Job 3
1 Daarna opende Job zijn mond, en vervloekte zijn dag.
Bayan wannan Ayuba ya buɗe baki ya la’anta ranar da aka haife shi.
2 Want Job antwoordde en zeide:
Ayuba ya ce,
3 De dag verga, waarin ik geboren ben, en de nacht, waarin men zeide: Een knechtje is ontvangen;
“A hallaka ranar da aka haife ni, da kuma daren da aka ce, ‘An haifi jariri namiji!’
4 Diezelve dag zij duisternis; dat God naar hem niet vrage van boven; en dat geen glans over hem schijne;
Bari ranan nan ta zama duhu; kada Allah yă kula da ita; kada rana tă yi haske a wannan rana.
5 Dat de duisternis en des doods schaduw hem verontreinigen; dat wolken over hem wonen; dat hem verschrikken de zwarte dampen des dags!
Bari duhu da inuwa mai duhu ta sāke rufe ta; gizagizai kuma su rufe ta; duhu kuma ya rufe haskenta.
6 Diezelve nacht, donkerheid neme hem in; dat hij zich niet verheuge onder de dagen des jaars; dat hij in het getal der maanden niet kome!
Bari duhu mai yawa yă rufe daren nan; kada a haɗa ta cikin kwanakin shekara, ko kuma cikin kwanakin watanni.
7 Ziet, diezelve nacht zij eenzaam; dat geen vrolijk gezang daarin kome;
Bari daren yă zama marar amfani; kada a ji wata sowa ta farin ciki.
8 Dat hem vervloeken de vervloekers des dags, die bereid zijn hun rouw te verwekken;
Bari waɗanda suke la’anta ranaku su la’anta wannan rana su waɗanda suke umartar dodon ruwa.
9 Dat de sterren van zijn schemertijd verduisterd worden; hij wachte naar het licht, en het worde niet; en hij zie niet de oogleden des dageraads!
Bari taurarinta na safe su zama duhu; bari ranar tă yi ta jiran ganin haske amma kada tă gani,
10 Omdat hij niet toegesloten heeft de deuren mijns buiks, noch verborgen de moeite van mijn ogen.
gama ba tă hana uwata ɗaukar cikina, don ta hana ni shan wahalan nan ba.
11 Waarom ben ik niet gestorven van de baarmoeder af, en heb den geest gegeven, als ik uit den buik voortkwam?
“Me ya sa ban mutu ba da za a haife ni, ko kuma in mutu sa’ad da ana haihuwata ba?
12 Waarom zijn mij de knieen voorgekomen, en waartoe de borsten, opdat ik zuigen zou?
Me ya sa aka haife ni, aka tanada nono na sha na rayu?
13 Want nu zou ik nederliggen, en stil zijn; ik zou slapen, dan zou voor mij rust wezen;
Da yanzu ina kwance cikin salama; da ina barcina cikin salama
14 Met de koningen en raadsheren der aarde, die voor zich woeste plaatsen bebouwden;
tare da sarakuna da mashawarta a cikin ƙasa, waɗanda suka gina wa kansu wuraren da yanzu duk sun rushe,
15 Of met de vorsten, die goud hadden, die hun huizen met zilver vervulden.
da shugabanni waɗanda suke da zinariya, waɗanda suka cika gidajensu da azurfa.
16 Of als een verborgene misdracht, zou ik niet zijn; als de kinderkens, die het licht niet gezien hebben.
Ko kuma don me ba a ɓoye ni a cikin ƙasa kamar jaririn da aka haifa ba rai ba, kamar jaririn da bai taɓa ganin hasken rana ba.
17 Daar houden de bozen op van beroering, en daar rusten de vermoeiden van kracht;
A wurin mugaye za su daina yin mugunta, gajiyayyu kuma za su huta.
18 Daar zijn de gebondenen te zamen in rust; zij horen de stem des drijvers niet.
Waɗanda aka daure za su sami jin daɗin; an sake su ba za su sāke jin ana tsawata masu ba.
19 De kleine en de grote is daar; en de knecht vrij van zijn heer.
Manyan da ƙanana suna a can, bawa kuma ya sami’yanci daga wurin maigidansa.
20 Waarom geeft Hij den ellendigen het licht, en het leven den bitterlijk bedroefden van gemoed?
“Don me ake ba da haske ga waɗanda suke cikin ƙunci, rai kuma ga masu ɗacin rai
21 Die verlangen naar den dood, maar hij is er niet; en graven daarnaar meer dan naar verborgene schatten;
ga waɗanda suke neman mutuwa amma ba su samu ba, waɗanda suke nemanta kamar wani abu mai daraja a ɓoye,
22 Die blijde zijn tot opspringens toe, en zich verheugen, als zij het graf vinden;
waɗanda suke farin ciki sa’ad da suka kai kabari?
23 Aan den man, wiens weg verborgen is, en dien God overdekt heeft?
Don me aka ba mutum rai, mutumin da bai san wani abu game da kansa ba, mutumin da Allah ya kange shi.
24 Want voor mijn brood komt mijn zuchting; en mijn brullingen worden uitgestort als water.
Baƙin ciki ya ishe ni maimakon abinci; ina ta yin nishi ba fasawa;
25 Want ik vreesde een vreze, en zij is mij aangekomen; en wat ik schroomde, is mij overkomen.
Abin da nake tsoro ya faru da ni; abin da ba na so ya same ni.
26 Ik was niet gerust; en was niet stil, en rustte niet; en de beroering is gekomen.
Ba ni da salama, ba natsuwa; ba ni da hutu, sai wahala kawai.”
