Job 8
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
And Bildad the Shuhite answered and said,
2 Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
How long wilt thou speak these things? and the words of thy mouth be a strong wind?
3 Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
Doth God pervert judgment, and the Almighty pervert justice?
4 Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
If thy children have sinned against him, he hath also given them over into the hand of their transgression.
5 Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
If thou seek earnestly unto God, and make thy supplication to the Almighty,
6 Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
If thou be pure and upright, surely now he will awake for thee, and make the habitation of thy righteousness prosperous;
7 Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
And though thy beginning was small, yet thine end shall be very great.
8 Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
For inquire, I pray thee, of the former generation, and attend to the researches of their fathers;
9 Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
For we are [but] of yesterday, and know nothing, for our days upon earth are a shadow.
10 Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
Shall not they teach thee, [and] tell thee, and utter words out of their heart?
11 Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
Doth the papyrus shoot up without mire? doth the reed-grass grow without water?
12 Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
Whilst it is yet in its greenness [and] not cut down, it withereth before any [other] grass.
13 Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
So are the paths of all that forget God; and the profane man's hope shall perish,
14 Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
Whose confidence shall be cut off, and his reliance is a spider's web.
15 Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
He shall lean upon his house, and it shall not stand; he shall lay hold on it, but it shall not endure.
16 Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
He is full of sap before the sun, and his sprout shooteth forth over his garden;
17 Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
His roots are entwined about the stoneheap; he seeth the place of stones.
18 Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
If he destroy him from his place, then it shall deny him: I have not seen thee!
19 Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
Behold, this is the joy of his way, and out of the dust shall others grow.
20 Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
Behold, God will not cast off a perfect man, neither will he take evil-doers by the hand.
21 Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
Whilst he would fill thy mouth with laughing and thy lips with shouting,
22 Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
They that hate thee shall be clothed with shame, and the tent of the wicked be no more.
