< Johannes 6 >

1 Na dezen vertrok Jezus over de zee van Galilea, welke is de zee van Tiberias.
Дупэ ачея, Исус С-а дус динколо де Маря Галилеий, нумитэ Маря Тибериадей.
2 En Hem volgde een grote schare, omdat zij Zijn tekenen zagen, die Hij deed aan de kranken.
О маре глоатэ мерӂя дупэ Ел, пентру кэ ведя семнеле пе каре ле фэчя ку чей болнавь.
3 En Jezus ging op den berg, en zat aldaar neder met Zijn discipelen.
Исус С-а суит пе мунте ши шедя аколо ку ученичий Сэй.
4 En het pascha, het feest der Joden, was nabij.
Паштеле, празникул иудеилор, ера апроапе.
5 Jezus dan, de ogen opheffende, en ziende, dat een grote schare tot Hem kwam, zeide tot Filippus: Van waar zullen wij broden kopen, opdat deze eten mogen?
Исус Шь-а ридикат окий ши а вэзут кэ о маре глоатэ вине спре Ел. Ши а зис луй Филип: „Де унде авем сэ кумпэрэм пынь ка сэ мэнынче оамений ачештя?”
6 (Doch dit zeide Hij, hem beproevende; want Hij wist Zelf, wat Hij doen zou.)
Спуня лукрул ачеста ка сэ-л ынчерче, пентру кэ штия че аре де гынд сэ факэ.
7 Filippus antwoordde Hem: Voor tweehonderd penningen brood is voor dezen niet genoeg, opdat een iegelijk van hen een weinig neme.
Филип Й-а рэспунс: „Пыниле пе каре ле-ам путя кумпэра ку доуэ суте де лей, н-ар ажунӂе ка фиекаре сэ капете пуцинтел дин еле.”
8 Een van Zijn discipelen, namelijk Andreas, de broeder van Simon Petrus, zeide tot Hem:
Унул дин ученичий Сэй, Андрей, фрателе луй Симон Петру, Й-а зис:
9 Hier is een jongsken, dat vijf gerstebroden heeft, en twee visjes; maar wat zijn deze onder zo velen?
„Есте аич ун бэецел каре аре чинч пынь де орз ши дой пешть, дар че сунт ачестя ла атыця?”
10 En Jezus zeide: Doet de mensen nederzitten. En er was veel gras in die plaats. Zo zaten dan de mannen neder, omtrent vijf duizend in getal.
Исус а зис: „Спунець оаменилор сэ шадэ жос.” Ын локул ачела ера мултэ ярбэ. Оамений ау шезут жос, ын нумэр де апроапе чинч мий.
11 En Jezus nam de broden, en gedankt hebbende, deelde Hij ze den discipelen, en de discipelen dengenen, die nedergezeten waren; desgelijks ook van de visjes, zoveel zij wilden.
Исус а луат пыниле, а мулцумит луй Думнезеу, ле-а ымпэрцит ученичилор, яр ученичий ле-ау ымпэрцит челор че шедяу жос; де асеменя, ле-а дат ши дин пешть кыт ау воит.
12 En als zij verzadigd waren, zeide Hij tot Zijn discipelen: Vergadert de overgeschoten brokken, opdat er niets verloren ga.
Дупэ че с-ау сэтурат, Исус а зис ученичилор Сэй: „Стрынӂець фиримитуриле каре ау рэмас, ка сэ ну се пярдэ нимик.”
13 Zij vergaderden ze dan, en vulden twaalf korven met brokken van de vijf gerstebroden, welke overgeschoten waren dengenen, die gegeten hadden.
Ле-ау адунат деч ши ау умплут доуэспрезече кошурь ку фиримитуриле каре рэмэсесерэ дин челе чинч пынь де орз, дупэ че мынкасерэ тоць.
14 De mensen dan, gezien hebbende het teken, dat Jezus gedaan had, zeiden: Deze is waarlijk de Profeet, Die in de wereld komen zou.
Оамений ачея, кынд ау вэзут минуня пе каре о фэкусе Исус, зичяу: „Ку адевэрат, Ачеста есте Пророкул Чел аштептат ын луме.”
15 Jezus dan, wetende, dat zij zouden komen, en Hem met geweld nemen, opdat zij Hem Koning maakten, ontweek wederom op den berg, Hij Zelf alleen.
Исус, фииндкэ штия кэ ау де гынд сэ винэ сэ-Л я ку сила ка сэ-Л факэ ымпэрат, С-а дус ярэшь ла мунте, нумай Ел сингур.
16 En als het avond geworden was, gingen Zijn discipelen af naar de zee.
Кынд с-а ынсерат, ученичий Луй с-ау коборыт ла марӂиня мэрий.
17 En in het schip gegaan zijnde, kwamen zij over de zee naar Kapernaum. En het was alrede duister geworden, en Jezus was tot hen niet gekomen.
С-ау суит ынтр-о корабие ши тречяу маря, ка сэ се дукэ ын Капернаум. Се ынтунекасе, ши Исус тот ну венисе ла ей.
18 En de zee verhief zich, overmits er een grote wind waaide.
Суфла ун вынт путерник ши маря ера ынтэрытатэ.
19 En als zij omtrent vijf en twintig of dertig stadien gevaren waren, zagen zij Jezus, wandelende op de zee, en komende bij het schip; en zij werden bevreesd.
Дупэ че ау выслит кам доуэзечь ши чинч сау трейзечь де стадий, вэд пе Исус умблынд пе маре ши апропиинду-Се де корабие. Ши с-ау ынфрикошат.
20 Maar Hij zeide tot hen: Ik ben het; zijt niet bevreesd.
Дар Исус ле-а зис: „Еу сунт, ну вэ темець!”
21 Zij hebben dan Hem gewilliglijk in het schip genomen; en terstond kwam het schip aan het land, daar zij naar toe voeren.
Вояу деч сэ-Л я ын корабие. Ши корабия а сосит ындатэ ла локул спре каре мерӂяу.
22 Des anderen daags de schare, die aan de andere zijde der zee stond, ziende, dat aldaar geen ander scheepje was dan dat ene, daar Zijn discipelen ingegaan waren, en dat Jezus met Zijn discipelen in dat scheepje niet was gegaan, maar dat Zijn discipelen alleen weggevaren waren;
Нородул, каре рэмэсесе де чялалтэ парте а мэрий, бэгасе де сямэ кэ аколо ну ера декыт о корабие ши кэ Исус ну Се суисе ын корабия ачаста ку ученичий Луй, чи ученичий плекасерэ сингурь ку еа.
23 (Doch er kwamen andere scheepjes van Tiberias, nabij de plaats, waar zij het brood gegeten hadden, als de Heere gedankt had.)
А доуа зи, сосисерэ алте корэбий дин Тибериада, апроапе де локул унде мынкасерэ ей пыня, дупэ че Домнул мулцумисе луй Думнезеу.
24 Toen dan de schare zag, dat Jezus aldaar niet was, noch Zijn discipelen, zo gingen zij ook in de schepen, en kwamen te Kapernaum, zoekende Jezus.
Кынд ау вэзут нороаделе кэ нич Исус, нич ученичий Луй ну ерау аколо, с-ау суит ши еле ын корэбииле ачестя ши с-ау дус ла Капернаум сэ кауте пе Исус.
25 En als zij Hem gevonden hadden over de zee, zeiden zij tot Hem: Rabbi, wanneer zijt Gij hier gekomen?
Кынд Л-ау гэсит, динколо де маре, Й-ау зис: „Ынвэцэторуле, кынд ай венит аич?”
26 Jezus antwoordde hun en zeide: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: gij zoekt Mij, niet omdat gij tekenen gezien hebt, maar omdat gij van de broden gegeten hebt, en verzadigd zijt.
Дрепт рэспунс, Исус ле-а зис: „Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ Мэ кэутаць ну пентру кэ аць вэзут семне, чи пентру кэ аць мынкат дин пыниле ачеля ши в-аць сэтурат.
27 Werkt niet om de spijs, die vergaat, maar om de spijs, die blijft tot in het eeuwige leven, welke de Zoon des mensen ulieden geven zal; want Dezen heeft God de Vader verzegeld. (aiōnios g166)
Лукраць ну пентру мынкаря перитоаре, чи пентрумынкаря каре рэмыне пентру вяца вешникэ ши пе каре в-о ва да Фиул омулуй; кэч Татэл, адикэ Ынсушь Думнезеу, пеЕл Л-а ынсемнат ку печетя Луй.” (aiōnios g166)
28 Zij zeiden dan tot Hem: Wat zullen wij doen, opdat wij de werken Gods mogen werken?
Ей Й-ау зис: „Че сэ фачем ка сэ сэвыршим лукрэриле луй Думнезеу?”
29 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, Dien Hij gezonden heeft.
Исус ле-а рэспунс: „Лукраря пе каре о чере Думнезеу есте ачаста: сэ кредець ын Ачела пе каре Л-а тримис Ел.”
30 Zij zeiden dan tot Hem: Wat teken doet Gij dan, opdat wij het mogen zien, en U geloven? Wat werkt Gij?
„Че семн фачь Ту деч”, Й-ау зис ей, „ка сэ-л ведем ши сэ кредем ын Тине? Че лукрезь Ту?
31 Onze vaders hebben het Manna gegeten in de woestijn; gelijk geschreven is: Hij gaf hun het brood uit den hemel te eten.
Пэринций ноштри ау мынкат манэ ын пустиу, дупэ кум есте скрис: ‘Ле-а дат сэ мэнынче пыне дин чер.’”
32 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Mozes heeft u niet gegeven het brood uit den hemel; maar Mijn Vader geeft u dat ware Brood uit den hemel.
Исус ле-а зис: „Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ Мойсе ну в-а дат пыня дин чер, чи Татэл Меу вэ дэ адевэрата пыне дин чер,
33 Want het Brood Gods is Hij, Die uit den hemel nederdaalt, en Die der wereld het leven geeft.
кэч Пыня луй Думнезеу есте ачея каре Се кобоарэ дин чер ши дэ лумий вяца.”
34 Zij zeiden dan tot Hem: Heere, geef ons altijd dit Brood.
„Доамне”, Й-ау зис ей, „дэ-не тотдяуна ачастэ пыне.”
35 En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.
Исус ле-а зис: „Еусунт Пыня веций. Чиневине ла Мине ну ва флэмынзи ничодатэ ши чине креде ын Мине ну ва ынсета ничодатэ.
36 Maar Ik heb u gezegd, dat gij Mij ook gezien hebt, en gij gelooft niet.
Дарв-ам спус кэ М-аць ши вэзут ши тот ну кредець.
37 Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.
Тотче-Мь дэ Татэл ва ажунӂе ла Мине ши печел че вине ла Мине, ну-л вой изгони афарэ,
38 Want Ik ben uit den hemel nedergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft.
кэч М-ам коборыт дин чер ка сэ фак нувоя Мя, чивоя Челуй че М-а тримис.
39 En dit is de wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft, dat al wat Hij Mij gegeven heeft, Ik daaruit niet verlieze, maar hetzelve opwekke ten uitersten dage.
Ши воя Челуй че М-а тримис есте сэну перд нимик дин тот че Мь-а дат Ел, чи сэ-л ынвиез ын зиуа де апой.
40 En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. (aiōnios g166)
Воя Татэлуй Меу есте каорьчине веде пе Фиул ши креде ын Ел сэ айбэ вяца вешникэ; ши Еу ыл вой ынвия ын зиуа де апой.” (aiōnios g166)
41 De Joden dan murmureerden over Hem, omdat Hij gezegd had: Ik ben het Brood, Dat uit den hemel nedergedaald is.
Иудеий кыртяу ымпотрива Луй, пентру кэ зисесе: „Еу сунт Пыня каре С-а коборыт дин чер.”
42 En zij zeiden: Is deze niet Jezus, de Zoon van Jozef, Wiens vader en moeder wij kennen? Hoe zegt Deze dan: Ik ben uit den hemel nedergedaald?
Ши зичяу: „Оаре ну есте Ачеста Исус, фиул луй Иосиф, пе ай кэруй татэ ши мамэ ый куноаштем? Кум дар зиче Ел: ‘Еу М-ам коборыт дин чер’?”
43 Jezus antwoordde dan, en zeide tot hen: Murmureert niet onder elkander.
Исус ле-а рэспунс: „Ну кыртиць ынтре вой.
44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.
Нименьну поате вени ла Мине, дакэ ну-л атраӂе Татэл, каре М-а тримис; ши Еу ыл вой ынвия ын зиуа де апой.
45 Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen van God geleerd zijn. Een iegelijk dan, die het van den Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij.
Ынпророчь есте скрис: ‘Тоць вор фи ынвэцаць де Думнезеу.’ Аша кэ орьчине а аскултат пе Татэл ши а примит ынвэцэтура Луй, вине ла Мине.
46 Niet dat iemand den Vader gezien heeft, dan Die van God is; Deze heeft den Vader gezien.
Нукэ чинева а вэзут пе Татэл, афарэ деАчела каре вине де ла Думнезеу; да, Ачела а вэзут пе Татэл.
47 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die in Mij gelooft, heeft het eeuwige leven. (aiōnios g166)
Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ чинекреде ын Мине аре вяца вешникэ. (aiōnios g166)
48 Ik ben het Brood des levens.
Еусунт Пыня веций.
49 Uw vaders hebben het Manna gegeten in de woestijn, en zij zijn gestorven.
Пэринцийвоштри ау мынкат манэ ын пустиу ши ау мурит.
50 Dit is het Brood, dat uit den hemel nederdaalt, opdat de mens daarvan ete, en niet sterve.
Пынякаре се кобоарэ дин чер есте де аша фел, ка чинева сэ мэнынче дин еа ши сэ ну моарэ.
51 Ik ben dat levende Brood, dat uit den hemel nedergedaald is; zo iemand van dit Brood eet, die zal in der eeuwigheid leven. En het Brood, dat Ik geven zal, is Mijn vlees, hetwelk Ik geven zal voor het leven der wereld. (aiōn g165)
Еу сунт Пынявие, карес-а коборыт дин чер. Дакэ мэнынкэ чинева дин пыня ачаста, ва трэи ын вяк; ши пыня пе каре о вой да Еу есте трупул Меу, пе каре ыл вой да пентру вяца лумий.” (aiōn g165)
52 De Joden dan streden onder elkander, zeggende: Hoe kan ons deze Zijn vlees te eten geven?
Ла аузул ачестор кувинте, иудеий се чертау ынтре ей ши зичяу: „Кум поате Омул ачеста сэ не дя трупул Луй сэ-л мынкэм?”
53 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven.
Исус ле-а зис: „Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ, дакэ ну мынкацьтрупул Фиулуй омулуй ши дакэ ну бець сынӂеле Луй, н-авець вяца ын вой ыншивэ.
54 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. (aiōnios g166)
Чинемэнынкэ трупул Меу ши бя сынӂеле Меу аре вяца вешникэ; ши Еу ыл вой ынвия ын зиуа де апой. (aiōnios g166)
55 Want Mijn vlees is waarlijk Spijs, en Mijn bloed is waarlijk Drank.
Кэч трупул Меу есте ку адевэрат о хранэ ши сынӂеле Меу есте ку адевэрат о бэутурэ.
56 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem.
Чине мэнынкэ трупул Меу ши бя сынӂеле Меу рэмынеын Мине, ши Еу рэмын ын ел.
57 Gelijkerwijs Mij de levende Vader gezonden heeft, en Ik leve door den Vader; alzo die Mij eet, dezelve zal leven door Mij.
Дупэ кум Татэл, каре есте виу, М-а тримис пе Мине ши Еу трэеск прин Татэл, тот аша, чине Мэ мэнынкэ пе Мине ва трэи ши ел прин Мине.
58 Dit is het Brood, dat uit den hemel nedergedaald is; niet gelijk uw vaders het Manna gegeten hebben, en zijn gestorven. Die dit Brood eet, zal in der eeuwigheid leven. (aiōn g165)
Астфелесте пыня каре с-а коборыт дин чер, ну ка мана пе каре ау мынкат-о пэринций воштри, ши тотушь ау мурит; чине мэнынкэ пыня ачаста ва трэи ын вяк.” (aiōn g165)
59 Deze dingen zeide Hij in de synagoge, lerende te Kapernaum.
Исус а спус ачесте лукрурь ын синагогэ, кынд ынвэца пе оамень ын Капернаум.
60 Velen dan van Zijn discipelen, dit horende, zeiden: Deze rede is hard; wie kan dezelve horen?
Мулць дин ученичий Луй, дупэ че ау аузит ачесте кувинте, ау зис: „Ворбиря ачаста есте пря де тот: чине поате с-о суфере?”
61 Jezus nu, wetende bij Zichzelven, dat Zijn discipelen daarover murmureerden, zeide tot hen: Ergert ulieden dit?
Исус, каре штия ын Сине кэ ученичий Сэй кыртяу ымпотрива ворбирий ачестея, ле-а зис: „Ворбиря ачаста есте пентру вой о причинэ де потикнире?
62 Wat zou het dan zijn, zo gij de Zoon des mensen zaagt opvaren, daar Hij te voren was?
Дардакэ аць ведя пе Фиул омулуй суинду-Се унде ера май ынаинте?…
63 De Geest is het, Die levend maakt; het vlees is niet nut. De woorden, die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven.
Духулесте ачела каре дэ вяцэ, карня ну фолосеште ла нимик; кувинтеле пе каре ви ле-ам спус Еу сунт дух ши вяцэ.
64 Maar er zijn sommigen van ulieden, die niet geloven. Want Jezus wist van den beginne, wie zij waren, die niet geloofden, en wie hij was, die Hem verraden zou.
Дар сунтуний дин вой каре ну кред.” Кэч Исус штия де ла ынчепут чине ерау чей че ну кред ши чине ера чел че авя сэ-Л вындэ.
65 En Hij zeide: Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij dat het hem gegeven zij van Mijn Vader.
Ши а адэугат: „Токмай де ачея в-амспус кэ нимень ну поате сэ винэ ла Мине дакэ ну й-а фост дат де Татэл Меу.”
66 Van toen af gingen velen Zijner discipelen terug, en wandelden niet meer met Hem.
Дин клипа ачея, мулць дин ученичий Луй с-ау ынторс ынапой ши ну май умблау ку Ел.
67 Jezus dan zeide tot de twaalven: Wilt gijlieden ook niet weggaan?
Атунч, Исус а зис челор дойспрезече: „Вой ну врець сэ вэ дучець?”
68 Simon Petrus dan antwoordde Hem: Heere, tot Wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens. (aiōnios g166)
„Доамне”, Й-а рэспунс Симон Петру, „ла чине сэ не дучем? Ту ай кувинтеле веций вешниче. (aiōnios g166)
69 En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
Ши ной ам крезут ши ам ажунс ла куноштинца кэ Ту ешть Христосул, Сфынтул луй Думнезеу.”
70 Jezus antwoordde hun: Heb Ik niet u twaalf uitverkoren? En een uit u is een duivel.
Исус ле-а рэспунс: „Нув-ам алес Еу пе вой, чей дойспрезече? Ши тотушь унулдин вой есте ун драк.”
71 En Hij zeide dit van Judas, Simons zoon, Iskariot; want deze zou Hem verraden, zijnde een van de twaalven.
Ворбя деспре Иуда, фиул луй Симон, Искариотянул, кэч ел авя сэ-Л вындэ; ел, унул дин чей дойспрезече.

< Johannes 6 >