Johannes 10
1 Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die niet ingaat door de deur in den stal der schapen, maar van elders inklimt, die is een dief en moordenaar.
Jisasi'a mago'ene amanage hu'ne, Nagra tamagerafa hu'na neramasmue, iza'o sipisipi keginamofo kafanteti agu'afi uofreno, ruganteti taka'uresimo'a, kumzafa vahe mani'neno, vahe'za avazu hugahie.
2 Maar die door de deur ingaat, is een herder der schapen.
Hianagi iza'o kahantegati ufresimo'a sipisipi kva fatgo mani'ne.
3 Dezen doet de deurwachter open, en de schapen horen zijn stem; en hij roept zijn schapen bij name, en leidt ze uit.
Kafante kva ne'mo agrira kafana anagintegeno, sipisipimo'za agri ageru nentahize. Ana afu kva ne'mo Agri'a sipisipimokizmi zamagi neheno, zamavareno vugota nehie.
4 En wanneer hij zijn schapen uitgedreven heeft, zo gaat hij voor hen heen; en de schapen volgen hem, overmits zij zijn stem kennen.
Agrama sipisipi afu'zaga'ama zamavare atru huteno, vugoteno nevige'za, amage' avriri'za nevze. Na'ankure zamagra agerura antahi ani' nehu'za amage nevaze.
5 Maar een vreemde zullen zij geenszins volgen, maar zullen van hem vlieden; overmits zij de stem des vreemden niet kennen.
Onke'nesaza vahera, tamage hu'za zamagra amagera ovugahaze. Hagi atre'za fregahaze, na'ankure zamagra ontahi'nesaza agerutera kore hugahaze.
6 Deze gelijkenis zeide Jezus tot hen; maar zij verstonden niet, wat het was, dat Hij tot hen sprak.
Hagi Jisasi'a fronka kefinti zamasmineanagi, zamagra nankna kema Agrama zamasmiana, ana kemofo agafa'a antahi amara osu'naze.
7 Jezus dan zeide wederom tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Ik ben de Deur der schapen.
Ana hazageno Jisasi'a mago'ene zamasmino, Tamagerfa hu'na tmagrikura nehue, Sipisipimokizmi kafana Nagra'ni'a mani'noe.
8 Allen, zovelen als er voor Mij zijn gekomen, zijn dieven en moordenaars; maar de schapen hebben hen niet gehoord.
Ko'ma egote'za e'naza vahe'mo'za, kumza vahekiza, vahe'za avazu hugahaze. Hianagi sipisipimo'za zamagerura ontahigahaze.
9 Ik ben de Deur; indien iemand door Mij ingaat, die zal behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan, en weide vinden.
Nagra'ni'a kafana mani'noe, iza'o Nagri'teti efresimo'a knare huno mani'neno, efreno atiramino nehuno knare tra'zankura hakregahie.
10 De dief komt niet, dan opdat hij stele, en slachte, en verderve; Ik ben gekomen, opdat zij het leven hebben, en overvloed hebben.
Hanki kumzafa vahe'ma ne-eana kumzafa seno, ahe nefrino, eri haviza hunakuke egahie. Nagrama e'noana zamagra zamasimu e'neri'za, ana asimu eri avitetfa hanazegu e'noe.
11 Ik ben de goede Herder; de goede herder stelt zijn leven voor de schapen.
Nagra'ni'a knare sipisipi kva ne' mani'noe, Knare sipisipi kva vahe'mo'a Agra'a sipisipireku huno asimura atregahie.
12 Maar de huurling, en die geen herder is, wien de schapen niet eigen zijn, ziet den wolf komen, en verlaat de schapen, en vliedt; en de wolf grijpt ze, en verstrooit de schapen.
Zago erinakuma avrema antesigeno eri'zama erisia ne'mo'a, sipisipi kva omanino sipisipi nefa'a omani'neankino, kesigeno afi krama esigeno'a, sipisipia atreno fresigeno, afi' kramo (wulf) zamagene reno zamahe panani hugahie.
13 En de huurling vliedt, overmits hij een huurling is, en heeft geen zorg voor de schapen.
Na'ankure agrira zago erizante avrente'nazankino sipisipigura agesa ontahino, agra zamatreno fregahie.
14 Ik ben de goede Herder; en Ik ken de Mijnen, en worde van de Mijnen gekend.
Nagra'ni'a knare sipisipi kva mani'noe, Nagra sipisipi nagani'a ke'na antahi'na huge'za, zamagra Nagrira nage'za nantahi'za hu'naze.
15 Gelijkerwijs de Vader Mij kent, alzo ken Ik ook den Vader; en Ik stel Mijn leven voor de schapen.
Anahukna huno Nenfa'a, Nagrira nageno antahino hige'na, Nagra Nenfana age'na antahi'na hu'noankina, Nagra nasimura sipisipimokizmire atregahue.
16 Ik heb nog andere schapen, die van dezen stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden een kudde, en een Herder.
Ruga'a sipisipini'a ama kegina agu'afina omani'naze, Nagra anahu kna hu'na zamaresuge'za, nagerura nentahi'za, zamagra magoke afu kevu hu'za mani'nageno, magoke afu kva vahe manigahie.
17 Daarom heeft mij de Vader lief, overmits Ik Mijn leven afleg, opdat Ik hetzelve wederom neme.
Ama'na agafare Nenfa'a avesi'nenante, na'ankure Nagra nasimura atretena, hagi ete nasimura erigahue.
18 Niemand neemt hetzelve van Mij, maar Ik leg het van Mijzelven af; Ik heb macht hetzelve af te leggen, en heb macht hetzelve wederom te nemen. Dit gebod heb Ik van Mijn Vader ontvangen.
Mago'mo'a nasimura Nagripintira eriotre'gahie, hianagi Nagra'ni'a navesite antregahue. Nagrira hanaveni'a me'neankina antete'na, Nagripi hanavea me'neankina ete nasimura erigahue. Ama'na kea Nenfa huhanavetino hunanteno huo hu'neankina hugahue.
19 Er werd dan wederom tweedracht onder de Joden, om dezer woorden wil.
Hagi anagema hiazanku, Jiu vahe'mo'za zamagra'zmi mago'ene tarefi refko hu'naze.
20 En velen van hen zeiden: hij heeft den duivel, en is uitzinnig; wat hoort gij Hem?
Rama'amo'za hu'za, Kefo hankro'mo agu'a fre'negeno negi neneanki, nahigetma naneke'a nentahi'ze?
21 Anderen zeiden: Dit zijn geen woorden eens bezetenen; kan ook de duivel der blinden ogen openen?
Mago'amo'za anage hu'naze, kefo hankro'mo agu'afi fre'nea vahe nanekea omne'ne. Kefo hankromo'a avu asuhu vahera erihari hanigeno kegahifi, onkegahie?
22 En het was het feest der vernieuwing des tempels te Jeruzalem; en het was winter.
Anante mono noma renagi'za Anumzamofo ami'naza knagu antahimi'za ne'za nenazankna Jerusalemi kumate fore hu'ne.
23 En Jezus wandelde in den tempel, in het voorhof van Salomo.
Zasi ko atu knafi, Ra mono kumapi Jisasi'a, Solomon agire asamare'naza no kinte'nafi vano hu'ne.
24 De Joden dan omringden Hem, en zeiden tot Hem: Hoe lang houdt Gij onze ziel op? Indien Gij de Christus zijt, zeg het ons vrijuit.
Jiu kva vahe'mo'za Jisasina eme regagi'za, anage hu'za asmi'naze, Nama'a kna kagra tazeri antesanketa kvega antegahune? Kagra Kraisiga mani'nenunka huama hunka amne tasmio.
25 Jezus antwoordde hun: Ik heb het u gezegd, en gij gelooft het niet. De werken, die Ik doe in den Naam Mijns Vaders, die getuigen van Mij.
Hageno Jisasi'a kenona zamire anage huno zamasmi'ne, Nagra ko tamasmi'nogetma, tamagra tamentinti nosaze, mika eri'zama Nenfa agifima enerua eri'zamo, Nagrira nazeri ama nehie.
26 Maar gijlieden gelooft niet; want gij zijt niet van Mijn schapen, gelijk Ik u gezegd heb.
Hianagi tamagra tamentintia nosaze, na'ankure Nagri sipisipia tamagra omani'naze.
27 Mijn schapen horen Mijn stem, en Ik ken dezelve, en zij volgen Mij.
Nagri sipisipimo'za nagerura nentahize, hige'na Nagra zmagena antahina hu'noge'za, zamagra Nagrira namage neaze.
29 Mijn Vader, die ze Mij gegeven heeft, is meerder dan allen; en niemand kan ze rukken uit de hand Mijns Vaders.
Nenfa'ma ana vahe nami'nemo, maka zampina ra mani'neankino, mago'moe huno Nenfa azampintira ohanaregahie.
30 Ik en de Vader zijn een.
Nenfa'ene, Nagranena magoke mani'no'e.
31 De Joden dan namen wederom stenen op, om Hem te stenigen.
Huno nehige'za Jiu kva vahe'mo'za ahe frinaku ru'ene havenkno eri'naze.
32 Jezus antwoordde hun: Ik heb u vele treffelijke werken getoond van Mijn Vader; om welk werk van die stenigt gij Mij?
Hagi Jisasi'a amanage huno zamasmi'ne, Nenfantegati knare eri'zana hakare'a hurmeri'noanki, ama anampintira ina erizanteku hutma have knonura naheku nehaze?
33 De Joden antwoordden Hem, zeggende: Wij stenigen U niet over enig goed werk, maar over gods lastering, en omdat Gij, een Mens zijnde, Uzelven God maakt.
Jiu kva vahe'mo'za ke nona'a anage hu'naze, knare eri'zama eri'nana zantera tagra have knonura onkahe'gosune, hianagi Anumzana huhaviza nehunka, kagra amne vahe'moka, Anumza mani'noema hanazanku kaheku nehune.
34 Jezus antwoordde hun: Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd, gij zijt goden?
Jisasi'a kenona'a zamasmi'ne, Tamagri kasegefina na'ane huno korapara krente'ne, Anumzamo'a huno, tamagra tamia anumza mani'naze hu'ne? (Sam-Zga 82:35)
35 Indien de wet die goden genaamd heeft, tot welke het woord Gods geschied is, en de Schrift niet kan gebroken worden;
E'ina hu'negu korapara Anumzamo'a vahetaminkura huno, tamagra anumzantamine hu'neankino, (Anumzamofo avontafepi krente'naza kemo'a fuotgigahie).
36 Zegt gijlieden tot Mij, Dien de Vader geheiligd en in de wereld gezonden heeft: Gij lastert God; omdat Ik gezegd heb: Ik ben Gods Zoon?
Nenfa'a nazeri ruotge huteno, hunantege'na ama mopafi e'nogu, tamagra Anumzamofo huhaviza hunentane huta Nagrikura nehaze, na'ankure Nagra hu'na Anumzamofo mofavre mani'noe huazankuro?
37 Indien Ik niet doe de werken Mijns Vaders, zo gelooft Mij niet;
Nagrama Nenfa eri'zama e'norisuana, tamagra Nagritera tamentintia osiho.
38 Maar indien Ik ze doe, en zo gij Mij niet gelooft, zo gelooft de werken; opdat gij moogt bekennen en geloven, dat de Vader in Mij is, en Ik in Hem.
Hianagi Nagra eri'zama'a e'nerugetagi, tamagra tamentintia Nagrikura nosaze, eri'zama eruazante negetma tamentinti hiho, e'inama hanuta keta antahita hanazana, Nagra Nenfampi manugeno, Nenfa'a Nagripi mani'ne hugahaze.
39 Zij zochten dan wederom Hem te grijpen, en Hij ontging uit hun hand.
Mago'ene azerinaku nehazageno, zamatreno rufanene hu'ne.
40 En Hij ging wederom over de Jordaan, tot de plaats, waar Johannes eerst doopte; en Hij bleef aldaar.
Jisasi'a eteno Jodani ti takaheno Joni'ma mono ti ese'ma frezmante'nea kaziga vuno, anantega umani'ne.
41 En velen kwamen tot Hem, en zeiden: Johannes deed wel geen teken; maar alles, wat Johannes van Dezen zeide, was waar.
Hakare vahe'mo'za mani'nerega uhanati'za amanage hu'naze, Joni'a mago avame'za osu'ne, ana hu'neanagi Joni'ma ama ne'ku'ma maka kema hu'neana tamage hu'ne.
42 En velen geloofden aldaar in Hem.
Anage hige'za, anante rama'a vahe'mo'za Jisasinte zamentinti hu'naze.
