Job 33
1 En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.
Azonban halljad csak, Jób, beszédemet és mind a szavaimra figyelj.
2 Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.
Íme, kérlek, megnyitottam számat, nyelvem megszólalt ínyemen.
3 Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.
Szívem egyenessége az én mondásaim, s a tudást tisztán mondják meg ajkaim.
4 De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.
Isten szelleme alkotott engem, s a mindenható lehelete éltet engem.
5 Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.
Ha teheted, válaszolj nekem, sorakozz elém, állj ki.
6 Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.
Lám, én olyan vagyok Isten előtt, mint te magad, agyagból szakasztattam én is.
7 Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.
Íme, az én rettenésem nem ijeszt téged, és nyomásom nem nehezül rád.
8 Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;
Ugyancsak mondottad füleim hallatára, és szavak hangját hallottam:
9 Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.
Tiszta vagyok, bűntett nélkül, mocsoktalan vagyok és nincs bűnöm;
10 Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.
lám, ürügyeket talál ki ellenem, tekint engem a maga ellenségének;
11 Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.
karóba teszi lábaimat, megvigyázza mind az ösvényeimet.
12 Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.
Lám, ebben nincs igazad, felelem neked, mert halandónál nagyobb az Isten.
13 Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.
Miért pöröltél ellene, hogy semmi szavával nem felel?
14 Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.
Mert egyszer beszél Isten, meg kétszer – nem látja meg.
15 In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;
Álomban, éjjeli látományban, mikor mély álom esik az emberekre, szendergéskor a fekvőhelyen:
16 Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;
akkor megnyilatkozik az emberek füle előtt és fenyítésükre pecsétet tesz,
17 Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;
hogy eltávolítsa az embert attól a mit tett s a férfiú elől a gőgöt eltakarja,
18 Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.
visszatartsa lelkét a sírveremtől, és életét attól, hogy fegyver által ne múljék ki.
19 Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;
S büntettetik fájdalom által fekvőhelyén, meg csontjainak legtöbbje állandóan;
20 Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;
s undorrá teszi előtte élete a kenyeret és lelke a kívánatos ételt.
21 Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;
Húsa lefogy, úgy hogy láthatatlan, s lekopasztattak csontjai, melyeket nem láttak;
22 En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.
s közeledett lelke a veremhez és élete a halálthozókhoz.
23 Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;
Ha van mellette szószóló angyal, ezer közül egy, hogy valljon az ember mellett egyenességéről:
24 Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.
akkor megkegyelmez neki és mondja: nehogy a verembe szálljon, mentsd föl, találtam váltságot!
25 Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.
Duzzad a húsa az ifjú erőtől, visszatér fiatal kora napjaihoz.
26 Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.
Fohászkodik Istenhez, és kedvesen fogadja, riadás közt látja színét és viszonozza az embernek az ő igazságát.
27 Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;
Éneket mond az emberek előtt és szól: vétkeztem, az egyenest elgörbítettem, de nem bánt velem hasonlóan;
28 Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.
megváltotta lelkemet, nehogy a verembe szálljon, és életem láthatja a világosságot.
29 Zie, dit alles werkt God tweemaal of driemaal met een man;
Lám, mindezeket míveli Isten, kétszer, háromszor a férfival;
30 Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.
hogy visszahozza lelkét a sírveremből, hogy megvilágosodjék az élet világosságában.
31 Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.
Figyelj, Jób, hallgass rám, légy csendes, majd beszélek én!
32 Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.
Ha vannak szavaid, válaszolj nekem, beszélj, mert kívánom, hogy igazoljalak;
33 Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.
ha nincsenek, hallgass te reám, légy csendes, és majd tanítlak bölcsességre.
