Job 5
1 Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?
Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?
2 Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.
Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.
3 Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.
Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.
4 Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.
Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.
5 Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.
Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.
6 Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;
Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.
7 Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.
Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.
8 Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;
Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.
9 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;
Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.
10 Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;
Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.
11 Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.
Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.
12 Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.
Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.
13 Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.
Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.
14 Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in de middag.
Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.
15 Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.
Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.
16 Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.
Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.
17 Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.
Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.
18 Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.
Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.
19 In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.
Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.
20 In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.
Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.
21 Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.
No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.
22 Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.
Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.
23 Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.
Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.
24 En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.
Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.
25 Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.
Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.
26 Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.
Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.
27 Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.
Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.
