Job 8
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Da antwortete Bildad von Suah und sprach:
2 Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
Wie lange willst du solches reden und sollen die Reden deines Mundes so einen stolzen Mut haben?
3 Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
Meinst du, daß Gott unrecht richte oder der Allmächtige das Recht verkehre?
4 Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
Haben deine Söhne vor ihm gesündigt, so hat er sie verstoßen um ihrer Missetat willen.
5 Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
So du aber dich beizeiten zu Gott tust und zu dem Allmächtigen flehst,
6 Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
und so du rein und fromm bist, so wird er aufwachen zu dir und wird wieder aufrichten deine Wohnung um deiner Gerechtigkeit willen;
7 Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
und was du zuerst wenig gehabt hast, wird hernach gar sehr zunehmen.
8 Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
Denn frage die vorigen Geschlechter und merke auf das, was ihr Väter erforscht haben;
9 Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
denn wir sind von gestern her und wissen nichts; unser Leben ist ein Schatten auf Erden.
10 Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
Sie werden dich's lehren und dir sagen und ihre Rede aus ihrem Herzen hervorbringen:
11 Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
“Kann auch ein Rohr aufwachsen, wo es nicht feucht steht? oder Schilf wachsen ohne Wasser?
12 Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
Sonst wenn's noch in der Blüte ist, ehe es abgehauen wird, verdorrt es vor allem Gras.
13 Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
So geht es allen denen, die Gottes vergessen; und die Hoffnung der Heuchler wird verloren sein.
14 Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
Denn seine Zuversicht vergeht, und seine Hoffnung ist eine Spinnwebe.
15 Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
Er verläßt sich auf sein Haus, und wird doch nicht bestehen; er wird sich daran halten, aber doch nicht stehenbleiben.
16 Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
Er steht voll Saft im Sonnenschein, und seine Reiser wachsen hervor in seinem Garten.
17 Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
Seine Saat steht dick bei den Quellen und sein Haus auf Steinen.
18 Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
Wenn er ihn aber verschlingt von seiner Stätte, wird sie sich gegen ihn stellen, als kennte sie ihn nicht.
19 Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
Siehe, das ist die Freude seines Wesens; und aus dem Staube werden andere wachsen.”
20 Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
Darum siehe, daß Gott nicht verwirft die Frommen und erhält nicht die Hand der Boshaften,
21 Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
bis daß dein Mund voll Lachens werde und deine Lippen voll Jauchzens.
22 Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
Die dich aber hassen, werden zu Schanden werden, und der Gottlosen Hütte wird nicht bestehen.
