Job 18
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Sitten suuhilainen Bildad lausui ja sanoi:
2 Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.
"Kuinka kauan te asetatte sanoille ansoja? Tulkaa järkiinne, sitten puhelemme.
3 Waarom worden wij geacht als beesten, en zijn onrein in ulieder ogen?
Miksi meitä pidetään elukkain veroisina, olemmeko teidän silmissänne tylsät?
4 O gij, die zijn ziel verscheurt door zijn toorn! Zal om uwentwil de aarde verlaten worden, en zal een rots versteld worden uit haar plaats?
Sinä, joka raivossasi raatelet itseäsi-sinunko tähtesi jätettäisiin maa autioksi ja kallio siirtyisi sijaltansa?
5 Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren.
Ei, jumalattomain valo sammuu, eikä hänen tulensa liekki loista.
6 Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden.
Valo pimenee hänen majassansa, ja hänen lamppunsa sammuu hänen päänsä päältä.
7 De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen.
Hänen väkevät askeleensa supistuvat ahtaalle, ja hänen oma neuvonsa kaataa hänet maahan.
8 Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen.
Sillä hänen omat jalkansa vievät hänet verkkoon, hän käyskentelee katetun pyyntihaudan päällä.
9 De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen.
Paula tarttuu hänen kantapäähänsä, ansa käy häneen kiinni;
10 Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad.
hänelle on maahan kätketty pyydys, polulle häntä varten silmukka.
11 De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten.
Kauhut peljättävät häntä kaikkialta ja ajavat häntä kintereillä kiitäen.
12 Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde.
Nälkäiseksi käy hänen vaivansa, ja turmio vartoo hänen kaatumistaan.
13 De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren.
Hänen ruumiinsa jäseniä kalvaa, hänen jäseniänsä kalvaa kuoleman esikoinen.
14 Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.
Hänet temmataan pois majastansa, turvastansa; hänet pannaan astumaan kauhujen kuninkaan tykö.
15 Zij zal wonen in zijn tent, waar zij de zijne niet is; zijn woning zal met zwavel overstrooid worden.
Hänen majassansa asuu outoja, hänen asuinpaikallensa sirotetaan tulikiveä.
16 Van onder zullen zijn wortelen verdorren, en van boven zal zijn tak afgesneden worden.
Alhaalta kuivuvat hänen juurensa, ylhäältä kuihtuvat hänen oksansa.
17 Zijn gedachtenis zal vergaan van de aarde, en hij zal geen naam hebben op de straten.
Hänen muistonsa katoaa maasta, eikä hänen nimeänsä kadulla mainita.
18 Men zal hem stoten van het licht in de duisternis, en men zal hem van de wereld verjagen.
Hänet sysätään valosta pimeyteen ja karkoitetaan maan piiristä.
19 Hij zal geen zoon, noch neef hebben onder zijn volk; en niemand zal in zijn woningen overig zijn.
Ei sukua, ei jälkeläistä ole hänellä kansansa seassa, eikä ketään jää jäljelle hänen asuntoihinsa.
20 Over zijn dag zullen de nakomelingen verbaasd zijn, en de ouden met schrik bevangen worden.
Lännen asujat hämmästyvät hänen tuhopäiväänsä, idän asujat valtaa vavistus.
21 Gewisselijk, zodanige zijn de woningen des verkeerden, en dit is de plaats desgenen die God niet kent.
Näin käy väärintekijän huoneelle, näin sen asuinpaikalle, joka ei Jumalasta välitä."
