina Mapugi puya adu khangnanaba Ibungona makhoigi pukning hangdokpikhi.
46 En zeide tot hen: Alzo is er geschreven, en alzo moest de Christus lijden, en van de doden opstaan ten derden dage.
Aduga Ibungona makhoida hairak-i, “Masi iduna leiribasing aduni: Christana awaba khaangba tai aduga humni suba numitta sibadagi hingatpa tai.
47 En in Zijn Naam gepredikt worden bekering en vergeving der zonden, onder alle volken, beginnende van Jeruzalem.
Aduga Jerusalemdagi houduna phurup khudingmakta, paptagi pukning hongbagi amadi pap kokpibagi pao adu mahakki mingda sandokkadabani.
48 En gij zijt getuigen van deze dingen.
Nakhoina pumnamaksing asigi sakhini.
49 En ziet, Ik zende de belofte Mijns Vaders op u; maar blijft gij in de stad Jeruzalem, totdat gij zult aangedaan zijn met kracht uit de hoogte.
Aduga Ipana wasakpikhiba adu eina nakhoida tharakkani. Adubu mathaklomdagi panggal aduna nakhoigi nathakta laktriba phaoba nakhoina sahar aduda ngaiduna leiyu.”
50 En Hij leidde hen buiten tot aan Bethanie, en Zijn handen opheffende, zegende Hij hen.
Adudagi Ibungona makhoibu Bethany phaoba chingbiraklaga khut thangattuna makhoibu yaipha-thoujal pibire.
51 En het geschiedde, als Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde, en werd opgenomen in den hemel.
Aduga Ibungona makhoibu yaipha-thoujal piringeida makhoibu thadoklamduna Ibungobu swargada pukhatkhre.
52 En zij aanbaden Hem, en keerden weder naar Jeruzalem met grote blijdschap.
Aduga makhoina Ibungobu khurumjaraga haraobana thanbaga loinanana Jerusalemda hankhirammi.
53 En zij waren allen tijd in den tempel, lovende en dankende God. Amen.
Amasung makhoina Mapugi Sanglenda makha tana leiduna Tengban Mapubu thagattuna leirammi. Amen.
