Klaagliederen 5
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami, pandanglah dan lihatlah akan kehinaan kami.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Milik pusaka kami beralih kepada orang lain, rumah-rumah kami kepada orang asing.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
Kami menjadi anak yatim, tak punya bapa, dan ibu kami seperti janda.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
Air kami kami minum dengan membayar, kami mendapat kayu dengan bayaran.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
Kami dikejar dekat-dekat, kami lelah, bagi kami tak ada istirahat.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
Kami mengulurkan tangan kepada Mesir, dan kepada Asyur untuk menjadi kenyang dengan roti.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Bapak-bapak kami berbuat dosa, mereka tak ada lagi, dan kami yang menanggung kedurjanaan mereka.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Pelayan-pelayan memerintah atas kami; yang melepaskan kami dari tangan mereka tak ada.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
Dengan bahaya maut karena serangan pedang di padang gurun, kami harus mengambil makanan kami.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Kulit kami membara laksana perapian, karena nyerinya kelaparan.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
Mereka memperkosa wanita-wanita di Sion dan gadis-gadis di kota-kota Yehuda.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
Pemimpin-pemimpin digantung oleh tangan mereka, para tua-tua tidak dihormati.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Pemuda-pemuda harus memikul batu kilangan, anak-anak terjatuh karena beratnya pikulan kayu.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Para tua-tua tidak berkumpul lagi di pintu gerbang, para teruna berhenti main kecapi.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
Lenyaplah kegirangan hati kami, tari-tarian kami berubah menjadi perkabungan.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
Mahkota telah jatuh dari kepala kami. Wahai kami, karena kami telah berbuat dosa!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
Karena inilah hati kami sakit, karena inilah mata kami jadi kabur:
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
karena bukit Sion yang tandus, di mana anjing-anjing hutan berkeliaran.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Engkau, ya TUHAN, bertakhta selama-lamanya, takhta-Mu tetap dari masa ke masa!
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
Mengapa Engkau melupakan kami selama-lamanya, meninggalkan kami demikian lama?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
Bawalah kami kembali kepada-Mu, ya TUHAN, maka kami akan kembali, baharuilah hari-hari kami seperti dahulu kala!
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
Atau, apa Engkau sudah membuang kami sama sekali? Sangat murkakah Engkau terhadap kami?
