< Job 17 >
1 Mijn geest is verdorven, mijn dagen worden uitgeblust, de graven zijn voor mij.
Na esalusu fisimu eso da gadenesa. Na mifo heda: mu da gadenenewane gogolei. Na da liligi eno hamomu da hamedei, bogomusa: fawane esala.
2 Zijn niet bespotters bij mij, en overnacht niet mijn oog in hunlieder verbittering?
Na da ba: lala. Dunu huluane da na ha: giwane habosesesa.
3 Zet toch bij, stel mij een borg bij U; wie zal hij zijn? Dat in mijn hand geklapt worde.
Gode! Na da dafawane sia: sa! Na sia: nabima! Na sia: be fuligala: su dunu eno da hame.
4 Want hun hart hebt Gij van kloek verstand verborgen; daarom zult Gij hen niet verhogen.
Di da eno dunu ilia asigi dawa: su gogolelesibiba: le, ilia moloidafa hou hame dawa: Ilia da na mae hasalima: ne, ilia logo Dia hedofama.
5 Die met vleiing den vrienden wat aanzegt, ook zijner kinderen ogen zullen versmachten.
Musa: malasu sia: amogai dunu afae da muni lamusa: , ea na: iyado hohonoi. Amola ea hamobeba: le, ea mano huluane da se nabi.
6 Doch Hij heeft mij tot een spreekwoord der volken gesteld; zodat ik een trommelslag ben voor ieders aangezicht.
Amola wali, dunu ilia amo malasu defele, na hamoi ilia sia: sa. Ilia da misini, na odagia defo adugagala: sa.
7 Daarom is mijn oog door verdriet verdonkerd, en al mijn ledematen zijn gelijk een schaduw.
Na da da: i dioiba: le, na si da wadela: mu gadenesa. Na lobo amola emo da geloga: le, baba agoai ba: sa.
8 De oprechten zullen hierover verbaasd zijn, en de onschuldige zal zich tegen den huichelaar opmaken;
Dunu mogili, ilia hou da moloidafa ilisu sia: sa, amo ilia na hou ba: beba: le fofogadigisa. Ilia da na da Gode Ea hou hamedafa dawa: sia: sa.
9 En de rechtvaardige zal zijn weg vasthouden, en die rein van handen is, zal in sterkte toenemen.
Dunu amo da ilia hou da noga: idafa ilisu sia: sa, ilia amola da na Gode Ea hou hame dawa: sia: sa. Amola ilia dawa: i da dafawane ilia dawa: sa.
10 Maar toch gij allen, keert weder, en komt nu; want ik vind onder u geen wijze.
Be ilia huluane da na midadi misini aliligisia ganiaba, na da iliga dunu afae bagade dawa: su galebe hamedafa ba: la: loba.
11 Mijn dagen zijn voorbijgegaan; uitgerukt zijn mijn gedachten, de bezittingen mijns harten.
Na hamomu eso da baligi dagoi. Na hamomusa: ilegei da bugi. Na hobea misunu hou dafawane hamoma: beyale dawa: su da fisi dagoi.
12 Den nacht verstellen zij in den dag; het licht is nabij den ondergang vanwege de duisternis.
Be na na: iyado dunu ilia da gasi amo da hadigi sia: sa. Ilia da hadigi da gadenei sia: sa. Be na dawa: , na da gasi ganodini esala.
13 Zo ik wacht, het graf zal mijn huis wezen; in de duisternis zal ik mijn bed spreiden. (Sheol )
Nama hobea misunu dafawane hamoma: beyale hou dawa: be da bogosu soge fawane dawa: sa. Amogawi na gasi ganodini dialumu. (Sheol )
14 Tot de groeve roep ik: Gij zijt mijn vader! Tot het gewormte: Mijn moeder, en mijn zuster!
Na da bogoi uli dogoi amoma na da na ada dio asulimu. Amola daba: amo da na da: i nabe, amoma, “Na ame amola na dalusi,” na da sia: mu.
15 Waar zou dan nu mijn verwachting wezen? Ja, mijn verwachting, wie zal ze aanschouwen?
Na hobea misunu hou dafawane hamoma: beyale dawa: su da habidili ganabela: ? Nowa da amo ba: sala: ?
16 Zij zullen ondervaren met de handbomen des grafs, als er rust te zamen in het stof wezen zal. (Sheol )
Na da bogoi dunu ilia sogega gudu dasea, hobea misunu hou hahawane hamoma: beyale dawa: su da na gilisili hame masunu.” (Sheol )