Job 13
1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Siehe, dies alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich gemerkt;
2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
was ihr wisset, weiß ich auch; ich stehe nicht hinter euch zurück.
3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Doch will ich nun zum Allmächtigen reden; mit Gott zu rechten, gelüstet mich.
4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
Ihr streicht ja doch nur Lügenpflaster und seid nichts als Quacksalber.
5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
O daß ihr doch schweigen könntet, das würde euch als Weisheit angerechnet!
6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
So höret nun meine Rechtfertigung und achtet auf die Verteidigung meiner Lippen!
7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Wollt ihr Gott zuliebe Unrechtes reden und zu seinen Gunsten lügen?
8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Wollt ihr seine Person ansehen oder Gottes Sachwalter spielen?
9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Würde es gut sein, wenn er euch erforschte? Könnt ihr ihn täuschen, wie man Menschen täuscht?
10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
Nein, strafen wird er euch, wenn ihr im Geheimen die Person ansehet!
11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Wird nicht seine Majestät euch schrecken und seine Furcht euch überfallen?
12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Eure Denksprüche sind Aschensprüche, und eure Schutzwehren sind von Lehm.
13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Schweiget vor mir und laßt mich reden; es gehe über mich, was da wolle!
14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Warum sollte ich mein Fleisch in meine Zähne nehmen und mein Leben in meine Hand legen?
15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Siehe, er soll mich töten; ich habe keine Hoffnung; nur will ich meine Wege ihm ins Angesicht verteidigen.
16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
Auch das schon wird mir zur Rettung dienen; denn kein Gottloser kommt vor ihn.
17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Höret, höret meine Rede, und meine Erklärung dringe in eure Ohren!
18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Gebt acht, ich habe die Verteidigung gerüstet, ich weiß, daß ich Recht bekommen werde.
19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Wer will noch mit mir rechten? Denn dann wollte ich verstummen und verscheiden.
20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Nur zweierlei tue nicht an mir, dann will ich mich vor deinem Angesicht nicht verbergen:
21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Tue deine Hand von mir und erschrecke mich nicht mit deiner Furcht!
22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
Dann rufe Du, und ich will antworten, oder ich will reden, und Du erwidere mir!
23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
Wie groß ist meine Sündenschuld? Tue mir meine Übertretungen und Missetaten kund!
24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Warum verbirgst du dein Angesicht und hältst mich für deinen Feind?
25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Verscheuchst du ein verwehtes Blatt und verfolgst einen dürren Halm?
26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
Denn du verschreibst mir Bitteres und lässest mich erben die Sünden meiner Jugend;
27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
du legst meine Füße in den Stock und lauerst auf alle meine Schritte und zeichnest dir meine Fußspuren auf,
28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
da ich doch wie Moder vergehe, wie ein Kleid, das die Motten fressen!
