Jakobus 3
1 Zijt niet vele meesters, mijn broeders, wetende, dat wij te meerder oordeel zullen ontvangen.
Фраций мей, сэ ну фиць мулць ынвэцэторь, кэч штиць кэ вом прими о жудекатэ май аспрэ.
2 Want wij struikelen allen in vele. Indien iemand in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man, machtig om ook het gehele lichaam in den toom te houden.
Тоць грешим ын мулте фелурь. Дакэ ну грешеште чинева ын ворбире, есте ун ом десэвыршит ши поате сэ-шь цинэ ын фрыу тот трупул.
3 Ziet, wij leggen den paarden tomen in de monden, opdat zij ons zouden gehoorzamen, en wij leiden daarmede hun gehele lichaam om;
Де пилдэ, дакэ пунем каилор фрыул ын гурэ, ка сэ не аскулте, ле кырмуим тот трупул.
4 Ziet ook de schepen, hoewel zij zo groot zijn, en van harde winden gedreven, zij worden omgewend van een zeer klein roer, waarhenen ook de begeerte des stuurders wil.
Ятэ, ши корэбииле, кыт де марь сунт, ши, мэкар кэ сунт мынате де вынтурь юць, тотушь сунт кырмуите де о кырмэ фоарте микэ, дупэ густул кырмачулуй.
5 Alzo is ook de tong een klein lid, en roemt nochtans grote dingen. Ziet, een klein vuur, hoe groten hoop houts het aansteekt.
Тот аша ши лимба есте ун мик мэдулар ши се фэлеште ку лукрурь марь. Ятэ, ун фок мик че пэдуре маре апринде!
6 De tong is ook een vuur, een wereld der ongerechtigheid; alzo is de tong onder onze leden gesteld, welke het gehele lichaam besmet, en ontsteekt het rad onzer geboorte, en wordt ontstoken van de hel. (Geenna g1067)
Лимба есте ши еа ун фок, есте о луме де нелеӂюирь. Еа есте ачела динтре мэдулареле ноастре каре ынтинязэ тот трупул ши апринде роата веций, кынд есте апринсэ де фокул гееней. (Geenna g1067)
7 Want alle natuur, beide der wilde dieren en der vogelen, beide der kruipende en der zeedieren, wordt getemd en is getemd geweest van de menselijke natuur.
Тоате союриле де фяре, де пэсэрь, де тырытоаре, де вецуитоаре де маре се ымблынзеск ши ау фост ымблынзите де нямул оменеск,
8 Maar de tong kan geen mens temmen; zij is een onbedwingelijk kwaad, vol van dodelijk venijn.
дар лимба ничун ом н-о поате ымблынзи. Еа есте ун рэу каре ну се поате ынфрына, есте плинэ де о отравэ де моарте.
9 Door haar loven wij God en den Vader, en door haar vervloeken wij de mensen, die naar de gelijkenis van God gemaakt zijn.
Ку еа бинекувынтэм пе Домнул ши Татэл ностру ши тот ку еа блестемэм пе оамень, каре сунт фэкуць дупэ асемэнаря луй Думнезеу.
10 Uit denzelfden mond komt voort zegening en vervloeking. Dit moet, mijn broeders, alzo niet geschieden.
Дин ачеяшь гурэ ес ши бинекувынтаря, ши блестемул! Ну требуе сэ фие аша, фраций мей!
11 Welt ook een fontein uit een zelfde ader het zoet en het bitter?
Оаре дин ачеяшь вынэ а изворулуй цышнеште ши апэ дулче, ши апэ амарэ?
12 Kan ook, mijn broeders, een vijgeboom olijven voortbrengen, of een wijnstok vijgen? Alzo kan geen fontein zout en zoet water voortbrengen.
Фраций мей, поате оаре ун смокин сэ факэ мэслине сау о вицэ сэ факэ смокине? Нич апа сэратэ ну поате да апэ дулче.
13 Wie is wijs en verstandig onder u? die bewijze uit zijn goeden wandel zijn werken in zachtmoedige wijsheid.
Чине динтре вой есте ынцелепт ши причепут? Сэ-шь арате, прин пуртаря луй бунэ, фаптеле фэкуте ку блындеця ынцелепчуний!
14 Maar indien gij bitteren nijd en twistgierigheid hebt in uw hart, zo roemt en liegt niet tegen de waarheid.
Дар, дакэ авець ын инима воастрэ пизмэ амарэ ши ун дух де чартэ, сэ ну вэ лэудаць ши сэ ну минциць ымпотрива адевэрулуй.
15 Deze is de wijsheid niet, die van boven afkomt, maar is aards, natuurlijk, duivels.
Ынцелепчуня ачаста ну вине де сус, чи есте пэмынтяскэ, фиряскэ, дрэчяскэ.
16 Want waar nijd en twistgierigheid is, aldaar is verwarring en alle boze handel.
Кэч, аколо унде есте пизмэ ши дух де чартэ, есте тулбураре ши тот фелул де фапте реле.
17 Maar de wijsheid, die van boven is, die is ten eerste zuiver, daarna vreedzaam, bescheiden, gezeggelijk, vol van barmhartigheid en van goede vruchten, niet partijdig oordelende, en ongeveinsd.
Ынцелепчуня каре вине де сус, есте, ынтый, куратэ, апой пашникэ, блындэ, ушор де ындуплекат, плинэ де ындураре ши де роаде буне, фэрэ пэртинире, нефэцарникэ.
18 En de vrucht der rechtvaardigheid wordt in vrede gezaaid voor degenen, die vrede maken.
Ши роада неприхэнирий есте семэнатэ ын паче пентру чей че фак паче.
