Job 27
1 En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:
És továbbra előadta Jób a példázatát és mondta;
2 Zo waarachtig als God leeft, Die mijn recht weggenomen heeft, en de Almachtige, Die mijner ziel bitterheid heeft aangedaan!
Él az Isten, ki elvette jogomat, s a Mindenható, ki elkeserítette lelkemet:
3 Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;
bizony, valameddig lelkem bennem van és Isten lehelete orromban;
4 Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!
nem beszélnek; ajkaim jogtalanságot s nyelvem nem szól csalárdságot!
5 Het zij verre van mij, dat ik ulieden rechtvaardigen zou; totdat ik den geest zal gegeven hebben, zal ik mijn oprechtigheid van mij niet wegdoen.
Távol legyen tőlem, nem adok nektek igazat, amíg ki nem múltam, nem vétetem el magamtól gáncstalanságomat.
6 Aan mijn gerechtigheid zal ik vasthouden, en zal ze niet laten varen; mijn hart zal die niet versmaden van mijn dagen.
Igazságomhoz ragaszkodom, nem engedem el, nem szid szívem egyet sem napjaim közül.
7 Mijn vijand zij als de goddeloze, en die zich tegen mij opmaakt, als de verkeerde.
Legyen olyan mint a gonosz az ellenségem és támadóm olyan, mint a jogtalan!
8 Want wat is de verwachting des huichelaars, als hij zal gierig geweest zijn, wanneer God zijn ziel zal uittrekken?
Mert mi az istentelennek reménye, midőn elvágja, midőn kirántja Isten a lelkét?
9 Zal God zijn geroep horen, als benauwdheid over hem komt?
Kiáltását hallja-e Isten, midőn rája jön a szorongatás?
10 Zal hij zich verlustigen in den Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?
Avagy gyönyörködni fog-e a Mindenhatóban, hívhatja-e Istent minden időben?
11 Ik zal ulieden leren van de hand Gods; wat bij den Almachtige is, zal ik niet verhelen.
Megtanítlak benneteket Isten keze iránt, a mi a Mindenhatónál van, azt nem titkolom el.
12 Ziet, gij zelve allen hebt het gezien; en waarom wordt gij dus door ijdelheid verijdeld?
Lám, ti mindnyájatok láttátok, minek is hivalogtok hiábavalóan?
13 Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.
Ez a gonosz ember osztályrésze Istennél s az erőszakosok birtoka, melyet a Mindenhatótól kapnak.
14 Indien zijn kinderen vermenigvuldigen, het is ten zwaarde; en zijn spruiten zullen van brood niet verzadigd worden.
Ha sokasodnak gyermekei – a kard számára, s ivadékai nem fognak jóllakni kenyérrel;
15 Zijn overgeblevenen zullen in den dood begraven worden, en zijn weduwen zullen niet wenen.
maradékai halálvészben temettetnek el s özvegyei nem fognak sírni.
16 Zo hij zilver opgehoopt zal hebben als stof, en kleding bereid als leem;
Ha fölhalmoz ezüstöt, mint a por és öltözéket szerez, mint az agyag:
17 Hij zal ze bereiden, maar de rechtvaardige zal ze aantrekken, en de onschuldige zal het zilver delen.
szerez, de az igaz ölti fel, s az ezüstön az ártatlan osztozkodik.
18 Hij bouwt zijn huis als een motte, en als een hoeder de hutte maakt.
Felépítette, mint a moly, a házát s mint a kunyhót, melyet csősz készített:
19 Rijk ligt hij neder, en wordt niet weggenomen; doet hij zijn ogen open, zo is hij er niet.
gazdagon fekszik le, mint a ki nem ragadtatik el; kinyitotta szemeit s nincsen.
20 Verschrikkingen zullen hem als wateren aangrijpen; des nachts zal hem een wervelwind wegstelen.
Utoléri őt, mint a víz, a rémség, éjjel lopta el a szélvész.
21 De oostenwind zal hem wegvoeren, dat hij henengaat, en zal hem wegstormen uit zijn plaats.
Felkapja őt a keleti szél, és eltűnik, és elviharozza helyéből.
22 En God zal dit over hem werpen, en niet sparen; van Zijn hand zal hij snellijk vlieden.
Hajít reá s nem kímél, keze elől kell futva futnia;
23 Een ieder zal over hem met zijn handen klappen, en over hem fluiten uit zijn plaats.
összecsapják fölötte kezüket és pisszegnek rajta az ő helyéről.
