Jeremia 6
1 Vlucht met hopen, gij kinderen van Benjamin! uit het midden van Jeruzalem, en blaast de bazuin te Thekoa, en heft een vuurteken op te Beth-Cherem; want er kijkt een kwaad uit van het noorden, en een grote breuk.
Aw Benjamin kaminawk, Jerusalem hoi cawnh hanah amsak oh, Tekoa ah mongkah to ueng oh! Beth-Haccerem ah angmathaih hmai to paang oh; zit kaom amrohaih loe aluek bang hoiah angzoh boeh.
2 Ik heb wel de dochter Sions bij een schone en wellustige vrouw vergeleken.
Kranghoih kanawk tuep Zion canu to kam rosak han.
3 Maar er zullen herders tot haar komen met hun kudden; zij zullen tenten rondom tegen haar opslaan; zij zullen een iegelijk zijn ruimte afweiden.
Tuutoep kaminawk loe angmacae ih tuunawk hoiah nihcae khaeah caeh o ueloe, anih tuk hanah ataeng boih ah kahni imnawk to sah o thui tih, kami boih mah angmacae ih ahmuen ah tuu to pacah o tih.
4 Heiligt den krijg tegen haar, maakt u op, en laat ons optrekken op den middag; o, wee ons! want de dag heeft zich gewend, want de avondschaduwen neigen zich.
Anih tuk hanah om o coek ah; angthawk oh athun ah caeh o si. Toe aicae loe khosak a bing o boeh! Niduem boeh, kho doeh ving boeh.
5 Maakt u op, en laat ons optrekken in den nacht, en haar paleizen verderven!
To pongah angthawk oh, khoving ah tuh o si loe, a oh o haih ahmuen to phrae pae o si.
6 Want zo zegt de HEERE der heirscharen: Houwt bomen af, en werpt een wal op tegen Jeruzalem; zij is de stad, die bezocht zal worden; in het midden van haar is enkel verdrukking.
Misatuh Angraeng mah hae tiah thuih; thingnawk to pakhru oh loe, Jerusalem tuk hanah long to takae oh; hae vangpui loe thuitaek han oh; a thungah loe pacaekthlaekhaih hoiah koi boeh.
7 Gelijk een bornput zijn water opgeeft, alzo geeft zij haar boosheid op; geweld en verstoring wordt in haar gehoord, weedom en plaging is steeds voor Mijn aangezicht.
Tuipuek mah tui tacawtsak baktih toengah, anih mah sethaih to tacawtsak boeh; a thungah athii longhaih hoi amrohaih lok to ka thaih; ka hmaa ah apet ai ah palungsethaih hoi ahma caakhaih to oh.
8 Laat u tuchtigen, Jeruzalem! opdat Mijn ziel niet van u afgetrokken worde, opdat Ik u niet stelle tot een woestheid, tot een onbewoond land.
Aw Jerusalem, thuitaekhaih to talawk ah; to tih ai nahaeloe nang khae hoiah ka hinghaih tacawt ving ueloe, prae to kami om ai ah kang pongsak sut moeng tih, tiah a thuih.
9 Zo zegt de HEERE der heirscharen: Zij zullen Israels overblijfsel vlijtiglijk nalezen, gelijk een wijnstok; breng uw hand weder, gelijk een wijnlezer, aan de korven.
Misatuh Angraeng mah hae tiah thuih; kanghmat misur thaih pakhrik baktiah, kanghmat Israel to pakhrik o tih, misur thaih pakhrik kami mah benthang thungah ban tapawh baktiah, na ban to tapawh let ah, tiah a thuih.
10 Tot wie zal ik spreken en betuigen, dat zij het horen? Ziet, hun oor is onbesneden, dat zij niet kunnen toeluisteren; ziet, het woord des HEEREN is hun tot een smaad, zij hebben geen lust daartoe.
Nihcae mah tahngaih o hanah, mi khaeah maw lok ka thuih moe, acoehaih to ka paek han? Khenah, nihcae loe naa tangyat aat o ai pongah, thaih o kop ai; khenah, Angraeng ih lok to a pahuep o kaak moe, thaih han koeh o ai.
11 Daarom ben ik vol van des HEEREN grimmigheid, ik ben moede geworden van inhouden; ik zal ze uitstorten over de kinderkens op de straat, en over de vergadering der jongelingen te zamen; want zelfs de man met de vrouw zullen gevangen worden, de oude met dien, die vol is van dagen.
To pongah kai loe Angraeng palungphuihaih hoiah koi boeh moe, ka pauep thai ai boeh; tasa bangah kaom nawktanawk hoi nawnto angpop thendoengnawk nuiah ka kraih han boeh; zu sava hoi saning kacoeh mitongnawk to ka lak ving han.
12 En hun huizen zullen omgewend worden tot anderen, met te zamen de akkers en vrouwen; want Ik zal Mijn hand uitstrekken tegen de inwoners dezes lands, spreekt de HEERE.
Nihcae ih imnawk, lawk hoi a zunawk doeh, minawk khaeah ka paek moe, prae thungah kaom kaminawk nuiah ban ka payangh thuih han, tiah Angraeng mah thuih.
13 Want van hun kleinste aan tot hun grootste toe pleegt een ieder van hen gierigheid, en van den profeet aan tot den priester toe bedrijft een ieder van hen valsheid.
Kathoeng koek hoi kalen koek khoek to kami boih kamthlai koeh hmoekhaih hoiah koi o; tahmaa hoi qaima doeh lah ai, lok amlai o boih.
14 En zij genezen de breuk van de dochter Mijns volks op het lichtste, zeggende: Vrede, vrede! doch daar is geen vrede.
Monghaih om ai to mah, monghaih, monghaih, tiah a thuih o moe, kai ih kami ah kaom canunawk ih ahma cakhaih loe nung parai ai, tiah a naa o.
15 Zijn zij beschaamd, omdat zij gruwel bedreven hebben? Ja, zij schamen zich in het minste niet, weten ook niet van schaamrood te maken; daarom zullen zij vallen onder de vallenden, ten tijde als Ik hen bezoeken zal, zullen zij struikelen, zegt de HEERE.
Nihcae mah panuet thok hmuennawk sak o naah azat o maw? Azat o ai, azathaih roe tawn o ai, mikhmai mataeng doeh sae o ai; to pongah nihcae loe kamtimh kaminawk salakah amtim o tih; nihcae ka thuitaekhaih atue phak naah loe, nihcae to atlim ah pakhrah o tih, tiah Angraeng mah thuih.
16 Zo zegt de HEERE: Staat op de wegen, en ziet toe, en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin; zo zult gij rust vinden voor uw ziel; maar zij zeggen: Wij zullen daarin niet wandelen.
Angraeng mah hae tiah thuih, Lamkrung ah angdoe ah loe khenah; canghnii ih loklamnawk to dueng oh, kahoih loklam to dueng oh loe, to loklam ah caeh oh, to tiah nahaeloe na pakhranawk mah anghakhaih to hnu o tih. Toe nihcae mah to ah ka caeh o mak ai, tiah thuih o.
17 Ik heb ook wachters over ulieden gesteld, zeggende: Luistert naar het geluid der bazuin; maar zij zeggen: Wij zullen niet luisteren.
Mongkah lok to tahngai oh; nangcae toepkung kaminawk to kang suek pae, tiah ka naa. Toe nihcae mah, Ka tahngai o mak ai, tiah thuih o.
18 Daarom hoort, gij heidenen! en verneem, o gij vergadering! wat onder hen is.
To pongah prae kaminawk boih, tahngai oh; Aw minawk salakah kaom kaminawk panoek oh.
19 Hoor toe, gij aarde! Zie, Ik zal een kwaad brengen over dit volk, de vrucht hunner gedachten; want zij merken niet op Mijn woorden, en Mijn wet verwerpen zij.
Aw long, tahngai ah; khenah, nihcae loe ka thuih ih loknawk to tahngai o ai, ka patuk ih lok doeh pazui o ai, pahnawt o sut pongah, angmacae poekhaih thingthai ah kaom, amrohaih to hae kaminawk nuiah ka phaksak han.
20 Waartoe zal dan de wierook voor Mij uit Scheba komen, en de beste kalmus uit verren lande? Uw brandofferen zijn Mij niet behagelijk, en uw slachtofferen zijn Mij niet zoet.
Judah kaminawk tih hanah Sheba ih hmuihoih tui hoi angthla parai prae ih hmuihoih tui kai khaeah nang sin o loe? Na sak o ih hmai angbawnhaih to ka talawk mak ai; na sak o ih angbawnhaih hmuennawk mah kai palung anghoesak ai.
21 Daarom zegt de HEERE alzo: Ziet, Ik zal dit volk allerlei aanstoot stellen; en daaraan zullen zich stoten te zamen vaders en kinderen, de nabuur en zijn metgezel, en zullen omkomen.
To pongah Angraeng mah hae tiah thuih; khenah, hae kaminawk hmaa ah pakaakung ka suek pae han; ampanawk hoi a caanawk loe to ah nawnto amthaek o tih; imtaeng kami hoi angmah ih ampui doeh amro tih, tiah thuih.
22 Zo zegt de HEERE: Ziet, er komt een volk uit het land van het noorden, en een grote natie zal opgewekt worden uit de zijden der aarde.
Angraeng mah hae tiah thuih; Khenah, aluek bang hoiah acaeng maeto angzo tih; long boenghaih hoiah kalen parai acaeng to ka pahruek han.
23 Boog en spies zullen zij voeren, het is een wreed volk, en zij zullen niet barmhartig zijn; hun stem zal bruisen als de zee, en op paarden zullen zij rijden; het is toegerust, als een man ten oorlog tegen u, o dochter van Sion!
Nihcae loe kalii hoi tayae to sin o tih; nihcae loe hmawsaeng o moe, tahmenhaih tawn o ai; nihcae ih lok loe angthawk tuiphu tuen baktiah tuenh; Aw Zion canu, nihcae loe misatuh kaminawk baktiah amthoep o, hrang nuiah angthueng o moe, nang tuk hanah angzoh o boeh, tiah a thuih.
24 Wij hebben zijn gerucht gehoord, onze handen zijn slap geworden; benauwdheid heeft ons aangegrepen, weedom als van een barende vrouw.
To naah kaminawk mah, nihcae ih tamthang ka thaih o naah, kaicae ih ban loe thazok sut; nongpata mah ca tapen tom naah tong ih kana baktiah, patangkhanghaih hoi raihaih to ka tong o, tiah thuih o.
25 Gaat niet uit in het veld, noch wandelt op den weg; want des vijands zwaard is er, schrik van rondom!
Sithaw mah, praezaek ah caeh o hmah, loklam ah doeh amkae o hmah, misa loe sumsen to sin moe, ahmuen kruekah amkaeh pongah zit han oh, tiah thuih.
26 O dochter Mijns volks! gord een zak aan, en wentel u in de as, maak u rouw eens enigen zoons, een zeer bitter misbaar; want de verstoorder zal ons snellijk overkomen.
Aw kai kaminawk ih canu, kazii to angzaeng oh loe, maiphu pongah amlet oh; maeto khue a tawnh ih capa to duek naah qah baktiah qah oh loe palungsae oh; parokung loe akra ai ah aicae nuiah pha tih boeh.
27 Ik heb u onder Mijn volk gesteld, tot een wachttoren, tot een vesting; opdat gij hun weg zoudt weten en proeven.
Sithaw mah, kai ih kaminawk khosakhaih tuinuen to na panoek thai hanah, kai ih kaminawk tanoek kami hoi nihcae abuephaih ah kang suek boeh.
28 Zij zijn allen de afvalligsten der afvalligen, wandelende in achterklap; zij zijn koper en ijzer; zij zijn altemaal verdervers.
Nihcae loe palungthah kami, laisaep thaih kami ah oh o; sumkamling hoi sum baktiah a oh o moe, kamrosak thaih hmuen ah a oh o.
29 De blaasbalg is verbrand, het lood is van het vuur verteerd; te vergeefs heeft de smelter zo vlijtiglijk gesmolten, dewijl de bozen niet afgetrokken zijn.
Hmai to cenh moe, hmai doeh angqong boeh, sum doeh amkaw boeh; toe atui pacii kami mah pacii ih atui loe azom pui ah ni oh; kasae kaminawk ih sethaih loe cing thai ai.
30 Men noemt ze een verworpen zilver; want de HEERE heeft hen verworpen.
Angraeng mah nihcae to pahnawt sut boeh pongah, kaminawk mah nihcae loe pahnawt sut ih sumkanglung, tiah kawk o tih.
