Job 21
1 Maar Job antwoordde en zeide:
But Job answered and said,
2 Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
Hear diligently my speech, and let this be your consolations.
3 Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
Suffer me that I may speak; and after I have spoken, mock on.
4 Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
As for me, [is] my complaint to man? and if [it were so], why should not my spirit be troubled?
5 Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
Mark me, and be astonished, and lay [your] hand upon [your] mouth.
6 Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
Even when I remember I am afraid, and trembling taketh hold on my flesh.
7 Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
Why do the wicked live, become old, and, are mighty in power?
8 Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
Their seed is established in their sight with them, and their offspring before their eyes.
9 Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
Their houses [are] safe from fear, neither [is] the rod of God upon them.
10 Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
Their bull gendereth, and faileth not; their cow calveth, and casteth not her calf.
11 Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
They send forth their little ones like a flock, and their children dance.
12 Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
They take the timbrel and harp, and rejoice at the sound of the organ.
They spend their days in wealth, and in a moment go down to the grave. (Sheol h7585)
14 Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
Therefore they say to God, Depart from us; for we desire not the knowledge of thy ways.
15 Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
What [is] the Almighty, that we should serve him? and what profit should we have, if we pray to him?
16 Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
Lo, their good [is] not in their hand: the counsel of the wicked is far from me.
17 Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
How oft is the candle of the wicked put out? and [how oft] cometh their destruction upon them? [God] distributeth sorrows in his anger.
18 Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
They are as stubble before the wind, and as chaff that the storm carrieth away.
19 Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
God layeth up his iniquity for his children: he rewardeth him, and he shall know [it].
20 Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
His eyes shall see his destruction, and he shall drink of the wrath of the Almighty.
21 Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
For what pleasure [hath] he in his house after him, when the number of his months is cut off in the midst?
22 Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
Shall [any] teach God knowledge? seeing he judgeth those that are high.
23 Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
One dieth in his full strength, being wholly at ease and quiet.
24 Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
His breasts are full of milk, and his bones are moistened with marrow.
25 De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
And another dieth in the bitterness of his soul, and never eateth with pleasure.
26 Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
They shall lie down alike in the dust, and the worms shall cover them.
27 Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
Behold, I know your thoughts, and the devices [which] ye wrongfully imagine against me.
28 Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
For ye say, Where [is] the house of the prince? and where [are] the dwelling places of the wicked?
29 Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
Have ye not asked them that go by the way? and do ye not know their tokens,
30 Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
That the wicked is reserved to the day of destruction? they will be brought forth to the day of wrath.
31 Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
Who shall declare his way to his face? and who shall repay him [what] he hath done?
32 Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
Yet he shall be brought to the grave, and shall remain in the tomb.
33 De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
The clods of the valley will be sweet to him, and every man will draw after him, as [there are] innumerable before him.
34 Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
How then comfort ye me in vain, seeing in your answers there remaineth falsehood?
