Job 13
1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Ето, све је то видело око моје, чуло ухо моје, и разумело.
2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
Шта ви знате, знам и ја, нисам гори од вас.
3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Ипак бих говорио са Свемогућим, и рад сам с Богом правдати се.
4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
Јер ви измишљате лажи, сви сте залудни лекари.
5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
О да бисте сасвим ћутали! Били бисте мудри.
6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
Чујте мој одговор, и слушајте разлоге уста мојих.
7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Треба ли да говорите за Бога неправду или превару да говорите за Њ?
8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Треба ли да Му гледате ко је? Треба ли да се препирете за Бога?
9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Хоће ли бити добро кад вас стане испитивати? Хоћете ли Га преварити као што се вара човек?
10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
Заиста ће вас карати, ако тајно узгледате ко је.
11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Величанство Његово неће ли вас уплашити? И страх Његов неће ли вас спопасти?
12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Спомени су ваши као пепео, и ваше висине као гомиле блата.
13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Ћутите и пустите ме да ја говорим, па нека ме снађе шта му драго.
14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Зашто бих кидао месо своје својим зубима и душу своју метао у своје руке?
15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Гле, да ме и убије, опет ћу се уздати у Њ, али ћу бранити путеве своје пред Њим.
16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
И Он ће ми бити спасење, јер лицемер неће изаћи преда Њ.
17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Слушајте добро беседу моју, и нека вам уђе у уши шта ћу исказати.
18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Ево, спремио сам парбу своју, знам да ћу бити прав.
19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Ко ће се прети са мном? Да сад умукнем, издахнуо бих.
20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Само двоје немој ми учинити, па се нећу крити од лица Твог.
21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Уклони руку своју од мене, и страх Твој да ме не страши.
22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
Потом зови ме, и ја ћу одговарати; или ја да говорим, а Ти ми одговарај.
23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
Колико је безакоња и греха мојих? Покажи ми преступ мој и грех мој.
24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Зашто скриваш лице своје и држиш ме за непријатеља свог?
25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Хоћеш ли скршити лист који носи ветар или ћеш гонити суву сламку,
26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
Кад ми пишеш горчине, и дајеш ми у наследство грехе младости моје,
27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
И мећеш ноге моје у кладе, и пазиш на све стазе моје и идеш за мном устопце?
28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
А он се распада као трулина, као хаљина коју једе мољац.
