Lukas 14
1 En het geschiedde, als Hij gekomen was in het huis van een der oversten der Farizeen, op den sabbat, om brood te eten, dat zij Hem waarnamen.
On one occasion, as Jesus was going, on a Sabbath into the house of one of the leading Pharisees to dine, they were watching him closely.
2 En ziet, er was een zeker waterzuchtig mens voor Hem.
There he saw before him a man who was suffering from dropsy.
3 En Jezus, antwoordende, zeide tot de wetgeleerden en Farizeen, en sprak: Is het ook geoorloofd op den sabbat gezond te maken?
“Is it allowable,” said Jesus, addressing the Students of the Law and the Pharisees, “to work a cure on the Sabbath, or is it not?”
4 Maar zij zwegen stil. En Hij nam hem, en genas hem, en liet hem gaan.
They remained silent. Jesus took hold of the man and cured him, and sent him away.
5 En Hij, hun antwoordende, zeide: Wiens ezel of os van ulieden zal in een put vallen, en die hem niet terstond zal uittrekken op den dag des sabbats?
And he said to them: “Which of you, finding that his son or his ox has fallen into a well, will not immediately pull him out on the Sabbath Day?”
6 En zij konden Hem daarop niet weder antwoorden.
And they could not make any answer to that.
7 En Hij zeide tot de genoden een gelijkenis, aanmerkende, hoe zij de vooraanzittingen verkozen; zeggende tot hen:
Observing that the guests were choosing the best places for themselves, Jesus told them this parable —
8 Wanneer gij van iemand ter bruiloft genood zult zijn, zo zet u niet in de eerste zitplaats; opdat niet misschien een waardiger dan gij van hem genood zij;
“When you are invited by any one to a wedding banquet, do not seat yourself in the best place, for fear that some one of higher rank should have been invited by your host;
9 En hij, komende, die u en hem genood heeft, tot u zegge: Geef dezen plaats; en gij alsdan zoudt beginnen met schaamte de laatste plaats te houden.
and he who invited you both will come and say to you ‘Make room for this man,’ and then you will begin in confusion to take the lowest place.
10 Maar wanneer gij genood zult zijn, ga heen en zet u in de laatste plaats; opdat, wanneer hij komt, die u genood heeft, hij tot u zegge: Vriend, ga hoger op. Alsdan zal het u eer zijn voor degenen, die met u aanzitten.
No, when you are invited, go and take the lowest place, so that, when he who has invited you comes, he may say to you ‘Friend, come higher up’; and then you will be honoured in the eyes of all your fellow-guests.
11 Want een iegelijk, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden; en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.
For every one who exalts himself will be humbled, and he who humbles himself will be exalted.”
12 En Hij zeide ook tot dengene, die Hem genood had: Wanneer gij een middagmaal of avondmaal zult houden, zo roep niet uw vrienden, noch uw broeders, noch uw magen, noch uw rijke geburen; opdat ook dezelve u niet te eniger tijd wedernoden, en u vergelding geschiede.
Then Jesus went on to say to the man who had invited him: “When you give a breakfast or a dinner, do not ask your friends, or your brothers, or your relations, or rich neighbours, for fear that they should invite you in return, and so you should be repaid.
13 Maar wanneer gij een maaltijd zult houden, zo nood armen, verminkten, kreupelen, blinden;
No, when you entertain, invite the poor, the crippled, the lame, the blind;
14 En gij zult zalig zijn, omdat zij niet hebben, om u te vergelden; want het zal u vergolden worden in de opstanding der rechtvaardigen.
and then you will be happy indeed, since they cannot recompense you; for you shall be recompensed at the resurrection of the good.”
15 En als een van degenen, die mede aanzaten, deze dingen hoorde, zeide hij tot Hem: Zalig is hij, die brood eet in het Koninkrijk Gods.
One of the guests heard what he said and exclaimed: “Happy will he be who shall eat bread in the Kingdom of God!”
16 Maar Hij zeide tot hem: Een zeker mens bereidde een groot avondmaal, en hij noodde er velen.
But Jesus said to him: “A man was once giving a great dinner. He invited many people,
17 En hij zond zijn dienstknecht uit ten ure des avondmaals, om den genoden te zeggen: Komt, want alle dingen zijn nu gereed.
and sent his servant, when it was time for the dinner, to say to those who had been invited ‘Come, for everything is now ready.’
18 En zij begonnen allen zich eendrachtelijk te ontschuldigen. De eerste zeide tot hem: Ik heb een akker gekocht, en het is nodig, dat ik uitga, en hem bezie; ik bid u, houd mij voor verontschuldigd.
They all with one accord began to ask to be excused. The first man said to the servant ‘I have bought a field and am obliged to go and look at it. I must ask you to consider me excused.’
19 En een ander zeide: Ik heb vijf juk ossen gekocht, en ik ga heen, om die te beproeven; ik bid u, houd mij voor verontschuldigd.
The next said ‘I have bought five pairs of bullocks, and I am on my way to try them. I must ask you to consider me excused’;
20 En een ander zeide: Ik heb een vrouw getrouwd, en daarom kan ik niet komen.
while the next said ‘I am just married, and for that reason I am unable to come.’
21 En dezelve dienstknecht weder gekomen zijnde, boodschapte deze dingen zijn heer. Toen werd de heer des huizes toornig, en zeide tot zijn dienstknecht: Ga haastelijk uit in de straten en wijken der stad, en breng de armen, en verminkten, en kreupelen, en blinden hier in.
On his return the servant told his master all these answers. Then in anger the owner of the house said to his servant ‘Go out at once into the streets and alleys of the town, and bring in here the poor, and the crippled, and the blind, and the lame.’
22 En de dienstknecht zeide: Heer, het is geschied, gelijk gij bevolen hebt, en nog is er plaats.
Presently the servant said ‘Sir, your order has been carried out, and still there is room.’
23 En de heer zeide tot den dienstknecht: Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde;
‘Go out,’ the master said, ‘into the roads and hedgerows, and make people come in, so that my house may be filled;
24 Want ik zeg ulieden, dat niemand van die mannen, die genood waren, mijn avondmaal smaken zal.
for I tell you all that not one of those men who were invited will taste my dinner.’”
25 En vele scharen gingen met Hem; en Hij, Zich omkerende, zeide tot hen:
One day, when great crowds of people were walking with Jesus, he turned and said to them:
26 Indien iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader, en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.
“If any man comes to me and does not hate his father, and mother, and wife, and children, and brothers, and sisters, yes and his very life, he can be no disciple of mine.
27 En wie zijn kruis niet draagt, en Mij navolgt, die kan Mijn discipel niet zijn.
Whoever does not carry his own cross, and walk in my steps, can be no disciple of mine.
28 Want wie van u, willende een toren bouwen, zit niet eerst neder, en overrekent de kosten, of hij ook heeft, hetgeen tot volmaking nodig is?
Why, which of you, when he wants to build a tower, does not first sit down and reckon the cost, to see if he has enough to complete it? —
29 Opdat niet misschien, als hij het fondament gelegd heeft, en niet kan voleindigen, allen, die het zien, hem beginnen te bespotten.
For fear that, if he has laid the foundation and is not able to finish it, every one who sees it should begin to laugh at him,
30 Zeggende: Deze mens heeft begonnen te bouwen, en heeft niet kunnen voleindigen.
and say ‘Here is a man who began to build and was not able to finish!’
31 Of wat koning, gaande naar den krijg, om tegen een anderen koning te slaan, zit niet eerst neder, en beraadslaagt, of hij machtig is met tien duizend te ontmoeten dengene, die met twintig duizend tegen hem komt?
Or what king, when he is setting out to fight another king, does not first sit down and consider if with ten thousand men he is able to meet one who is coming against him with twenty thousand?
32 Anderszins zendt hij gezanten uit, terwijl degene nog verre is, en begeert, hetgeen tot vrede dient.
And if he cannot, then, while the other is still at a distance, he sends envoys and asks for terms of peace.
33 Alzo dan een iegelijk van u, die niet verlaat alles, wat hij heeft, die kan Mijn discipel niet zijn.
And so with every one of you who does not bid farewell to all he has — he cannot be a disciple of mine.
34 Het zout is goed; maar indien het zout smakeloos geworden is, waarmede zal het smakelijk gemaakt worden?
Yes, salt is good; but, if the salt itself should lose its strength, what shall be used to season it?
35 Het is noch tot het land, noch tot den mesthoop bekwaam; men werpt het weg. Wie oren heeft, om te horen, die hore.
It is not fit either for the land or for the manure heap. Men throw it away. Let him who has ears to hear with hear!”
