Richteren 10

1 Na Abimelech nu stond op, om Israel te behouden, Thola, een zoon van Pua, zoon van Dodo, een man van Issaschar; en hij woonde te Samir, op het gebergte van Efraim.

Ie añe t’i Abimeleke, le nitroatse handrombake Israele ka t’i Tolà, ana’ i Poà, ana’ i Dodò, nte-Isakare; mpimo­neñe e Samire am-bohi’ i Efraime.

2 En hij richtte Israel drie en twintig jaren; en hij stierf, en werd begraven te Samir.

Nizaka e Israele taoñe roapolo-telo’ amby re naho nihomake vaho nalenteke e Samire ao.

3 En na hem stond op Jair, de Gileadiet; en hij richtte Israel twee en twintig jaren.

Ie añe, nitroatse ka t’Iaire nte Gilade le nizaka taoñe roapolo-ro’ amby.

4 En hij had dertig zonen, rijdende op dertig ezelveulens, en die hadden dertig steden, die zij noemden Havvoth-Jair, tot op dezen dag, dewelke in het land van Gilead zijn.

Nanañ’ anadahy telo-polo re niningitse añ’ ana-borìke telo-polo, ie aman-drova telo-polo, o atao rova’ Iaire sikala henaneo; an-tane Gilade ao irezay.

5 En Jair stierf, en werd begraven te Kamon.

Nivilasy t’Iaire vaho nalenteke e Kamone ao.

6 Toen voeren de kinderen Israels voort te doen, dat kwaad was in de ogen des HEEREN, en dienden de Baals, en Astharoth, en de goden van Syrie, en de goden van Sidon, en de goden van Moab, en de goden der kinderen Ammons, mitsgaders de goden der Filistijnen; en zij verlieten den HEERE, en dienden Hem niet.

Nanao haloloañe am-pivazohoa’ Iehovà indraike o ana’ Israeleo ie nitoroñe o Baaleo naho o Hazomangao naho o’ndrahare’ i Ara­meo naho o’ndrahare’ i Tsidoneo naho o ‘ndrahare’ i Moabeo naho o ‘ndraharen’ ana’ i Amoneo naho o ‘ndraharen-te-Pilistio vaho naforintse’ iareo t’Iehovà, tsy nitoroñe aze.

7 Zo ontstak de toorn des HEEREN tegen Israel; en Hij verkocht hen in de hand der Filistijnen, en in de hand der kinderen Ammons.

Aa le nisolebotse am’ Israele ty haviñera’ Iehovà le natolo’e am-pità’ o nte-Pilistio, vaho am-pità’ o ana’ i Amoneo.

8 En zij onderdrukten en vertraden de kinderen Israels in datzelve jaar; achttien jaren, onderdrukten zij al de kinderen Israels, die aan gene zijde van de Jordaan waren, in het land der Amorieten, dat in Gilead is.

Finorekekè’ iareo naho dinemo’ iareo taoñe folo-valo’ amby o ana’ Israeleo, toe o ana’ Israele alafe’ Iordaney an-tane’ o nte-Amoreo e Giladeo.

9 Daartoe togen de kinderen Ammons over de Jordaan, om te krijgen, zelfs tegen Juda, en tegen Benjamin, en tegen het huis van Efraim; zodat het Israel zeer bang werd.

Nitsa­ha’ o ana’ i Amoneo ka Iordaney hialy am’ Iehoda, naho amy Beniamine, naho amy anjomba’ i Efraimey, vaho vata’e nalovilovy t’Israele.

10 Toen riepen de kinderen Israels tot den HEERE, zeggende: Wij hebben tegen U gezondigd, zo omdat wij onzen God hebben verlaten, als dat wij de Baals gediend hebben.

Nitoreo amy Iehovà amy zao o ana’ Israeleo, nanao ty hoe: Aman-kakeo ama’o zahay, fa niambohoa’ay t’i Andrianañahare’ay, vaho nitoroñe o Baaleo.

11 Maar de HEERE zeide tot de kinderen Israels: Heb Ik u niet van de Egyptenaren, en van de Amorieten, en van de kinderen Ammons, en van de Filistijnen,

Aa le hoe t’Iehovà amo ana’ Israeleo: Tsy nirombaheko amo nte-Mitsraimeo hao naho amo nte-Amoreo naho amo ana’ i Amoneo, naho amo nte-Pilistio?

12 En de Sidoniers, en Amalekieten, en Maonieten, die u onderdrukten, toen gij tot Mij riept, alsdan uit hun hand verlost?

Niforekeke’ o nte-Tsidoneo ka, naho o nte-Amalekeo, naho o nte Amoneo le nitoreova’ areo vaho rinombako am-pità’ iareo.

13 Nochtans hebt gij Mij verlaten, en andere goden gediend; daarom zal Ik u niet meer verlossen.

Fe niambohoa’ areo, vaho nitoroñe ‘ndrahare ila’e; izay ty tsy andrombahako anahareo.

14 Gaat henen, roept tot de goden, die gij verkoren hebt; laten die u verlossen, ter tijd uwer benauwdheid.

Akia koiho o ‘ndrahare jinobo’ areoo; angao handrombaha’ iareo amo hasotria’ areoo.

15 Maar de kinderen Israels zeiden tot den HEERE: Wij hebben gezondigd; doe Gij ons, naar alles, wat goed is in Uw ogen; alleenlijk verlos ons toch te dezen dage!

Le hoe o ana’ Israeleo amy Iehovà: Toe nanao hakeo zahay, ano ama’ay ze hatao’o soa; fa ehe hahao te anito.

16 En zij deden de vreemde goden uit hun midden weg, en dienden den HEERE. Toen werd Zijn ziel verdrietig over den arbeid van Israel.

Aa le nadò’ iareo añe o ‘ndrahare ankafankafa añivo’ iareo ao, naho nitoroñe Iehovà; vaho niferenaiña’ ty arofo’e o nte’ Israeleo amo falovilovia’eo.

17 En de kinderen Ammons werden bijeengeroepen, en legerden zich in Gilead; daarentegen werden de kinderen Israels vergaderd, en legerden zich te Mizpa.

Kinoik’ amy zao o nte-Amoneo naho nitobe e Gilade ao. Nifanontoñe ka o ana’ Israeleo le nitobe e Mitspà ao.

18 Toen zeide het volk, de oversten van Gilead, de een tot den ander: Wie is de man, die beginnen zal te strijden tegen de kinderen Ammons? die zal tot een hoofd zijn over alle inwoners van Gilead.

Le hoe ty nifanaontsia’ ondatio naho o roandria’ i Giladeo: Ia mb’ arè ty hiorots’ aly amo ana’ i Amoneo? Ie ty hatao lohà’ o hene’ mpimone’ i Giladeo.