Job 13

1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.