Job 6
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Epi Job te reponn:
2 Och, of mijn verdriet recht gewogen wierd, en men mijn ellende samen in een weegschaal ophief!
“O ke doulè m ta kab peze pou mete nan balans lan, ansanm ak gwo dega ki vin sou mwen yo!
3 Want het zou nu zwaarder zijn dan het zand der zeeen; daarom worden mijn woorden opgezwolgen.
Paske li ta pi lou pase sab lanmè yo. Akoz sa a, pawòl mwen yo te tèlman san règ.
4 Want de pijlen des Almachtigen zijn in mij, welker vurig venijn mijn geest uitdrinkt; de verschrikkingen Gods rusten zich tegen mij.
Paske flèch Toupwisan an fin antre anndan m; lespri m ap bwè pwazon. Gwo laperèz Bondye a vin alinye kont mwen.
5 Rochelt ook de woudezel bij het jonge gras? Loeit de os bij zijn voeder?
Èske bourik mawon ranni sou zèb li, oswa bèf rele sou manje li?
6 Wordt ook het onsmakelijke gegeten zonder zout? Is er smaak in het witte des dooiers?
Èske bagay san gou kapab manje san sèl, oswa èske pati blan nan zye poul a gen gou?
7 Mijn ziel weigert uw woorden aan te roeren; die zijn als mijn laffe spijze.
Nanm mwen p ap touche yo. Yo tankou manje abominab pou mwen.
8 Och, of mijn begeerte kwame, en dat God mijn verwachting gave;
“O ke sa m mande ta kab rive, e ke Bondye ta ban m sa m anvi wè a!
9 En dat het Gode beliefde, dat Hij mij verbrijzelde, Zijn hand losliet, en een einde met mij maakte!
Ke Bondye ta dakò pou kraze m nèt, ke Li ta lache men l pou retire mwen nèt!
10 Dat zou nog mijn troost zijn, en zou mij verkwikken in den weedom, zo Hij niet spaarde; want ik heb de redenen des Heiligen niet verborgen gehouden.
Kite sa toujou kòm konsolasyon mwen; wi, kite mwen rejwi nan doulè k ap kraze mwen, pou m pa t renye pawòl a Sila Ki Sen an.
11 Wat is mijn kracht, dat ik hopen zou? Of welk is mijn einde, dat ik mijn leven verlengen zou?
Ki jan fòs mwen ye, pou m ta tan? Epi kilès lafen mwen, ke m ta dwe sipòte?
12 Is mijn kracht stenen kracht? Is mijn vlees staal?
Èske fòs mwen tankou wòch, o èske chè m kon bwonz?
13 Is dan mijn hulp niet in mij, en is de wijsheid uit mij verdreven?
Èske se pa ke nanpwen sekou anndan m, ke tout sajès fin chase lwen mwen?
14 Aan hem, die versmolten is, zou van zijn vriend weldadigheid geschieden; of hij zou de vreze des Almachtigen verlaten.
“Paske pou nonm ki pèdi tout espwa a, li ta dwe twouve konpasyon nan zanmi li; menm a li menm ki kon pèdi lakrent Wo Pwisan an.
15 Mijn broeders hebben trouwelooslijk gehandeld als een beek; als de storting der beken gaan zij door;
Frè m yo te aji ak desepsyon kon yon ravin, kon flèv ravin ki vin sèch;
16 Die verdonkerd zijn van het ijs, en in dewelke de sneeuw zich verbergt.
ki vin sal tankou glas k ap fonn kote lanèj kon kache.
17 Ten tijde, als zij van hitte vervlieten, worden zij uitgedelgd; als zij warm worden, verdwijnen zij uit haar plaats.
Nan sezon sèch, yo pa la; lè li cho, yo disparèt sou plas yo.
18 De gangen haars wegs wenden zich ter zijde af; zij lopen op in het woeste, en vergaan.
Chemen a kous pa yo tòde tout kote; yo monte rive vin anyen; yo vin disparèt.
19 De reizigers van Thema zien ze, de wandelaars van Scheba wachten op haar.
Karavàn Théma yo te vin veye; vwayajè Séba yo te gen espwa yo.
20 Zij worden beschaamd, omdat elkeen vertrouwde; als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood.
Yo te desi paske yo te mete konfyans; yo te vini la, e te etone.
21 Voorwaar, alzo zijt gijlieden mij nu niets geworden; gij hebt gezien de ontzetting, en gij hebt gevreesd.
Anverite, koulye a se konsa ou ye; ou wè laperèz e ou vin pè.
22 Heb ik gezegd: Brengt mij, en geeft geschenken voor mij van uw vermogen?
Èske mwen te di ou: ‘Ban m yon bagay’? Oswa m te fè yon demann anba tab pou retire nan richès ou?
23 Of bevrijdt mij van de hand des verdrukkers, en verlost mij van de hand der tirannen?
Oswa ‘delivre m nan men advèsè a’? Oswa ‘rachte mwen nan men opresè sila yo’?
24 Leert mij, en ik zal zwijgen, en geeft mij te verstaan, waarin ik gedwaald heb.
“Enstwi mwen e mwen va pe la! Montre mwen kote mwen gen tò.
25 O, hoe krachtig zijn de rechte redenen! Maar wat bestraft het bestraffen, dat van ulieden is?
Kèl doulè pawòl onèt sa yo genyen! Men kisa diskou ou a pwouve?
26 Zult gij, om te bestraffen, woorden bedenken, en zullen de redenen des mismoedigen voor wind zijn?
Èske ou gen entansyon repwoche pawòl mwen yo, lè ou konnen se van ki mèt pawòl yo lè moun dekouraje nèt?
27 Ook werpt gij u op een wees; en gij graaft tegen uw vriend.
Konsa, ou ta menm tire osò pou òfelen yo e fè twòk pou zanmi ou.
28 Maar nu, belieft het u, wendt u tot mij, en het zal voor ulieder aangezicht zijn, of ik liege.
Alò, souple, gade mwen e wè si se manti m ap fè nan figi ou.
29 Keert toch weder, laat er geen onrecht wezen, ja, keert weder; nog zal mijn gerechtigheid daarin zijn.
Rete la, koulye a e pa kite enjistis fèt. Retounen kote m! Jiska prezan, ladwati mwen rete ladan an.
30 Zou onrecht op mijn tong wezen? Zou mijn gehemelte niet de ellenden te verstaan geven?
Èske gen enjistis sou lang mwen? Èske bouch mwen pa kapab distenge gou gwo malè?”
