Job 38
1 Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:
Tad Tas Kungs Ījabam atbildēja no vētras un sacīja:
2 Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?
Kas tas tāds, kas (Dieva) padomu aptumšo ar neprātīgiem vārdiem?
3 Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.
Apjoz jel kā vīrs savus gurnus, tad Es tev gribu vaicāt, un tu Mani māci.
4 Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.
Kur tu biji, kad Es zemei liku pamatu? Izteic to, ja tev ir tāds gudrs prāts.
5 Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
Vai tu zini, kas viņai mēru licis, jeb kas pār viņu ir vilcis mēra auklu?
6 Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
Uz ko viņas pamati ierakti, jeb kas licis viņas stūra akmeni,
7 Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.
Kad rīta zvaigznes kopā priecīgi dziedāja, un visi Dieva bērni gavilēja?
8 Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?
Jeb kas jūru aizslēdzis ar durvīm, kad tā izlauzās, un iznāca kā no mātes miesām,
9 Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;
Kad Es to ģērbu ar padebešiem, un krēslībā ietinu tā kā tinamos autos,
10 Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;
Kad Es tai noliku Savu robežu, un liku aizšaujamos un durvis,
11 En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.
Un sacīju: tiktāl tev būs nākt un ne tālāki, un še būs apgulties taviem lepniem viļņiem?
12 Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;
Vai tu savā mūžā rītam licis aust, vai auseklim rādījis savu vietu,
13 Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?
Lai satver zemes stūrus, ka tie bezdievīgie no tās top izkratīti;
14 Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?
Ka tā pārvēršas kā zieģeļa vasks un visas lietas rādās kā apģērbā,
15 En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?
Un bezdievīgiem zūd viņu gaišums, un pacelts elkonis salūst?
16 Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?
Vai tu esi nācis līdz jūras avotam un staigājis bezdibeņu dziļumos?
17 Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?
Vai tev atdarījušies nāves vārti, un vai tu esi redzējis nāves ēnas vārtus?
18 Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.
Vai esi skatījies līdz pasaules malām? Stāsti, ja tu visu to zini.
19 Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?
Kur ir tas ceļš, kur gaisma mājo, un tumsa - kur ir viņas vieta?
20 Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?
Vai tu to varētu pārvest viņas robežā un izzināt viņas nama ceļus?
21 Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.
Tu to zini, jo tai laikā tu biji piedzimis, un tev ir daudz to gadu!
22 Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?
Vai tu esi nācis, kur tie sniega krājumi, un vai esi redzējis krusas krājumus,
23 Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!
Ko Es taupu uz spaidu laiku, uz kaušanas un kara dienu?
24 Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?
Pa kuru ceļu gaisma dalās un kā austrenis izplešas virs zemes?
25 Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?
Kas lietum rādījis, kur lai gāžas, un ceļu zibeņiem un pērkoniem,
26 Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;
Ka lietus līst, kur cilvēka nav, tuksnesī, kur neviens nedzīvo,
27 Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.
Ka viņš dzirdina tukšo posta vietu un zālītei liek dīgt?
28 Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?
Vai lietum ir tēvs, vai kas dzemdinājis rasas lāsi?
29 Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?
No kura klēpja cēlies ledus, un no kā dzimusi debess salna,
30 Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.
Ka ūdeņi sastingst kā akmens, un jūras dziļumi aizsalst cieti?
31 Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?
Vai tu vari sasiet Sietiņa saites, vai atraisīt Orijona zvaigžņu saiti?
32 Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?
Vai tu zvaigznes vari izvest savā laikā un vadīt debess vāģus un viņu ratus?
33 Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?
Vai tu zini debess likumus, jeb vai proti, kā tie valda virs zemes?
34 Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?
Vai tu savu balsi vari pacelt uz padebešiem, lai ūdeņi plūst zemē uz tevi?
35 Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?
Vai vari sūtīt zibeņus, ka tie iet un uz tevi saka: redzi, še mēs esam?
36 Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?
Kas lika gudrību tumšos mākoņos un prātu debess spīdumos?
37 Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?
Kas skaita mākoņus ar gudrību, un kas māk apgāzt padebešus,
38 Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?
Ka pīšļi top aplieti, ka tie saskrien un salīp pītēs?
39 Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?
Vai tu māki medīt laupījumu priekš lauvas un pildīt jauno lauvu tukšo vēderu,
40 Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering?
Kad tie nogulstas alās un biezos krūmos glūn?
41 Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is?
Kas gādā krauklim barību, kad viņa bērni uz Dievu brēc un šurpu turpu skraida, kad nav ko ēst?
