Jozua 11
1 Het geschiedde daarna, als Jabin, de koning van Hazor, dit hoorde, zo zond hij tot Jobab, den koning van Madon, en tot den koning van Simron, en tot den koning van Achsaf,
To hmuennawk kawng to Hazor siangpahrang Jabin mah thaih naah, Madon siangpahrang Jobab, Shimron siangpahrang hoi Akshaph siangpahrang khaeah,
2 En tot de koningen, die tegen het noorden op het gebergte, en op het vlakke, tegen het zuiden van Cinneroth, en in de laagte, en in Nafoth-Dor, aan de zee waren;
mae ranui bangah kaom siangpahrang, Khinneroth aloih bang ih tangtling ah kaom siangpahrang, azawn ah kaom siangpahrang, niduem bangah kaom Dor prae siangpahrang,
3 Tot de Kanaanieten tegen het oosten en tegen het westen, en de Amorieten, en de Hethieten, en de Ferezieten; en de Jebusieten op het gebergte, en de Hevieten onder aan Hermon, in het land van Mizpa.
ni angyae hoi niduem bangah kaom Kanaan kaminawk; Amor kaminawk, Hit kaminawk, Periz kaminawk, mae nuiah kaom Jebus kaminawk; Mizpah prae Hermon mae tlim ah kaom Hiv kaminawk khaeah kami patoeh.
4 Dezen nu togen uit, en al hun heirlegers met hen; veel volks, als het zand, dat aan den oever der zee is, in veelheid; en zeer vele paarden en wagens.
To siangpahrangnawk loe paroeai pop kami, kroek laek ai tuipui taeng ih savuet zetto pop misatuh kaminawk, hrangnawk, hrang lakoknawk hoi nawnto angzoh o.
5 Al deze koningen werden vergaderd, en kwamen en legerden zich samen aan de wateren van Merom, om tegen Israel te krijgen.
To siangpahrangnawk loe nawnto amkhueng o moe, Israel kaminawk tuk hanah Merom tui ohhaih ahmuen ah atai o.
6 En de HEERE zeide tot Jozua: Vrees niet voor hun aangezichten; want morgen omtrent dezen tijd zal Ik hen altegader verslagen geven voor het aangezicht van Israel; hun paarden zult gij verlammen, en hun wagenen met vuur verbranden.
Angraeng mah Joshua khaeah, Nihcae to zii hmah; khawnbang vaihi atue phak naah, nihcae to Israel kaminawk hmaa ah, hum boih hanah kang paek han; nihcae ih hrang ih khok thaquinawk to aat paeh loe, hrang lakoknawk to hmai hoiah thlaek paeh, tiah a naa.
7 En Jozua, en al het krijgsvolk met hem, kwam snellijk over hen aan de wateren van Merom, en zij overvielen hen.
To pongah Joshua hoi angmah ih misatuh kaminawk boih loe, Merom tui ohhaih ahmuen ah caeh o roep moe, nihcae to tuk o.
8 En de HEERE gaf hen in de hand van Israel, en zij sloegen hen, en joegen hen na tot groot Sidon toe, en tot Misrefoth-maim, en tot het dal Mizpa tegen het oosten; en zij sloegen hen, totdat zij geen overigen onder hen overlieten.
To naah Angraeng mah nihcae to Israel kaminawk ban ah paek; Israel kaminawk mah nihcae to pazawk o moe, Sidon-Rabbah vangpui, Misrephoth-Maim vangpui ni angyae bang ih Mizpah azawn karoek to patom o, maeto doeh pathlung ai ah hum o.
9 Jozua nu deed hun, gelijk hem de HEERE gezegd had; hun paarden verlamde hij, en hun wagenen verbrandde hij met vuur.
Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah Joshua mah nihcae nuiah sak; nihcae ih hrang khok thaqui to aah pae moe, hrang lakoknawk to hmai hoiah thlaek pae.
10 En Jozua keerde weder ter zelver tijd, en hij nam Hazor in, en haar koning sloeg hij met het zwaard; want Hazor was te voren het hoofd van al deze koninkrijken.
Joshua loe amlaem let moe, Hazor vangpui to tuk; a siangpahrang to sumsen hoiah hum. Canghni ah Hazor vangpui loe to vangpuinawk boih ukkung lu koek ah oh.
11 En zij sloegen alle ziel, die daarin was, met de scherpte des zwaards, die verbannende; er bleef niets over, dat adem had; en Hazor verbrandde hij met vuur.
To vangpui thungah kaom kaminawk to sumsen hoiah a hum moe, tamit boih; hinghaih katawn kami maeto doeh tahmat ai, Hazor vangpui doeh hmai hoiah a thlaek.
12 En Jozua nam al de steden dezer koningen in, en al haar koningen, en hij sloeg hen met de scherpte des zwaards, hen verbannende, gelijk als Mozes, de knecht des HEEREN geboden had.
Angraeng ih tamna Mosi mah paek ih lok baktih toengah, to siangpahrangnawk mah uk ih vangpui thungah kaom kaminawk hoi siangpahrangnawk boih Joshua mah tuk moe, sumsen hoiah hum king.
13 Alleenlijk verbrandden de Israelieten geen steden, die op haar heuvelen stonden, behalve Hazor alleen; dat verbrandde Jozua.
Toe Israel kaminawk loe mae nuiah kaom vangpuinawk to hmai hoiah thlaek o ai; Hazor vangpui khue ni Joshua mah hmai hoiah thlaek.
14 En al den roof dezer steden, en het vee, roofden de kinderen Israels voor zich; alleenlijk sloegen zij al de mensen met de scherpte des zwaards, totdat zij hen verdelgden; zij lieten niet overblijven wat adem had.
Vangpui thung ih hmuennawk hoi maitawnawk loe Israel kaminawk mah angmacae hanah lak o; toe to kaminawk tamit boih ai karoek to sumsen hoiah hum o; hinghaih katawn kami maeto doeh pathlung o ai.
15 Gelijk als de HEERE Mozes, Zijn knecht, geboden had, alzo gebood Mozes aan Jozua; en alzo deed Jozua; hij deed er niet een woord af van alles, wat de HEERE Mozes geboden had.
Angraeng mah a tamna Mosi khaeah paek ih lok baktih toengah, Joshua mah sak; Angraeng mah Mosi khaeah paek ih lok baktiah sak ai ih hmuen tidoeh om ai.
16 Alzo nam Jozua al dat land in, het gebergte, en al het zuiden, en al het land van Gosen, en de laagte, en het vlakke veld, en het gebergte Israels, en zijn laagte.
To pongah Joshua mah hae praennawk boih, mae nui ih prae, aloih bang ih prae, Goshen prae boih, azawn hoi tangtling ih ahmuen, Israel kaminawk ih mae hoi Israel kaminawk ih azawn,
17 Van den kalen berg, die opwaarts naar Seir gaat, tot Baal-Gad toe, in het dal van den Libanon, onder aan den berg Hermon; al hun koningen nam hij ook, en sloeg hen, en doodde hen.
Seir mae caehhaih loklam ih Halak mae hoi Hermon mae tlim boih, Hermon mae tlim ah kaom Lebanon azawn ih Baal Gad karoek to a lak; nihcae ih siangpahrangnawk to pazawk moe, a hum boih.
18 Vele dagen voerde Jozua krijg tegen al deze koningen.
Joshua loe to ih siangpahrangnawk hoiah atue kasawkah misa angtuk o.
19 Er was geen stad, die vrede maakte met de kinderen Israels, behalve de Hevieten, inwoners van Gibeon; zij namen ze allen in door krijg.
Gibeon vangpui ah kaom Hiv kaminawk khue ai ah loe, Israel kaminawk hoi misa angdaehhaih sah vangpui maeto doeh om ai; kalah vangpuinawk to tuk moe, a lak boih.
20 Want het was van den HEERE, hun harten te verstokken, dat zij Israel met oorlog tegemoet gingen, opdat hij hen verbannen zoude, dat hun geen genade geschiedde, maar opdat hij hen verdelgen zoude, gelijk als de HEERE Mozes geboden had.
Angraeng mah Mosi khaeah paek ih lok baktih toengah, tahmenhaih tawn ai ah, nihcae to tamit boih moe, maeto doeh tahmat han ai ah, Israel kaminawk hoi misa angtuk hanah Angraeng angmah nihcae to palung thahsak.
21 Te dier tijde nu kwam Jozua, en roeide de Enakieten uit, van het gebergte, van Hebron, van Debir, van Anab, en van het ganse gebergte van Juda, en van het ganse gebergte van Israel; Jozua verbande hen met hun steden.
To nathuem ah Joshua to caeh moe, Hebron, Debir, Anab, Judah mae nui boih, Israel mae nui boih ah kaom Anak kaminawk to hum boih; Joshua mah nihcae ohhaih vangpuinawk to phraek pae boih.
22 Er bleef niemand van de Enakieten over in het land der kinderen Israels; alleenlijk bleven zij over te Gaza, te Gath, en te Asdod.
Israel prae thungah kaom Anak kami maeto doeh pathlung ai; Gaza, Gath hoi Ashdod vangpui ah khue ni kanghmat kami to oh.
23 Alzo nam Jozua al dat land in, naar alles, wat de HEERE tot Mozes gesproken had; en Jozua gaf het Israel ten erve, naar hun afdelingen, naar hun stammen. En het land rustte van den krijg.
To pongah Joshua mah, Angraeng mah Mosi khaeah paek ih lok baktih toengah, prae to a lak boih; to praenawk to Israel acaeng kaminawk boih hanah qawk ah toepsak; to pacoengah loe prae thungah misatukhaih om ai boeh.
