Job 16

1 Maar Job antwoordde en zeide:

Et Job répondant dit:

2 Ik heb vele dergelijke dingen gehoord; gij allen zijt moeilijke vertroosters.

J'ai entendu bien des choses semblables, ô consolateur des méchants.

3 Zal er een einde zijn aan de winderige woorden? Of wat stijft u, dat gij alzo antwoordt?

Qu'y a-t-il? Est-il une règle aux paroles qu'inspire l'esprit? Trouves- tu importun que l'on te réplique?

4 Zou ik ook, als gijlieden, spreken, indien uw ziel ware in mijner ziele plaats? Zou ik woorden tegen u samenhopen, en zou ik over u met mijn hoofd schudden?

Et moi aussi je discourrai comme vous; votre vie fût-elle en jeu contre la mienne. Je vous dirai des mots insultants, je secouerai comme vous la tête.

5 Ik zou u versterken met mijn mond, en de beweging mijner lippen zou zich inhouden.

Puisse la force de ma bouche ne pas défaillir; je n'épargnerai pas le mouvement de mes lèvres.

6 Zo ik spreek, mijn smart wordt niet ingehouden; en houd ik op, wat gaat er van mij weg?

Car si je parle ma plaie n'en sera pas plus douloureuse; et si je me tais, en souffrirai-je moins?

7 Gewisselijk, Hij heeft mij nu vermoeid; Gij hebt mijn ganse vergadering verwoest.

Maintenant elle m'a rompu; elle a fait de moi un insensé, je suis réduit en pourriture,

8 Dat Gij mij rimpelachtig gemaakt hebt, is tot een getuige; en mijn magerheid staat tegen mij op, zij getuigt in mijn aangezicht.

et tu me réprimandes! Elle porte témoignage en ma faveur et tu m'accuses de fausseté; c'est là ce que tu m'opposes en face.

9 Zijn toorn verscheurt, en Hij haat mij; Hij knerst over mij met Zijn tanden; mijn wederpartijder scherpt zijn ogen tegen mij.

Un ennemi plein de colère m'a renversé, ses dents ont grincé à mon aspect; les traits de ses pirates m'ont atteint.

10 Zij gapen met hun mond tegen mij; zij slaan met smaadheid op mijn kinnebakken; zij vervullen zich te zamen aan mij.

Il a dardé les rayons de ses yeux; il m'a frappé aux genoux avec des pointes aiguisées; ils m'ont assailli tous à la fois.

11 God heeft mij den verkeerde overgegeven, en heeft mij afgewend in de handen der goddelozen.

Le Seigneur m'a livré à des mains iniques; il m'a mis aux prises avec l'impiété.

12 Ik had rust, maar Hij heeft mij verbroken, en bij mijn nek gegrepen, en mij verpletterd; en Hij heeft mij Zich tot een doelwit opgericht.

Je vivais en paix et il m'a ruiné; il m'a pris par les cheveux et il me les a arrachés; il m'a placé devant lui comme un but.

13 Zijn schutters hebben mij omringd; Hij heeft mijn nieren doorspleten, en niet gespaard; Hij heeft mijn gal op de aarde uitgegoten.

Des archers m'ont entouré et de leur fer ils m'ont percé les flancs; ils ont fait mon fiel jusqu'à terre à gros bouillons.

14 Hij heeft mij gebroken met breuk op breuk; Hij is tegen mij aangelopen als een geweldige.

Ils ont porté coup sur coup, les puissants ont couru contre moi.

15 Ik heb een zak over mijn huid genaaid; ik heb mijn hoorn in het stof gedaan.

Ils ont cousu un cilice sur ma peau et ils ont éteint ma force avec la terre qu'ils m'ont jetée.

16 Mijn aangezicht is gans bemodderd van wenen, en over mijn oogleden is des doods schaduw.

Ma poitrine est brûlante tant j'ai pleuré, et j'ai une ombre sur les paupières.

17 Daar toch geen wrevel in mijn handen is, en mijn gebed zuiver is.

Et cependant mes mains n'étaient chargées d'aucune impiété, et ma prière était pure.

18 O, aarde! bedek mijn bloed niet; en voor mijn geroep zij geen plaats.

Terre, ne couvre pas le sang de ma chair de telle sorte qu'il n'y ait plus d'espace pour mes cris.

19 Ook nu, zie, in den hemel is mijn Getuige, en mijn Getuige in de hoogten.

J'ai maintenant mon confident au ciel; le confident de mes pensées est au plus haut des cieux.

20 Mijn vrienden zijn mijn bespotters; doch mijn oog druipt tot God.

Puisse ma prière arriver devant le Seigneur; puisse-t-il voir que mes yeux versent des larmes.

21 Och, mocht men rechten voor een man met God, gelijk een kind des mensen voor zijn vriend.

Puisse l'homme se justifier auprès du Seigneur et auprès de son prochain, comme lui, fils de l'homme.

22 Want weinige jaren in getal zullen er nog aankomen, en ik zal het pad henengaan, waardoor ik niet zal wederkeren.

Mes années se sont écoulées, elles sont en petit nombre et je m'en vais par un chemin où je ne reviendrai pas.