Job 9

1 Maar Job antwoordde en zeide:

A Hiob odpowiedział:

2 Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?

Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?

3 Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.

Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.

4 Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?

Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?

5 Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;

On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.

6 Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;

On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.

7 Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;

On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.

8 Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;

On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.

9 Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;

On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.

10 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.

On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.

11 Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.

Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.

12 Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?

Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?

13 God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.

Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.

14 Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?

Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?

15 Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.

Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.

16 Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.

Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;

17 Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.

Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.

18 Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.

Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.

19 Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?

Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?

20 Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.

Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.

21 Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.

Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.

22 Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.

Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;

23 Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.

Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.

24 De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?

Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?

25 En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.

Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.

26 Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.

Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.

27 Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;

Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;

28 Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.

Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.

29 Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?

Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?

30 Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;

Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;

31 Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.

Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.

32 Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.

On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.

33 Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.

Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.

34 Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;

Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;

35 Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.

Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.