Jakobus 4
1 Van waar komen krijgen en vechterijen onder u? Komen zij niet hiervan, namelijk uit uw wellusten, die in uw leden strijd voeren?
Sen jaachi ni rookmui jengmui loong ah manawa thok hala? Erah loong ah hansi tenroon raangtaan ih sen ten ni tongthuk thoidi, sen jaachi ni rookmui jengmui pak anglan.
2 Gij begeert, en hebt niet; gij benijdt en ijvert naar dingen, en kunt ze niet verkrijgen; gij vecht en voert krijg, doch gij hebt niet, omdat gij niet bidt.
Sen loong ah ih jirep ah jam han, enoothong erah loong ah tachoh kan, erah thoidi tek haat esuh bansok han; sen loong ah ih chichangchang taat jam han, enoothong erah loong ah tachoh kan, erah tungkaangdi changrook anglan. Sen loong ah ih marah jam han tachoh kan tiimnge liidi sen ih Rangte jiin nawa erah tasuh kan.
3 Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt.
Adoleh mabah suh an erah di tachoh kan, tiimnge liidi sen tenthun ah ethih; jirep jaatrep sen ih jam han ah sen teenuh teewah hansi tenroon nah maak suh jam han.
4 Overspelers en overspeleressen, weet gij niet, dat de vriendschap der wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld.
Tuumaang lajeete mina loong! Sen loong ah ih tatam jatkan mongrep damdi joon awaan angla rah Rangte piiara ngeh ah? Sen loong ah ih mongrep damdi joon awaan angsuh liihan abah, sen teenuh teewah ah Rangte piiara ba eh hoon an.
5 Of meent gij, dat de Schrift tevergeefs zegt: De Geest, Die in ons woont, heeft Die lust tot nijdigheid?
Rangteele ni amah liiha ah amiisak tah angka ngeh ih nakmok thun an, “Rangte ih seng sak ni Chiiala tong thukla rah ih ramram ih thun ha.”
6 Ja, Hij geeft meerdere genade. Daarom zegt de Schrift: God wederstaat de hovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade.
Enoothong Rangte ih tenthet kohali ah erah nang eh ju echaan thoon. Rangteele ni amah liiha, “Rangte ih khuupookte ah tanookka enoothong toongtang loong ah suh minchan koha.”
7 Zo onderwerpt u dan Gode; wederstaat den duivel, en hij zal van u vlieden.
Erah raangtaan ih sen teenuh teewah ah Rangte suh look an. Hakhoh luuwang ah naknop thuk an, eno sen reenawa heh esoon e ah.
8 Naakt tot God, en Hij zal tot u naken. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!
Rangte reenah thok han, eno heh sen reenah thok ha. Rangdah mina sen loong ah ih, sen lak ah saatiihaat ih an! Lonoite sen loong ah ih, senten senmong ah esa angthuk an!
9 Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en uw blijdschap in bedroefdheid.
Thungthet e an, ehu e an, mikphi janhaat an; ten ni engit e lan ah ehu e thuk an, sen tenroon ah nak roon thuk an!
10 Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen.
Sen teenuh teewah Teesu ngathong nah ehin ih hoon an, sen loong ah tonjoot ehan.
11 Broeders, spreekt niet kwalijk van elkander. Die van zijn broeder kwalijk spreekt en zijn broeder oordeelt, die spreekt kwalijk van de wet, en oordeelt de wet. Indien gij nu de wet oordeelt, zo zijt gij geen dader der wet, maar een rechter.
Phoh ano loong, wasiit ih wasiit nak lenmakmui theng. An ih Kristaan wahoh mok lenmak ubah adoleh dande ubah, an ih Hootthe ba lenmak hu adoleh dande hu. An ih Hootthe dande ubah, Hootthe kapte takah angko, enoothong Hootthe dandeete ih hoonlu.
12 Er is een enig Wetgever, Die behouden kan en verderven. Doch wie zijt gij, die een anderen oordeelt?
Hootthe dongthukte nyia dandeete Rangte heh luulu. Heh ih luulu jen puipang ah nyia thet haat ah. Mih dande suh an o ngeh ih thun hu?
13 Welaan nu gij, die daar zegt: Wij zullen heden of morgen naar zulk een stad reizen, en aldaar een jaar doorbrengen, en koopmanschap drijven, en winst doen.
Emah liite loong ah ih, nga jeng ah boichaat an, “Chiinnyah lah angka bah uh rangkhah seng loong ah samnuthung nah tumkhoom kah ih, erah doh seng pangsiit than tong kah eno pheehoon mootkaat ah kah, eno ngun hantek bi kah ih.”
14 Gij, die niet weet, wat morgen geschieden zal, want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt, en daarna verdwijnt.
Rangkhah an roidong ah mamah ang ah erah uh tajatko! An weekhot kah nyaamkhoom ah likhiik, erah pootsiit ba khot ah esaapmat eh ah.
15 In plaats dat gij zoudt zeggen: Indien de Heere wil, en wij leven zullen, zo zullen wij dit of dat doen.
Sen loong ah amah jeng theng tan: “Teesu thung ang abah, seng loong ah songtong eno jirep jaatrep moot ah mokah ih.”
16 Maar nu roemt gij in uw hoogmoed; alle zodanige roem is boos.
Enoothong sen loong ah amadi khuupook elan; engaam elan; emah ngaam lan abah tapunka.
17 Wie dan weet goed te doen, en niet doet, dien is het zonde.
Erah raangtaan ih, mootse kaatse ah ese ngeh ih jat eno lare keebah, rangdah ni moongli.
