Job 29

1 En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

Yobu anapitiriza kuyankhula kwake:

2 Och, of ik ware, gelijk in de vorige maanden, gelijk in de dagen, toen God mij bewaarde!

“Aa! Ndikanakhala momwe ndinalili miyezi yapitayi, masiku amene Mulungu ankandiyangʼanira,

3 Toen Hij Zijn lamp deed schijnen over mijn hoofd, en ik bij Zijn licht de duisternis doorwandelde;

pamene nyale yake inkandiwunikira ndipo ndi kuwunika kwakeko ine ndinkatha kuyenda mu mdima!

4 Gelijk als ik was in de dagen mijner jonkheid, toen Gods verborgenheid over mijn tent was;

Ndithu, masiku amene ndinali pabwino kwambiri, pamene ubwenzi wa Mulungu unkabweretsa madalitso pa nyumba yanga,

5 Toen de Almachtige nog met mij was, en mijn jongens rondom mij;

nthawi imene Wamphamvuzonse anali nane, ndipo ana anga anali atandizungulira mʼmbalimu,

6 Toen ik mijn gangen wies in boter, en de rots bij mij oliebeken uitgoot;

pamene popondapo ine panali patakhathamira mafuta a mkaka, ndipo pa thanthwe pamatuluka mitsinje ya mafuta a olivi.

7 Toen ik uitging naar de poort door de stad, toen ik mijn stoel op de straat liet bereiden.

“Pamene ndinkapita pa chipata cha mzinda ndi kukhala pa mpando wanga pabwalo,

8 De jongens zagen mij, en verstaken zich, en de stokouden rezen op en stonden.

anyamata amati akandiona ankapatuka ndipo anthu akuluakulu ankayimirira;

9 De oversten hielden de woorden in, en leiden de hand op hun mond.

atsogoleri ankakhala chete ndipo ankagwira pakamwa pawo;

10 De stem der vorsten verstak zich, en hun tong kleefde aan hun gehemelte.

anthu otchuka ankangoti duu, ndipo malilime awo anali atamatirira ku nkhama zawo.

11 Als een oor mij hoorde, zo hield het mij gelukzalig; als mij een oog zag, zo getuigde het van mij.

Aliyense amene anamva za ine anayankhula zabwino zanga, ndipo iwo amene anandiona ankandiyamikira,

12 Want ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had.

chifukwa ndinkapulumutsa mʼmphawi wofuna chithandizo, ndiponso mwana wamasiye amene analibe aliyense womuthandiza.

13 De zegen desgenen, die verloren ging, kwam op mij; en het hart der weduwe deed ik vrolijk zingen.

Munthu amene anali pafupi kufa ankandidalitsa; ndinkasangalatsanso mkazi wamasiye.

14 Ik bekleedde mij met gerechtigheid, en zij bekleedde mij; mijn oordeel was als een mantel en vorstelijke hoed.

Chilungamo chinali ngati chovala changa; chiweruzo cholungama ndiye chinali mkanjo ndi nduwira yanga.

15 Den blinden was ik tot ogen, en den kreupelen was ik tot voeten.

Ndinali ngati maso kwa anthu osapenya; ndinali ngati mapazi kwa anthu olumala.

16 Ik was den nooddruftigen een vader; en het geschil, dat ik niet wist, dat onderzocht ik.

Ndinali ngati abambo kwa anthu aumphawi; ndinkayimira mlendo pa mlandu wake.

17 En ik verbrak de baktanden des verkeerden, en wierp den roof uit zijn tanden.

Ndinkawononga mphamvu za anthu oyipa ndi kulanditsa amene anali atagwidwa.

18 En ik zeide: Ik zal in mijn nest den geest geven, en ik zal de dagen vermenigvuldigen als het zand.

“Ndinkaganiza kuti, ‘Ndidzafera mʼnyumba yanga, masiku a moyo wanga ali ochuluka ngati mchenga.

19 Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.

Mizu yanga idzatambalalira ku madzi, ndipo mame adzakhala pa nthambi zanga usiku wonse.

20 Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.

Ulemerero wanga udzakhala wosaguga mwa ine, ndipo uta wanga udzakhala watsopano nthawi zonse mʼdzanja langa.’

21 Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.

“Anthu ankamvetsera zimene ndinkanena mwachidwi, ankadikira atakhala chete kuti amve malangizo anga.

22 Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.

Ndikayankhula, iwo sankayankhulanso; mawu anga ankawagwira mtima.

23 Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.

Ankayembekezera ine monga momwe amayembekezera mvula ndipo ankalandira mawu anga ngati mvula ya mʼmalimwe.

24 Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.

Ndikawasekerera, iwo sankatha kukhulupirira; kuwala kwa nkhope yanga chinali chinthu chamtengowapatali kwa iwowo.

25 Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.

Ndinkawasankhira njira yawo ndipo ndinkawatsogolera ngati mfumu; ndinkakhala ngati mfumu pakati pa gulu lake lankhondo; ndinali ngati msangalatsi pakati pa anthu olira.”