Job 15
1 Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:
| ויען אליפז התימני ויאמר׃ |
2 Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?
| החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃ |
3 Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?
| הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃ |
4 Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.
| אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃ |
5 Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.
| כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃ |
6 Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.
| ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃ |
7 Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?
| הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃ |
8 Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?
| הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃ |
9 Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?
| מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃ |
10 Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.
| גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃ |
11 Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?
| המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃ |
12 Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?
| מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃ |
13 Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.
| כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃ |
14 Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?
| מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃ |
15 Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.
| הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃ |
16 Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?
| אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃ |
17 Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;
| אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃ |
18 Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;
| אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃ |
19 Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.
| להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃ |
20 Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.
| כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃ |
21 Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.
| קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃ |
22 Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.
| לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃ |
23 Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.
| נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃ |
24 Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.
| יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃ |
25 Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.
| כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃ |
26 Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.
| ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃ |
27 Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;
| כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃ |
28 En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.
| וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃ |
29 Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.
| לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃ |
30 Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.
| לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃ |
31 Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.
| אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃ |
32 Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.
| בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃ |
33 Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.
| יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃ |
34 Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.
| כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃ |
35 Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.
| הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃ |
