Job 37

1 Ook beeft hierover mijn hart, en springt op uit zijn plaats.

"Darob erzittert mir das Herz und hebt sich weg von seiner Stelle.

2 Hoort met aandacht de beweging Zijner stem, en het geluid, dat uit Zijn mond uitgaat!

Auf seine Stimme hört voll Furcht, das Wort, das seinen Mund verläßt!

3 Dat zendt Hij rechtuit onder den gansen hemel, en Zijn licht over de einden der aarde.

Er sendet's unterm ganzen Himmel hin, dazu sein Licht bis zu der Erde Säumen.

4 Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid, en vertrekt die dingen niet, als Zijn stem zal gehoord worden.

Und hintendrein brüllt eine Stimme; mit einer Stimme, allgewaltig, donnert es, und nichts hält sie zurück, wenn sein Befehl sich hören läßt.

5 God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk; Hij doet grote dingen, en wij begrijpen ze niet.

Gott donnert wunderbar mit seiner Stimme, er, der so Großes tut, so Unbegreifliches.

6 Want Hij zegt tot de sneeuw: Wees op de aarde; en tot den plasregens des regens; dan is er de plasregen Zijner sterke regenen.

Dem Schnee gebietet er: 'Fall auf die Erde!', so zu dem Regenguß, so zu gewaltigen Wolkenbrüchen.

7 Dan zegelt Hij de hand van ieder mens toe, opdat Hij kenne al de lieden Zijns werks.

Dann mahnt er allgemein, es solle jeder Mensch sein Werk beachten.

8 En het gedierte gaat in de loerplaatsen, en blijft in zijn holen.

Da geht das Wild selbst ins Versteck und ruht auf seiner Lagerstatt.

9 Uit de binnenkamer komt de wervelwind, en van de verstrooiende winden de koude.

Dann kommt der Sturm aus seiner Kammer, und von den rauhen Winden kommt die Kälte.

10 Door zijn geblaas geeft God de vorst, zodat de brede wateren verstijfd worden.

Vor Gottes Odem aber schmilzt das Eis; die Wassermasse kommt in Fluß.

11 Ook vermoeit Hij de dikke wolken door klaarheid; Hij verstrooit de wolk Zijns lichts.

Der Nordwind scheucht alsdann die Wolken, und das Gewölk zerstreut sein Sausen.

12 Die keert zich dan naar Zijn wijzen raad door ommegangen, dat zij doen al wat Hij ze gebiedt, op het vlakke der wereld, op de aarde.

Er dreht sich um sich selbst, von ihm geführt, er tut, was immer er ihn heißt auf dieser ird'schen Welt.

13 Hetzij dat Hij die tot een roede, of tot Zijn land, of tot weldadigheid beschikt.

Er sendet ihn zur Strafe und zum Fluch, doch auch zum Segen.

14 Neem dit, o Job, ter ore; sta, en aanmerk de wonderen Gods.

Vernimm dies, Job! Merk auf, beachte Gottes Wunder!

15 Weet gij, wanneer God over dezelve orde stelt, en het licht Zijner wolk laat schijnen?

Begreifst denn du, wie Gott bei alldem waltet und seinen Strahl in seiner Wolke zucken läßt?

16 Hebt gij wetenschap van de opwegingen der dikke wolken; de wonderheden Desgenen, Die volmaakt is in wetenschappen?

Begreifst du, wenn die Wolken alles überziehen, du Wunder der Allwissenheit,

17 Hoe uw klederen warm worden, als Hij de aarde stil maakt uit het zuiden?

wie dir die Kleider durch die Hitze lästig werden, wenn durch den Süd die Erde stille liegt? -

18 Hebt gij met Hem de hemelen uitgespannen, die vast zijn, als een gegoten spiegel?

Kannst du, gleich ihm, die lichten Höhen wölben, die also fest wie ein gegossener Spiegel sind? -

19 Onderricht ons, wat wij Hem zeggen zullen; want wij zullen niets ordentelijk voorstellen kunnen vanwege de duisternis.

Zeig mir doch an, was wir da sagen wollten! Wir finden uns gar nicht zurecht vor Düsterkeit.

20 Zal het Hem verteld worden, als ik zo zou spreken? Denkt iemand dat, gewisselijk, hij zal verslonden worden.

Wird sie verscheucht auf mein Geheiß? Kann jemand ihr befehlen, zu verschwinden?

21 En nu ziet men het licht niet als het helder is in den hemel, als de wind doorgaat, en dien zuivert;

Nichts Lichtes sieht man mehr, ist's doch so dunkel durch die Wolken. Da streicht ein Wind daher und reinigt sie.

22 Als van het noorden het goud komt; maar bij God is een vreselijke majesteit!

Von Norden her erscheint es golden, und Gott, dem Furchtbaren, gebührt der Ruhm davon.

23 Den Almachtige, Dien kunnen wij niet uitvinden; Hij is groot van kracht; doch door gericht en grote gerechtigheid verdrukt Hij niet.

Nie werden wir begreifen den Allmächtigen. Er ist so groß an Macht und Rechtlichkeit, und nicht verschleppt er die gerechte Sache.

24 Daarom vreze Hem de lieden; Hij ziet geen wijzen van harte aan.

Drum fürchten ihn die schlichten Leute. Doch die sich weise dünken, die begreifen all das nicht."