< Klaagliederen 5 >
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
Oe BAWIPA kaimanaw dawk ka phat e hno hah, pahnim hanh. Kaimae yeiraiponae hai khen nateh na panuek pouh.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Kaimae râw talai teh, ram louk e kut dawk, imnaw hai Jentelnaw e kut a pha toe.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
Kaimanaw teh nara patetlah ka o toe. Na pa o hoeh dawk kaimae manunaw teh lahmai patetlah ao awh.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
Kaimouh teh tui hai aphu hoi ka ran awh. Ka hno awh hane thing hai aphu hoi ka ran awh.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
Kaimae hnukkhu rek na patawt dawkvah, ka patang awh. Kaimanaw teh kâhatnae na poe hoeh.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
Kaimanaw teh rawcarawnei a khout thai nahanlah, Izip ram, Assiria ram naw e a hmalah kutdaw teh ka hei awh.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Kaimae mintoenaw ni a ton awh teh, a kahma awh nakunghai, kaimanaw ni ahnimae a yonnae teh ka phu awh.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Sannaw ni kaimouh teh na uk awh. Ahnimae kut dawk hoi apinihai na rungngang thai hoeh.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
Kahrawngum vah, tahloi kecu dawk kaimouh teh hring nahanelah, canei hane ka panki teh ka tawng awh.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Takang dawk kaimae vuennaw teh takhuen patetlah a tamang toe.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
Ahnimouh teh Zion khopui dawk kaawm e napuinaw hoi Judah khopui dawk kaawm napui tanglanaw hah a pacekpahlek awh.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
Ahnimae kâ dawk hoi bawinaw hah lawk a ceng awh. Kacuenaw hai barilawa awh hoeh.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Thoundounnaw ni talungsumnaw hah a phu awh. Camonaw ni thing a hrawm thai hoeh e ngangngang a hrawm awh.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Kacuenaw ni kho longkha koehoi thoseh, thoundounnaw ni ahnimae tumkhawng koehoi thoseh a ceitakhai awh.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
Kaimae lungthin dawkvah, lunghawi nawmnae a kâhat teh, lamtunae dawk hoi khuikanae koelah a coung toe.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
Kaimae lû dawk hoi bawilakhung teh a bo toe. Kaimouh ni ka sak e yon dawkvah, kamamouh koe yawthoenae ao.
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
Hote hno dawkvah, kaimae lungthin teh tha ayounnae koe lah, a pha toe. Hote yon dawk kaimae mitnaw hai amom toe.
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
Kingkadi e Zion mon dawkvah, Asuinaw ni a paitun awh.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Oe BAWIPA nama teh, a yungyoe na kangning. Nama e bawitungkhung teh catounnaw e lah a yungyoe a kangning.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
Bangkongmaw kaimanaw hah pou na pahnim vaw. Bangkongmaw atueng moikasawlah na pahnawt vaw.
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
Oe BAWIPA kaimouh teh nama koe bout na bankhai haw. Telah pawiteh, kaimouh teh bout ka tho awh han. Yampa e patetlah kaimae a hninnaw teh a katha lah na pathoup haw.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
Hoehpawiteh, nama ni kaimanaw hah na pahnawt han na maw. Kaimanaw hah puenghoi na lungkhueksin han na maw.