Job 39
1 Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?
| הידעת--עת לדת יעלי-סלע חלל אילות תשמר |
2 Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?
| תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה |
3 Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?
| תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה |
4 Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.
| יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא-שבו למו |
5 Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?
| מי-שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח |
6 Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.
| אשר-שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה |
7 Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.
| ישחק להמון קריה תשאות נגש לא ישמע |
8 Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.
| יתור הרים מרעהו ואחר כל-ירוק ידרוש |
9 Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?
| היאבה רים עבדך אם-ילין על-אבוסך |
10 Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?
| התקשר-רים בתלם עבתו אם-ישדד עמקים אחריך |
11 Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?
| התבטח-בו כי-רב כחו ותעזב אליו יגיעך |
12 Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?
| התאמין בו כי-ישוב (ישיב) זרעך וגרנך יאסף |
13 Zijn an u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?
| כנף-רננים נעלסה אם-אברה חסידה ונצה |
14 Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.
| כי-תעזב לארץ בציה ועל-עפר תחמם |
15 En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?
| ותשכח כי-רגל תזורה וחית השדה תדושה |
16 Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.
| הקשיח בניה ללא-לה לריק יגיעה בלי-פחד |
17 Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.
| כי-השה אלוה חכמה ולא-חלק לה בבינה |
18 Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.
| כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו |
19 Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?
| התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה |
20 Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.
| התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה |
21 Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.
| יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת-נשק |
22 Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.
| ישחק לפחד ולא יחת ולא-ישוב מפני-חרב |
23 Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.
| עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון |
24 Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.
| ברעש ורגז יגמא-ארץ ולא-יאמין כי-קול שופר |
25 In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.
| בדי שפר יאמר האח-- ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה |
26 Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?
| המבינתך יאבר-נץ יפרש כנפו לתימן |
27 Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt?
| אם-על-פיך יגביה נשר וכי ירים קנו |
28 Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats.
| סלע ישכן ויתלנן-- על שן-סלע ומצודה |
29 Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af.
| משם חפר-אכל למרחוק עיניו יביטו |
30 Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.
| ואפרחו יעלעו-דם ובאשר חללים שם הוא |
