Job 15

1 Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:

2 Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

„Се каде сэ дя ынцелептул ка рэспунс ынцелепчуне дешартэ? Сау сэ-шь умфле пептул ку вынт де рэсэрит?

3 Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

Сэ се апере прин кувинте каре н-ажутэ ла нимик ши прин кувынтэрь каре ну служеск ла нимик?

4 Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

Ту нимичешть кяр ши фрика де Думнезеу, нимичешть орьче симцире де евлавие фацэ де Думнезеу.

5 Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

Нелеӂюиря та ыць кырмуеште гура ши ымпрумуць ворбиря оаменилор виклень.

6 Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

Ну еу, чи гура та те осындеште, бузеле тале мэртурисеск ымпотрива та.

7 Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

Ту ешть омул каре с-а нэскут ынтый? Те-ай нэскут ту ынаинтя дялурилор?

8 Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

Ай фост ту ла сфатуриле луй Думнезеу ши ай сорбит дин еле ынцелепчуне пентру тине?

9 Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

Че штий ту ши сэ ну штим ши ной? Че куноштинцэ ай ту пе каре сэ н-о авем ши ной?

10 Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

Ынтре ной сунт перь албь, бэтрынь, оамень май ынзилиць декыт татэл тэу.

11 Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

Пуцин лукру сунт мынгыериле луй Думнезеу пентру тине ши кувинтеле каре-ць ворбеск атыт де блынд…?

12 Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

Ынкотро те траӂе инима ши че ынсямнэ ачастэ привире цинтэ а окилор тэй?

13 Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

Че, ымпотрива луй Думнезеу ыць ындрепць ту мыния ши-ць ес дин гурэ кувинте ка ачестя?

14 Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

Че есте омул, ка сэ фие курат? Ши поате чел нэскут дин фемее сэ фие фэрэ приханэ?

15 Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

Дакэ н-аре ынкредере Думнезеу нич ын сфинций Сэй, дакэ нич черуриле ну сунт курате ынаинтя Луй,

16 Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

ку кыт май пуцин фиинца урычоасэ ши стрикатэ – омул, каре бя нелеӂюиря ка апа!

17 Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

Вряу сэ те ынвэц, аскултэ-мэ! Вой историси че ам вэзут,

18 Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

че ау арэтат ынцелепций, че ау дескоперит ей, аузинд де ла пэринций лор,

19 Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

кэрора сингурь ли се дэдусе цара ши принтре каре ничун стрэин ну венисе ынкэ.

20 Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

Омул чел рэу ышь дуче ын нелиниште тоате зилеле веций, тоць аний де каре аре парте чел нелеӂюит.

21 Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

Ципете де спаймэ рэсунэ ла урекиле луй: Ын мижлокул феричирий луй, пустииторул се ва арунка асупра луй.

22 Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

Ел ну траӂе нэдежде сэ скапе де ынтунерик, веде сабия каре-л аменинцэ;

23 Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

аляргэ ынкоаче ши ынколо сэ кауте пыне, штие кэ-л аштяптэ зиуа ынтунерикулуй.

24 Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

Неказул ши нелиништя ыл ынспэймынтэ ши се арункэ асупра луй ка ун ымпэрат гата де луптэ.

25 Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

Кэч а ридикат мына ымпотрива луй Думнезеу, с-а ымпотривит Челуй Атотпутерник

26 Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

ши а авут ындрэзняла сэ се нэпустяскэ асупра Луй ку партя чя май таре а скутурилор луй.

27 Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

Авя фаца акоперитэ ку грэсиме, коапселе ынкэркате ку осынзэ

28 En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

ши локуя ын четэць нимичите, ын касе пэрэсите, сортите сэ фие дэрымате.

29 Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

Ну се ва май ымбогэци, аверя ну-й ва креште ши авуция ну се ва май ынтинде пе пэмынт.

30 Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

Ну ва путя еши дин ынтунерик, флакэра ый ва арде млэдицеле, ши Думнезеу ыл ва перде ку суфларя гурий Луй.

31 Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

Дакэ се ынкреде ын рэу, се ыншалэ, кэч рэул ый ва фи рэсплата.

32 Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

Еа ва вени ынаинте де капэтул зилелор луй, ши рамура луй ну ва май ынверзи.

33 Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

Ва фи ка о вицэ деспуятэ де роаделе ей ынкэ верзь, ка ун мэслин але кэруй флорь ау кэзут.

34 Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

Кэч каса челуй нелеӂюит ва ажунӂе стярпэ ши кортул омулуй стрикат ыл ва мынка фокул.

35 Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.

Ел зэмислеште рэул ши наште рэул; ын сынул луй коаче роаде каре-л ыншалэ.”