< Johannes 10 >
1 Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die niet ingaat door de deur in den stal der schapen, maar van elders inklimt, die is een dief en moordenaar.
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನತಿಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಯೋ ಜನೋ ದ್ವಾರೇಣ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಕೇನಾಪ್ಯನ್ಯೇನ ಮೇಷಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶತಿ ಸ ಏವ ಸ್ತೇನೋ ದಸ್ಯುಶ್ಚ|
2 Maar die door de deur ingaat, is een herder der schapen.
ಯೋ ದ್ವಾರೇಣ ಪ್ರವಿಶತಿ ಸ ಏವ ಮೇಷಪಾಲಕಃ|
3 Dezen doet de deurwachter open, en de schapen horen zijn stem; en hij roept zijn schapen bij name, en leidt ze uit.
ದೌವಾರಿಕಸ್ತಸ್ಮೈ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯತಿ ಮೇಷಗಣಶ್ಚ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣೋತಿ ಸ ನಿಜಾನ್ ಮೇಷಾನ್ ಸ್ವಸ್ವನಾಮ್ನಾಹೂಯ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ನಯತಿ|
4 En wanneer hij zijn schapen uitgedreven heeft, zo gaat hij voor hen heen; en de schapen volgen hem, overmits zij zijn stem kennen.
ತಥಾ ನಿಜಾನ್ ಮೇಷಾನ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವಯಂ ತೇಷಾಮ್ ಅಗ್ರೇ ಗಚ್ಛತಿ, ತತೋ ಮೇಷಾಸ್ತಸ್ಯ ಶಬ್ದಂ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜನ್ತಿ|
5 Maar een vreemde zullen zij geenszins volgen, maar zullen van hem vlieden; overmits zij de stem des vreemden niet kennen.
ಕಿನ್ತು ಪರಸ್ಯ ಶಬ್ದಂ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜಿಷ್ಯನ್ತಿ ವರಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಾತ್ ಪಲಾಯಿಷ್ಯನ್ತೇ|
6 Deze gelijkenis zeide Jezus tot hen; maar zij verstonden niet, wat het was, dat Hij tot hen sprak.
ಯೀಶುಸ್ತೇಭ್ಯ ಇಮಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯತ್ ಕಿನ್ತು ತೇನ ಕಥಿತಕಥಾಯಾಸ್ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ|
7 Jezus dan zeide wederom tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Ik ben de Deur der schapen.
ಅತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನರಕಥಯತ್, ಯುಷ್ಮಾನಾಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಮೇಷಗೃಹಸ್ಯ ದ್ವಾರಮ್ ಅಹಮೇವ|
8 Allen, zovelen als er voor Mij zijn gekomen, zijn dieven en moordenaars; maar de schapen hebben hen niet gehoord.
ಮಯಾ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯ ಆಗಚ್ಛನ್ ತೇ ಸ್ತೇನಾ ದಸ್ಯವಶ್ಚ ಕಿನ್ತು ಮೇಷಾಸ್ತೇಷಾಂ ಕಥಾ ನಾಶೃಣ್ವನ್|
9 Ik ben de Deur; indien iemand door Mij ingaat, die zal behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan, en weide vinden.
ಅಹಮೇವ ದ್ವಾರಸ್ವರೂಪಃ, ಮಯಾ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ ಪ್ರವಿಶತಿ ಸ ರಕ್ಷಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ ತಥಾ ಬಹಿರನ್ತಶ್ಚ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕೃತ್ವಾ ಚರಣಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|
10 De dief komt niet, dan opdat hij stele, en slachte, en verderve; Ik ben gekomen, opdat zij het leven hebben, en overvloed hebben.
ಯೋ ಜನಸ್ತೇನಃ ಸ ಕೇವಲಂ ಸ್ತೈನ್ಯಬಧವಿನಾಶಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮೇವ ಸಮಾಯಾತಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಮ್ ಆಯು ರ್ದಾತುಮ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಬಾಹೂಲ್ಯೇನ ತದೇವ ದಾತುಮ್ ಆಗಚ್ಛಮ್|
11 Ik ben de goede Herder; de goede herder stelt zijn leven voor de schapen.
ಅಹಮೇವ ಸತ್ಯಮೇಷಪಾಲಕೋ ಯಸ್ತು ಸತ್ಯೋ ಮೇಷಪಾಲಕಃ ಸ ಮೇಷಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗಂ ಕರೋತಿ;
12 Maar de huurling, en die geen herder is, wien de schapen niet eigen zijn, ziet den wolf komen, en verlaat de schapen, en vliedt; en de wolf grijpt ze, en verstrooit de schapen.
ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜನೋ ಮೇಷಪಾಲಕೋ ನ, ಅರ್ಥಾದ್ ಯಸ್ಯ ಮೇಷಾ ನಿಜಾ ನ ಭವನ್ತಿ, ಯ ಏತಾದೃಶೋ ವೈತನಿಕಃ ಸ ವೃಕಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಮೇಜವ್ರಜಂ ವಿಹಾಯ ಪಲಾಯತೇ, ತಸ್ಮಾದ್ ವೃಕಸ್ತಂ ವ್ರಜಂ ಧೃತ್ವಾ ವಿಕಿರತಿ|
13 En de huurling vliedt, overmits hij een huurling is, en heeft geen zorg voor de schapen.
ವೈತನಿಕಃ ಪಲಾಯತೇ ಯತಃ ಸ ವೇತನಾರ್ಥೀ ಮೇಷಾರ್ಥಂ ನ ಚಿನ್ತಯತಿ|
14 Ik ben de goede Herder; en Ik ken de Mijnen, en worde van de Mijnen gekend.
ಅಹಮೇವ ಸತ್ಯೋ ಮೇಷಪಾಲಕಃ, ಪಿತಾ ಮಾಂ ಯಥಾ ಜಾನಾತಿ, ಅಹಞ್ಚ ಯಥಾ ಪಿತರಂ ಜಾನಾಮಿ,
15 Gelijkerwijs de Vader Mij kent, alzo ken Ik ook den Vader; en Ik stel Mijn leven voor de schapen.
ತಥಾ ನಿಜಾನ್ ಮೇಷಾನಪಿ ಜಾನಾಮಿ, ಮೇಷಾಶ್ಚ ಮಾಂ ಜಾನಾನ್ತಿ, ಅಹಞ್ಚ ಮೇಷಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗಂ ಕರೋಮಿ|
16 Ik heb nog andere schapen, die van dezen stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden een kudde, en een Herder.
ಅಪರಞ್ಚ ಏತದ್ ಗೃಹೀಯ ಮೇಷೇಭ್ಯೋ ಭಿನ್ನಾ ಅಪಿ ಮೇಷಾ ಮಮ ಸನ್ತಿ ತೇ ಸಕಲಾ ಆನಯಿತವ್ಯಾಃ; ತೇ ಮಮ ಶಬ್ದಂ ಶ್ರೋಷ್ಯನ್ತಿ ತತ ಏಕೋ ವ್ರಜ ಏಕೋ ರಕ್ಷಕೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
17 Daarom heeft mij de Vader lief, overmits Ik Mijn leven afleg, opdat Ik hetzelve wederom neme.
ಪ್ರಾಣಾನಹಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಪುನಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಗ್ರಹೀಷ್ಯಾಮಿ, ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತಾ ಮಯಿ ಸ್ನೇಹಂ ಕರೋತಿ|
18 Niemand neemt hetzelve van Mij, maar Ik leg het van Mijzelven af; Ik heb macht hetzelve af te leggen, en heb macht hetzelve wederom te nemen. Dit gebod heb Ik van Mijn Vader ontvangen.
ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನೋ ಮಮ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹನ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಯಂ ತಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ತಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಪುನರ್ಗ್ರಹೀತುಞ್ಚ ಮಮ ಶಕ್ತಿರಾಸ್ತೇ ಭಾರಮಿಮಂ ಸ್ವಪಿತುಃ ಸಕಾಶಾತ್ ಪ್ರಾಪ್ತೋಹಮ್|
19 Er werd dan wederom tweedracht onder de Joden, om dezer woorden wil.
ಅಸ್ಮಾದುಪದೇಶಾತ್ ಪುನಶ್ಚ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಭಿನ್ನವಾಕ್ಯತಾ ಜಾತಾ|
20 En velen van hen zeiden: hij heeft den duivel, en is uitzinnig; wat hoort gij Hem?
ತತೋ ಬಹವೋ ವ್ಯಾಹರನ್ ಏಷ ಭೂತಗ್ರಸ್ತ ಉನ್ಮತ್ತಶ್ಚ, ಕುತ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶೃಣುಥ?
21 Anderen zeiden: Dit zijn geen woorden eens bezetenen; kan ook de duivel der blinden ogen openen?
ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಸ್ಯ ಕಥಾವನ್ನ ಭವನ್ತಿ, ಭೂತಃ ಕಿಮ್ ಅನ್ಧಾಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
22 En het was het feest der vernieuwing des tempels te Jeruzalem; en het was winter.
ಶೀತಕಾಲೇ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮನ್ದಿರೋತ್ಸರ್ಗಪರ್ವ್ವಣ್ಯುಪಸ್ಥಿತೇ
23 En Jezus wandelde in den tempel, in het voorhof van Salomo.
ಯೀಶುಃ ಸುಲೇಮಾನೋ ನಿಃಸಾರೇಣ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕರೋತಿ,
24 De Joden dan omringden Hem, en zeiden tot Hem: Hoe lang houdt Gij onze ziel op? Indien Gij de Christus zijt, zeg het ons vrijuit.
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ವೇಷ್ಟಯಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರನ್ ಕತಿ ಕಾಲಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿಚಿಕಿತ್ಸಾಂ ಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯದ್ಯಭಿಷಿಕ್ತೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತತ್ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ವದ|
25 Jezus antwoordde hun: Ik heb het u gezegd, en gij gelooft het niet. De werken, die Ik doe in den Naam Mijns Vaders, die getuigen van Mij.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಅಹಮ್ ಅಚಕಥಂ ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ನ ಪ್ರತೀಥ, ನಿಜಪಿತು ರ್ನಾಮ್ನಾ ಯಾಂ ಯಾಂ ಕ್ರಿಯಾಂ ಕರೋಮಿ ಸಾ ಕ್ರಿಯೈವ ಮಮ ಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಾ|
26 Maar gijlieden gelooft niet; want gij zijt niet van Mijn schapen, gelijk Ik u gezegd heb.
ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಪೂರ್ವ್ವಮಕಥಯಂ ಯೂಯಂ ಮಮ ಮೇಷಾ ನ ಭವಥ, ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾನ್ ನ ವಿಶ್ವಸಿಥ|
27 Mijn schapen horen Mijn stem, en Ik ken dezelve, en zij volgen Mij.
ಮಮ ಮೇಷಾ ಮಮ ಶಬ್ದಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ತಾನಹಂ ಜಾನಾಮಿ ತೇ ಚ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗಚ್ಛನ್ತಿ|
28 En Ik geef hun het eeuwige leven; en zij zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid, en niemand zal dezelve uit Mijn hand rukken. (aiōn , aiōnios )
ಅಹಂ ತೇಭ್ಯೋಽನನ್ತಾಯು ರ್ದದಾಮಿ, ತೇ ಕದಾಪಿ ನ ನಂಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ಕೋಪಿ ಮಮ ಕರಾತ್ ತಾನ್ ಹರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ| (aiōn , aiōnios )
29 Mijn Vader, die ze Mij gegeven heeft, is meerder dan allen; en niemand kan ze rukken uit de hand Mijns Vaders.
ಯೋ ಮಮ ಪಿತಾ ತಾನ್ ಮಹ್ಯಂ ದತ್ತವಾನ್ ಸ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಮಹಾನ್, ಕೋಪಿ ಮಮ ಪಿತುಃ ಕರಾತ್ ತಾನ್ ಹರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ|
30 Ik en de Vader zijn een.
ಅಹಂ ಪಿತಾ ಚ ದ್ವಯೋರೇಕತ್ವಮ್|
31 De Joden dan namen wederom stenen op, om Hem te stenigen.
ತತೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪುನರಪಿ ತಂ ಹನ್ತುಂ ಪಾಷಾಣಾನ್ ಉದತೋಲಯನ್|
32 Jezus antwoordde hun: Ik heb u vele treffelijke werken getoond van Mijn Vader; om welk werk van die stenigt gij Mij?
ಯೀಶುಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಪಿತುಃ ಸಕಾಶಾದ್ ಬಹೂನ್ಯುತ್ತಮಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಕಾಶಯಂ ತೇಷಾಂ ಕಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣಃ ಕಾರಣಾನ್ ಮಾಂ ಪಾಷಾಣೈರಾಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಃ ಸ್ಥ?
33 De Joden antwoordden Hem, zeggende: Wij stenigen U niet over enig goed werk, maar over gods lastering, en omdat Gij, een Mens zijnde, Uzelven God maakt.
ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪ್ರತ್ಯವದನ್ ಪ್ರಶಸ್ತಕರ್ಮ್ಮಹೇತೋ ರ್ನ ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಮಾನುಷಃ ಸ್ವಮೀಶ್ವರಮ್ ಉಕ್ತ್ವೇಶ್ವರಂ ನಿನ್ದಸಿ ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಾಂ ಪಾಷಾಣೈರ್ಹನ್ಮಃ|
34 Jezus antwoordde hun: Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd, gij zijt goden?
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್ ಮಯಾ ಕಥಿತಂ ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಾ ಏತದ್ವಚನಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಂ ನಾಸ್ತಿ ಕಿಂ?
35 Indien de wet die goden genaamd heeft, tot welke het woord Gods geschied is, en de Schrift niet kan gebroken worden;
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೇಷಾಮ್ ಉದ್ದೇಶೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕಥಾ ಕಥಿತಾ ತೇ ಯದೀಶ್ವರಗಣಾ ಉಚ್ಯನ್ತೇ ಧರ್ಮ್ಮಗ್ರನ್ಥಸ್ಯಾಪ್ಯನ್ಯಥಾ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯಂ,
36 Zegt gijlieden tot Mij, Dien de Vader geheiligd en in de wereld gezonden heeft: Gij lastert God; omdat Ik gezegd heb: Ik ben Gods Zoon?
ತರ್ಹ್ಯಾಹಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಕಥನಾತ್ ಯೂಯಂ ಪಿತ್ರಾಭಿಷಿಕ್ತಂ ಜಗತಿ ಪ್ರೇರಿತಞ್ಚ ಪುಮಾಂಸಂ ಕಥಮ್ ಈಶ್ವರನಿನ್ದಕಂ ವಾದಯ?
37 Indien Ik niet doe de werken Mijns Vaders, zo gelooft Mij niet;
ಯದ್ಯಹಂ ಪಿತುಃ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ನ ಪ್ರತೀತ;
38 Maar indien Ik ze doe, en zo gij Mij niet gelooft, zo gelooft de werken; opdat gij moogt bekennen en geloven, dat de Vader in Mij is, en Ik in Hem.
ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಮಯಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರತ್ಯಯೇ ನ ಕೃತೇಽಪಿ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಕ್ರಿಯತಾಂ, ತತೋ ಮಯಿ ಪಿತಾಸ್ತೀತಿ ಪಿತರ್ಯ್ಯಹಮ್ ಅಸ್ಮೀತಿ ಚ ಕ್ಷಾತ್ವಾ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯಥ|
39 Zij zochten dan wederom Hem te grijpen, en Hij ontging uit hun hand.
ತದಾ ತೇ ಪುನರಪಿ ತಂ ಧರ್ತ್ತುಮ್ ಅಚೇಷ್ಟನ್ತ ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಕರೇಭ್ಯೋ ನಿಸ್ತೀರ್ಯ್ಯ
40 En Hij ging wederom over de Jordaan, tot de plaats, waar Johannes eerst doopte; en Hij bleef aldaar.
ಪುನ ರ್ಯರ್ದ್ದನ್ ಅದ್ಯಾಸ್ತಟೇ ಯತ್ರ ಪುರ್ವ್ವಂ ಯೋಹನ್ ಅಮಜ್ಜಯತ್ ತತ್ರಾಗತ್ಯ ನ್ಯವಸತ್|
41 En velen kwamen tot Hem, en zeiden: Johannes deed wel geen teken; maar alles, wat Johannes van Dezen zeide, was waar.
ತತೋ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್ ಯೋಹನ್ ಕಿಮಪ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಕರೋತ್ ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಿನ್ ಮನುಷ್ಯೇ ಯಾ ಯಃ ಕಥಾ ಅಕಥಯತ್ ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಸತ್ಯಾಃ;
42 En velen geloofden aldaar in Hem.
ತತ್ರ ಚ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|