Job 33

1 En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.

Nun aber höre, Hiob, meine Rede und allen meinen Worten leih' dein Ohr.

2 Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.

Siehe doch, ich thue meinen Mund auf, und meine Zunge redet unter meinem Gaumen.

3 Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.

Geradem Sinn entstammen meine Worte, und was meine Lippen wissen, sprechen sie lauter aus.

4 De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.

Der Geist Gottes hat mich geschaffen, und des Allmächtigen Odem belebt mich.

5 Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.

Wenn du kannst, so widerlege mich; rüste dich gegen mich, stelle dich zum Kampf.

6 Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.

Siehe, ich stehe zu Gott, wie du; aus gleichem Thon wie du bin ich geschnitten.

7 Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.

Nein, Furcht vor mir braucht dich nicht zu erschrecken, und meine Hand soll dich nicht niederdrücken.

8 Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;

Allein, vor meinen Ohren sagtest du - ich vernahm den Laut deiner Worte:

9 Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.

“Rein bin ich, ohne Missethat, bin lauter und frei von Schuld.

10 Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.

Fürwahr, Feindseligkeiten erfindet er gegen mich, erachtet mich für seinen Feind,

11 Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.

legt meine Füße in den Block, beobachtet alle meine Wege.”

12 Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.

Sieh, darin hast du Unrecht, erwidere ich dir; denn Gott ist größer als ein Mensch.

13 Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.

Warum hast du gegen ihn gehadert, daß er auf alle deine Worte keine Antwort erteile?

14 Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.

Denn freilich spricht Gott einmal, auch zweimal - aber man beachtet es nicht.

15 In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;

Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf auf die Menschen fällt, im Schlummer auf dem Lager,

16 Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;

dann öffnet er der Menschen Ohr und drückt ihrer Verwarnung das Siegel auf,

17 Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;

von seinem Thun den Menschen abzubringen und den Mann vor Hoffart zu schirmen.

18 Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.

Er bewahrt seine Seele vor der Grube und sein Leben, daß es nicht durch Geschosse dahinfährt.

19 Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;

Auch wird er gezüchtigt durch Schmerz auf seinem Lager; ununterbrochen wütet der Kampf in seinem Gebein.

20 Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;

Dann läßt ihm sein Lebenstrieb das Brot zum Ekel werden, und seine Seele die Lieblingsspeise.

21 Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;

Sein Fleisch schwindet dahin, daß es kein Ansehen mehr hat, unscheinbar wird sein dürres Gebein,

22 En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.

so daß seine Seele dem Grabe nahe ist, und sein Leben den Todesengeln.

23 Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;

Wenn dann ein Fürsprech-Engel für ihn da ist, einer von den Tausend, dem Menschen seine Pflicht zu verkündigen,

24 Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.

und er sich seiner erbarmt und spricht: “Erlöse ihn und laß ihn nicht in die Grube hinabfahren; ich habe das Lösegeld erhalten” -

25 Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.

dann strotzt sein Leib von Jugendfrische, er kehrt zurück zu den Tagen seiner Jugendkraft.

26 Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.

Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade, läßt ihm sein Antlitz unter Jauchzen schauen und vergilt so dem Menschen sein richtiges Verhalten.

27 Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;

Er singt vor den Leuten und spricht: “Ich hatte gesündigt und das Recht verkehrt, doch wurde es mir nicht vergolten.

28 Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.

Er hat meine Seele erlöst und sie nicht zur Grube hinfahren lassen, und mein Leben erfreut sich am Licht.”

29 Zie, dit alles werkt God tweemaal of driemaal met een man;

Sieh, dies alles thut Gott mit dem Menschen zweimal, dreimal,

30 Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.

seine Seele der Grube zu entreißen, daß er vom Lichte des Lebens umleuchtet werde.

31 Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.

Merke auf, Hiob, höre mir zu; schweige und laß mich reden!

32 Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.

Hast du Worte, so widerlege mich; sprich nur, denn gern gäbe ich dir Recht!

33 Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.

Wo nicht, so höre du mir zu; schweige, damit ich dich Weisheit lehre.