Jakobus 4
1 Van waar komen krijgen en vechterijen onder u? Komen zij niet hiervan, namelijk uit uw wellusten, die in uw leden strijd voeren?
Де унде вин луптеле ши чертуриле ынтре вой? Ну вин оаре дин пофтеле воастре, каре се луптэ ын мэдулареле воастре?
2 Gij begeert, en hebt niet; gij benijdt en ijvert naar dingen, en kunt ze niet verkrijgen; gij vecht en voert krijg, doch gij hebt niet, omdat gij niet bidt.
Вой пофтиць ши ну авець; учидець, пизмуиць ши ну избутиць сэ кэпэтаць; вэ чертаць ши вэ луптаць ши ну авець, пентру кэ ну черець.
3 Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt.
Сау черець ши ну кэпэтаць, пентру кэ черець рэу, ку гынд сэ рисипиць ын плэчериле воастре.
4 Overspelers en overspeleressen, weet gij niet, dat de vriendschap der wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld.
Суфлете прякурваре! Ну штиць кэ приетения лумий есте врэжмэшие ку Думнезеу? Аша кэ чине вря сэ фие приетен ку лумя се фаче врэжмаш ку Думнезеу.
5 Of meent gij, dat de Schrift tevergeefs zegt: De Geest, Die in ons woont, heeft Die lust tot nijdigheid?
Кредець кэ деӂяба ворбеште Скриптура? Духул, пе каре Л-а пус Думнезеу сэ локуяскэ ын ной, не вря ку ӂелозие пентру Сине.
6 Ja, Hij geeft meerdere genade. Daarom zegt de Schrift: God wederstaat de hovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade.
Дар, ын скимб, не дэ ун хар ши май маре. Де ачея зиче Скриптура: „Думнезеу стэ ымпотрива челор мындри, дар дэ хар челор смериць.”
7 Zo onderwerpt u dan Gode; wederstaat den duivel, en hij zal van u vlieden.
Супунеци-вэ дар луй Думнезеу. Ымпотривици-вэ дяволулуй, ши ел ва фуӂи де ла вой.
8 Naakt tot God, en Hij zal tot u naken. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!
Апропияци-вэ де Думнезеу ши Ел Се ва апропия де вой. Курэцици-вэ мыниле, пэкэтошилор; курэцици-вэ инима, оамень ку инима ымпэрцитэ!
9 Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en uw blijdschap in bedroefdheid.
Симцици-вэ тикэлошия; тынгуици-вэ ши плынӂець! Рысул востру сэ се префакэ ын тынгуире, ши букурия воастрэ, ын ынтристаре:
10 Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen.
Смерици-вэ ынаинтя Домнулуй ши Ел вэ ва ынэлца.
11 Broeders, spreekt niet kwalijk van elkander. Die van zijn broeder kwalijk spreekt en zijn broeder oordeelt, die spreekt kwalijk van de wet, en oordeelt de wet. Indien gij nu de wet oordeelt, zo zijt gij geen dader der wet, maar een rechter.
Ну вэ ворбиць де рэу уний пе алций, фрацилор! Чине ворбеште де рэу пе ун фрате сау жудекэ пе фрателе сэу, ворбеште де рэу Леӂя сау жудекэ Леӂя. Ши, дакэ жудечь Леӂя, ну ешть ымплинитор ал Леӂий, чи жудекэтор.
12 Er is een enig Wetgever, Die behouden kan en verderven. Doch wie zijt gij, die een anderen oordeelt?
Унул сингур есте дэтэторул ши жудекэторул Леӂий: Ачела каре аре путере сэ мынтуяскэ ши сэ пярдэ. Дар ту чине ешть де жудечь пе апроапеле тэу?
13 Welaan nu gij, die daar zegt: Wij zullen heden of morgen naar zulk een stad reizen, en aldaar een jaar doorbrengen, en koopmanschap drijven, en winst doen.
Аскултаць, акум, вой каре зичець: „Астэзь сау мыне не вом дуче ын кутаре четате, вом ста аколо ун ан, вом фаче негусторие ши вом кыштига”
14 Gij, die niet weet, wat morgen geschieden zal, want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt, en daarna verdwijnt.
ши ну штиць че ва адуче зиуа де мыне! Кэч че есте вяца воастрэ? Ну сунтець декыт ун абур, каре се аратэ пуцинтел ши апой пере.
15 In plaats dat gij zoudt zeggen: Indien de Heere wil, en wij leven zullen, zo zullen wij dit of dat doen.
Вой, димпотривэ, ар требуи сэ зичець: „Дакэ ва вря Домнул, вом трэи ши вом фаче кутаре сау кутаре лукру.”
16 Maar nu roemt gij in uw hoogmoed; alle zodanige roem is boos.
Пе кынд акум вэ фэлиць ку лэудэрошииле воастре! Орьче лаудэ де фелул ачеста есте ря.
17 Wie dan weet goed te doen, en niet doet, dien is het zonde.
Деч чине штие сэ факэ бине ши ну фаче, сэвыршеште ун пэкат!
