< Job 17 >

1 Mijn geest is verdorven, mijn dagen worden uitgeblust, de graven zijn voor mij.
Na esalusu fisimu eso da gadenesa. Na mifo heda: mu da gadenenewane gogolei. Na da liligi eno hamomu da hamedei, bogomusa: fawane esala.
2 Zijn niet bespotters bij mij, en overnacht niet mijn oog in hunlieder verbittering?
Na da ba: lala. Dunu huluane da na ha: giwane habosesesa.
3 Zet toch bij, stel mij een borg bij U; wie zal hij zijn? Dat in mijn hand geklapt worde.
Gode! Na da dafawane sia: sa! Na sia: nabima! Na sia: be fuligala: su dunu eno da hame.
4 Want hun hart hebt Gij van kloek verstand verborgen; daarom zult Gij hen niet verhogen.
Di da eno dunu ilia asigi dawa: su gogolelesibiba: le, ilia moloidafa hou hame dawa: Ilia da na mae hasalima: ne, ilia logo Dia hedofama.
5 Die met vleiing den vrienden wat aanzegt, ook zijner kinderen ogen zullen versmachten.
Musa: malasu sia: amogai dunu afae da muni lamusa: , ea na: iyado hohonoi. Amola ea hamobeba: le, ea mano huluane da se nabi.
6 Doch Hij heeft mij tot een spreekwoord der volken gesteld; zodat ik een trommelslag ben voor ieders aangezicht.
Amola wali, dunu ilia amo malasu defele, na hamoi ilia sia: sa. Ilia da misini, na odagia defo adugagala: sa.
7 Daarom is mijn oog door verdriet verdonkerd, en al mijn ledematen zijn gelijk een schaduw.
Na da da: i dioiba: le, na si da wadela: mu gadenesa. Na lobo amola emo da geloga: le, baba agoai ba: sa.
8 De oprechten zullen hierover verbaasd zijn, en de onschuldige zal zich tegen den huichelaar opmaken;
Dunu mogili, ilia hou da moloidafa ilisu sia: sa, amo ilia na hou ba: beba: le fofogadigisa. Ilia da na da Gode Ea hou hamedafa dawa: sia: sa.
9 En de rechtvaardige zal zijn weg vasthouden, en die rein van handen is, zal in sterkte toenemen.
Dunu amo da ilia hou da noga: idafa ilisu sia: sa, ilia amola da na Gode Ea hou hame dawa: sia: sa. Amola ilia dawa: i da dafawane ilia dawa: sa.
10 Maar toch gij allen, keert weder, en komt nu; want ik vind onder u geen wijze.
Be ilia huluane da na midadi misini aliligisia ganiaba, na da iliga dunu afae bagade dawa: su galebe hamedafa ba: la: loba.
11 Mijn dagen zijn voorbijgegaan; uitgerukt zijn mijn gedachten, de bezittingen mijns harten.
Na hamomu eso da baligi dagoi. Na hamomusa: ilegei da bugi. Na hobea misunu hou dafawane hamoma: beyale dawa: su da fisi dagoi.
12 Den nacht verstellen zij in den dag; het licht is nabij den ondergang vanwege de duisternis.
Be na na: iyado dunu ilia da gasi amo da hadigi sia: sa. Ilia da hadigi da gadenei sia: sa. Be na dawa: , na da gasi ganodini esala.
13 Zo ik wacht, het graf zal mijn huis wezen; in de duisternis zal ik mijn bed spreiden. (Sheol h7585)
Nama hobea misunu dafawane hamoma: beyale hou dawa: be da bogosu soge fawane dawa: sa. Amogawi na gasi ganodini dialumu. (Sheol h7585)
14 Tot de groeve roep ik: Gij zijt mijn vader! Tot het gewormte: Mijn moeder, en mijn zuster!
Na da bogoi uli dogoi amoma na da na ada dio asulimu. Amola daba: amo da na da: i nabe, amoma, “Na ame amola na dalusi,” na da sia: mu.
15 Waar zou dan nu mijn verwachting wezen? Ja, mijn verwachting, wie zal ze aanschouwen?
Na hobea misunu hou dafawane hamoma: beyale dawa: su da habidili ganabela: ? Nowa da amo ba: sala: ?
16 Zij zullen ondervaren met de handbomen des grafs, als er rust te zamen in het stof wezen zal. (Sheol h7585)
Na da bogoi dunu ilia sogega gudu dasea, hobea misunu hou hahawane hamoma: beyale dawa: su da na gilisili hame masunu.” (Sheol h7585)

< Job 17 >