Klaagliederen 3
1 Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
2 Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
3 Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
4 Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
5 Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
6 Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
7 Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
8 Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
9 Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
10 Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
11 Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
12 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
13 He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
14 He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
15 He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
16 Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
17 Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
18 Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
19 Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
20 Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
21 Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
22 Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;
BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
23 Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.
Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
24 Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
25 Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.
BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
26 Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.
BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
27 Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.
A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
28 Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.
Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
29 Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.
A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
30 Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.
Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
31 Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.
Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
32 Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.
Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
33 Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensenkinderen niet van harte.
Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
34 Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;
Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
35 Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;
Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
36 Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?
A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
37 Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?
Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
38 Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?
A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
39 Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.
A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
40 Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.
Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
41 Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:
Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
42 Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.
Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
43 Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.
Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
44 Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.
Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
45 Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.
Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
46 Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.
Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
47 Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.
Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
48 Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.
Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
49 Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;
Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
50 Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.
A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
51 Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.
Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
52 Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.
Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
53 Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.
Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
54 Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!
Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
55 Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.
BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
56 Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.
Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
57 Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!
Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
58 Resch. Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.
Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
59 Resch. Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.
BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
60 Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.
Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
61 Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;
BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
62 Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.
Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
63 Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.
A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
64 Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.
BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
65 Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!
Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
66 Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.
BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
