< Job 33 >

1 En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.
Bet tu, Ījab, klausi jel manu valodu un ņem vērā visus manus vārdus.
2 Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.
Redzi nu, es savas lūpas esmu atdarījis, mana mēle manā mutē runā.
3 Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.
Mani teikumi būs sirds taisnība, un manas lūpas skaidri izrunās, ko zinu.
4 De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.
Dieva Gars mani radījis, un tā Visuvarenā dvaša man devusi dzīvību.
5 Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.
Ja tu vari, atbildi man, taisies pret mani un nostājies.
6 Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.
Redzi, es piederu Dievam tā kā tu, no zemes es arīdzan esmu ņemts.
7 Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.
Redzi, iztrūcināt es tevi neiztrūcināšu, un mana roka pār tevi nebūs grūta.
8 Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;
Tiešām, tu esi runājis priekš manām ausīm, to vārdu balsi es esmu dzirdējis:
9 Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.
„Es esmu šķīsts, bez pārkāpšanas, es esmu skaidrs, un man nozieguma nav;
10 Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.
Redzi, Viņš atrod iemeslus pret mani, Viņš mani tura par Savu ienaidnieku;
11 Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.
Viņš manas kājas liek siekstā, Viņš apsargā visus manus ceļus.“
12 Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.
Redzi, tur tev nav taisnības; es tev atbildu, ka Dievs ir daudz augstāks pār cilvēku.
13 Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.
Kāpēc tu pret Viņu tiepies, kad Viņš neatbild par visiem saviem darbiem?
14 Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.
Jo Dievs runā vienreiz, un vēl otrreiz, bet to neliek vērā.
15 In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;
Sapnī caur nakts parādīšanām, kad ciets miegs cilvēkiem uzkrīt, kad tie guļ savā gultā,
16 Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;
Tad Viņš atdara cilvēku ausi un apzieģelē, ko Viņš tiem grib mācīt.
17 Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;
Lai cilvēku novērš no nedarba un pasargā vīru no lepnības.
18 Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.
Lai izglābj viņa dvēseli no kapa un viņa dzīvību, ka nekrīt caur zobenu.
19 Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;
Viņš to arī pārmāca ar sāpēm gultā un lauž visus viņa kaulus.
20 Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;
Tā ka viņa sirds neņem pretī maizi, nedz viņa dvēsele kādu gardumu.
21 Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;
Viņa miesa nodilst, ka no tās nekā vairs neredz, un kauli nāk ārā, kas nebija redzami,
22 En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.
Un viņa dvēsele nāk tuvu pie bedres, un viņa dzīvība pie nāves sāpēm.
23 Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;
Ja tad pie viņa nāk vēstnesis, ziņas devējs kā viens no tūkstošiem, rādīt cilvēkam kas pareizi:
24 Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.
Tad Viņš tam ir žēlīgs. un saka: atpestī to, ka negrimst kapā, jo esmu atradis salīdzināšanu.
25 Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.
Tad viņa miesa būs zaļāka nekā jaunībā, tas nāks atkal pie savas jaunības dienām.
26 Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.
Tas lūgs Dievu, un Viņš to žēlos, - tas uzskatīs Dieva vaigu ar prieku, un Dievs cilvēkam atmaksās viņa taisnību.
27 Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;
Tad šis izteiks cilvēkiem un sacīs: es biju grēkojis un pārgrozījis tiesu, bet Viņš to man nav pielīdzinājis.
28 Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.
Viņš ir atpestījis manu dvēseli, ka tā negrimst kapā, un mana dzīvība redz gaišumu.
29 Zie, dit alles werkt God tweemaal of driemaal met een man;
Redzi, to visu dara tas stiprais Dievs divi un trīskārt cilvēkam,
30 Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.
Ka viņa dvēseli novērstu no kapa, ka tā taptu apgaismota dzīvības gaismā.
31 Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.
Liec vērā, Ījab, klausies mani, ciet klusu, un es runāšu.
32 Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.
Jeb, ja tev ir ko sacīt, tad atbildi man; runā, jo es labprāt redzētu tavu taisnību.
33 Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.
Ja nav, tad klausies mani, ciet klusu, un es tev mācīšu gudrību.

< Job 33 >