Job 17
1 Mijn geest is verdorven, mijn dagen worden uitgeblust, de graven zijn voor mij.
Kalhagao akisuchip in, kahinkho haisam pai ding ahitan lhankhuh jong keima ngah a gotsa uma ahitai.
2 Zijn niet bespotters bij mij, en overnacht niet mijn oog in hunlieder verbittering?
Mi nuisat nom hon eium kimvellun ichan geija gilouva eiphin lunghang uvem tia kavet vet jeng ahi.
3 Zet toch bij, stel mij een borg bij U; wie zal hij zijn? Dat in mijn hand geklapt worde.
O Pathen nangin nolnabei kahin neihon bit peh in koimacha keima dinga hung dingdoh ding umlou hel ahi.
4 Want hun hart hebt Gij van kloek verstand verborgen; daarom zult Gij hen niet verhogen.
Nangin amaho hi ima ahetkhen theilou nading uva alung mit u nakha peh ahin, ahinlah amaho hi lunglhaina pehih in.
5 Die met vleiing den vrienden wat aanzegt, ook zijner kinderen ogen zullen versmachten.
Amaho phatchomna dingin aloi agol hou chu apedoh jiuvin hijeh chun achateu gilkel thoh in kho helouvin umsah in.
6 Doch Hij heeft mij tot een spreekwoord der volken gesteld; zodat ik een trommelslag ben voor ieders aangezicht.
Aman mipi ho lah a konna einuisat ding chu asem ahin, kamaija chil eiset khumuve.
7 Daarom is mijn oog door verdriet verdonkerd, en al mijn ledematen zijn gelijk een schaduw.
Kaka ka nan kamit apom doh joutai. Keima hi kana hinasa alie maimai bou chu kahi.
8 De oprechten zullen hierover verbaasd zijn, en de onschuldige zal zich tegen den huichelaar opmaken;
Michonpha hon eimu teng uleh atija soh ji tauve, nolna bei miho chu Pathen neilou miho dounan ahung kipat doh jiuve.
9 En de rechtvaardige zal zijn weg vasthouden, en die rein van handen is, zal in sterkte toenemen.
Michonpha ho chu malam jonin akitol jing uve. Chule akhut teni thengsel'a umho chu ahat cheh ahat cheh jiuve.
10 Maar toch gij allen, keert weder, en komt nu; want ik vind onder u geen wijze.
Nangho nabon Chauvin kinelna a phajep in hung kile kit uvin, nangho lah a miching khat beh kamu doh lou vang'in
11 Mijn dagen zijn voorbijgegaan; uitgerukt zijn mijn gedachten, de bezittingen mijns harten.
Keima hin nikho aki chaitan, kakinepna amangthah tai. Kalung ngaichat jouse akeh gam tai.
12 Den nacht verstellen zij in den dag; het licht is nabij den ondergang vanwege de duisternis.
Hiche miho hin jan hi sun ahi tin asei uvin, amahon muthim chu khovah ahi tin asei jiuve.
13 Zo ik wacht, het graf zal mijn huis wezen; in de duisternis zal ik mijn bed spreiden. (Sheol h7585)
Lhankhuh a chu che taleng ipi itin tem? Chule muthim lah a chun lupna kisem leng? (Sheol h7585)
14 Tot de groeve roep ik: Gij zijt mijn vader! Tot het gewormte: Mijn moeder, en mijn zuster!
Lhankhuh chu kappa nahi tin kou leng, ipi itin tem? Chule than chu kanu ahi loule kasopinu tileng;
15 Waar zou dan nu mijn verwachting wezen? Ja, mijn verwachting, wie zal ze aanschouwen?
Kakinepna hoilamba hita a mikhat touvin amu dem?
