Job 22
1 Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:
Na Temanni Elifas buae se,
2 Zal ook een man Gode voordelig zijn? Maar voor zichzelven zal de verstandige voordelig zijn.
“Onyankopɔn benya onipa so mfaso ana? Mpo onyansafo so bɛba no mfaso ana?
3 Is het voor den Almachtige nuttigheid, dat gij rechtvaardig zijt; of gewin, dat gij uw wegen volmaakt?
Sɛ woyɛ ɔtreneeni a, anigye bɛn na Otumfo no benya? Sɛ wʼakwan ho nni asɛm a, mfaso bɛn na obenya?
4 Is het om uw vreze, dat Hij u bestraft, dat Hij met u in het gericht komt?
“Wo kronkronyɛ nti na ɔka wʼanim na ɔbɔ wo kwaadu ana?
5 Is niet uw boosheid groot, en uwer ongerechtigheden geen einde?
Ɛnyɛ wʼamumɔyɛ na ɛso? Ɛnyɛ wo bɔne na ɛdɔɔso dodo?
6 Want gij hebt uw broederen zonder oorzaak pand afgenomen, en de klederen der naakten hebt gij uitgetogen.
Wopɛɛ bammɔ fii wo nuanom nkyɛn a emfi hwee so; wopaa nnipa ho ntama ma wɔdaa adagyaw.
7 Den moede hebt gij geen water te drinken gegeven, en van den hongerige hebt gij het brood onthouden.
Woamma abrɛfo nsu annom na wode aduan kamee nea ɔkɔm de no,
8 Maar was er een man van geweld, voor dien was het land, en een aanzienlijk persoon woonde daarin.
nanso na woyɛ obi a ɔwɔ tumi, wɔ nsase, onuonyamfo a ɔte so.
9 De weduwen hebt gij ledig weggezonden, en de armen der wezen zijn verbrijzeld.
Wopam akunafo ma wɔkɔɔ nsapan na womaa ayisaa nso ahoɔden sae.
10 Daarom zijn strikken rondom u, en vervaardheid heeft u haastelijk beroerd.
Ɛno nti na mfiri atwa wo ho ahyia, na amanehunu a ɛba ntɛm so bɔ wo hu yi,
11 Of gij ziet de duisternis niet, en des water overvloed bedekt u.
ɛno nti na sum kabii aduru a wunhu ade, na asorɔkye akata wo so yi.
12 Is niet God in de hoogte der hemelen? Zie toch het opperste der sterren aan, dat zij verheven zijn.
“So Onyankopɔn nni ɔsoro akyirikyiri ana? Hwɛ sɛnea ɔsoro akyirikyiri nsoromma korɔn!
13 Daarom zegt gij: Wat weet er God van? Zal Hij door de donkerheid oordelen?
Nanso woka se, ‘Dɛn na Onyankopɔn nim? Sum yi mu na obu atɛn ana?
14 De wolken zijn Hem een verberging, dat Hij niet ziet; en Hij bewandelt den omgang der hemelen.
Omununkum kabii akata nʼanim nti onhu yɛn bere a ɔnenam ɔsoro kontonkurowi mu.’
15 Hebt gij het pad der eeuw waargenomen, dat de ongerechtige lieden betreden hebben?
So wobɛkɔ so afa ɔkwan dedaw a abɔnefo anantew so no so ana?
16 Die rimpelachtig gemaakt zijn, als het de tijd niet was; een vloed is over hun grond uitgestort;
Wɔpraa wɔn kɔe ansa na wɔn bere reso, na nsuyiri hohoroo wɔn fapem.
17 Die zeiden tot God: Wijk van ons! En wat had de Almachtige hun gedaan?
Na wɔka kyerɛɛ Onyankopɔn se, ‘Gyaa yɛn! Dɛn na Otumfo betumi ayɛ yɛn?’
18 Hij had immers hun huizen met goed gevuld; daarom is de raad der goddelozen verre van mij.
Nanso ɛyɛ ɔno na ɔde nnepa hyɛɛ wɔn afi mu, nti metwe me ho fi amumɔyɛfo afotu ho.
19 De rechtvaardigen zagen het, en waren blijde, en de onschuldige bespotte hen;
Atreneefo hu wɔn asehwe ma wɔn ani gye; na wɔn a wɔn ho nni asɛm serew wɔn ka se,
20 Dewijl onze stand niet verdelgd is, maar het vuur hun overblijfsel verteerd heeft.
‘Wɔasɛe yɛn atamfo, na ogya ahyew wɔn agyapade.’
21 Gewen u toch aan Hem, en heb vrede; daardoor zal u het goede overkomen.
“Fa wo ho ma Onyankopɔn na nya asomdwoe wɔ ne mu; saa ɔkwan yi so na yiyedi bɛfa ayɛ wo kyɛfa.
22 Ontvang toch de wet uit Zijn mond, en leg Zijn redenen in uw hart.
Tie akwankyerɛ a efi nʼanom, na fa ne nsɛm sie wo koma mu.
23 Zo gij u bekeert tot den Almachtige, gij zult gebouwd worden; doe het onrecht verre van uw tenten.
Sɛ wosan kɔ Otumfo no nkyɛn a obegye wo ato mu bio: sɛ wuyi amumɔyɛsɛm fi wo ntamadan mu
24 Dan zult gij het goud op het stof leggen, en het goud van Ofir bij den rotssteen der beken;
na wotow wo sika mpɔw gu mfutuma mu ne Ofir sikakɔkɔɔ gu abotan a ɛwɔ abon mu no so a,
25 Ja, de Almachtige zal uw overvloedig goud zijn, en uw krachtig zilver zijn;
ɛno de Otumfo bɛyɛ wo sikakɔkɔɔ ɔbɛyɛ dwetɛ ankasa ama wo.
26 Want dan zult gij u over den Almachtige verlustigen, en gij zult tot God uw aangezicht opheffen.
Afei nokware wubenya anigye wɔ Otumfo mu na wobɛpagyaw wʼani akyerɛ Onyankopɔn.
27 Gij zult tot Hem ernstiglijk bidden, en Hij zal u verhoren; en gij zult uw geloften betalen.
Wobɛbɔ no mpae, na obetie wo, na wubedi wo bɔhyɛ so.
28 Als gij een zaak besluit, zo zal zij u bestendig zijn; en op uw wegen zal het licht schijnen.
Nea woyɛ wʼadwene sɛ wobɛyɛ no bɛba mu, na hann bɛtɔ wʼakwan so.
29 Als men iemand vernederen zal, en gij zeggen zult: Het zij verhoging; dan zal God den nederige van ogen behouden.
Sɛ nnipa hwe ase na woka se, ‘Ma wɔn so!’ a, obegye wɔn a wɔahwe ase no nkwa.
30 Ja, Hij zal dien bevrijden, die niet onschuldig is, want hij wordt bevrijd door de zuiverheid uwer handen.
Obegye abɔnefo mpo, ɔnam wo nsa a ɛho nni fi so begye wɔn.”
