Klaagliederen 5
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
Béshimizgha chüshkenlerni ésingge keltürgeysen, i Perwerdigar; Qara, bizning reswachiliqta qalghinimizni neziringge alghaysen!
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Mirasimiz yatlargha, Öylirimiz yaqa yurtluqlargha tapshuruldi.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
Biz yétim-yésirler, atisizlar bolup qalduq; Anilirimizmu tul qaldi.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
Ichidighan suni sétiwélishimiz kérek; Otunni peqet pulgha alghili bolidu.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
Bizni qoghlighuchilar tap basturup kéliwatidu; Halsirap, héch aram tapalmaymiz.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
Jan saqlighudek bir chishlem nanni dep, Misir hem Asuriyege qol bérip boysun’ghanmiz.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Ata-bowilirimiz gunah sadir qilip dunyadin ketti; Biz bolsaq, ularning qebihlikining jazasini kötürüshke qalduq.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Üstimizdin höküm sürgüchiler qullardur; Bizni ularning qolidin azad qilghuchi yoqtur.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
Dalada qilich tüpeylidin, Nénimizni tépishqa jénimizni tewekkul qilmaqtimiz.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Térimiz tonurdek qiziq, Achliq tüpeylidin qizitma bizni basmaqta.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
Zionda ayallar, Yehuda sheherliride pak qizlar ayagh asti qilindi.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
Emirler qolidin dargha ésip qoyuldi; Aqsaqallarning hörmiti héch qilinmidi.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Yash yigitler yarghunchaqta japa tartmaqta, Oghul balilirimiz otun yüklerni yüdüp deldengship mangmaqta.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Aqsaqallar sheher derwazisida olturmas boldi; Yigitler neghme-nawadin qaldi.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
Shad-xuramliq könglimizdin ketti, Ussul oynishimiz matemge aylandi.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
Béshimizdin taj yiqildi; Halimizgha way! Chünki biz gunah sadir qilduq!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
Buning tüpeylidin yüreklirimiz mujuldi; Bular tüpeylidin közlirimiz qarangghulashti —
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
— Zion téghigha qarap közlirimiz qarangghulashti, Chünki u chölderep ketti, Chilböre uningda paylap yürmekte.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Sen, i Perwerdigar, menggüge höküm sürisen; Texting dewrdin-dewrge dawamlishidu.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
Sen némishqa bizni daim untuysen? Némishqa shunche uzun’ghiche bizdin waz kéchisen?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
Bizni yéninggha qayturghaysen, i Perwerdigar! Shundaq bolghanda biz qaytalaymiz! Künlirimizni qedimkidek eslige keltürgeysen,
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
— Eger sen bizni mutleq chetke qaqmighan bolsang, Eger bizdin cheksiz ghezeplenmigen bolsang!
