Jesaja 51

1 Hoort naar Mij, gij, die de gerechtigheid najaagt, gij, die den HEERE zoekt! aanschouwt den rotssteen, waaruit gijlieden gehouwen zijt, en de holligheid des bornputs, waaruit gij gegraven zijt.

„Аскултаци-Мэ, вой, каре умблаць дупэ неприхэнире, каре кэутаць пе Домнул! Привиць спре стынка дин каре аць фост чоплиць, спре гаура гропий дин каре аць фост скошь.

2 Aanschouwt Abraham, ulieder vader, en Sara, die ulieden gebaard heeft; want Ik riep hem, toen hij nog alleen was, en Ik zegende hem, en Ik vermenigvuldigde hem.

Уйтаци-вэ ла пэринтеле востру Авраам ши спре Сара, каре в-а нэскут, кэч л-ам кемат кынд ера нумай ел сингур, л-ам бинекувынтат ши ынмулцит.

3 Want de HEERE zal Sion troosten, Hij zal troosten al haar woeste plaatsen, en Hij zal haar woestijn maken als Eden, en haar wildernis als den hof des HEEREN; vreugde en blijdschap zal daarin gevonden worden, dankzegging en een stem des gezangs.

Тот астфел, Домнул аре милэ де Сион ши мынгые тоате дэрымэтуриле луй. Ел ва фаче пустиул луй ка ун рай ши пэмынтул луй ускат ка о грэдинэ а Домнулуй. Букурия ши веселия вор фи ын мижлокул луй, мулцумирь ши кынтэрь де лаудэ.

4 Luistert naar Mij, Mijn volk! en Mijn lieden, neigt naar Mij het oor! want een wet zal van Mij uitgaan, en Ik zal Mijn recht doen rusten tot een licht der volken.

Я аминте спре Мине дар, попорул Меу, плякэ урекя спре Мине, нямул Меу! Кэч дин Мине ва еши Леӂя ши вой пуне Леӂя Мя луминэ попоарелор.

5 Mijn gerechtigheid is nabij, Mijn heil trekt uit, en Mijn armen zullen de volken richten; op Mij zullen de eilanden wachten, en op Mijn arm zullen zij hopen.

Неприхэниря Мя есте апроапе, мынтуиря Мя се ва арэта, ши брацеле Меле вор жудека попоареле, остроавеле вор нэдэждуи ын Мине ши се вор ынкреде ын брацул Меу.

6 Heft ulieder ogen op naar den hemel, en aanschouwt de aarde beneden; want de hemel zal als een rook verdwijnen, en de aarde zal als een kleed verouden, en haar inwoners zullen van gelijken sterven; maar Mijn heil zal in eeuwigheid zijn, Mijn gerechtigheid zal niet verbroken worden.

Ридикаць окий спре чер ши привиць ын жос пе пэмынт! Кэч черуриле вор пери ка ун фум, пэмынтул се ва префаче ын здренце ка о хайнэ ши локуиторий луй вор мури ка ниште муште, дар мынтуиря Мя ва дэйнуи ын вечь ши неприхэниря Мя ну ва авя сфыршит.

7 Hoort naar Mij, gijlieden, die de gerechtigheid kent, gij volk, in welks hart Mijn wet is! vreest niet de smaadheid van den mens, en voor hun smaadredenen ontzet u niet.

Аскултаци-Мэ, вой, каре куноаштець неприхэниря, попор каре ай ын инимэ Леӂя Мя! Ну те теме де окара оаменилор ши ну тремура де окэриле лор!

8 Want de mot zal ze opeten als een kleed, en het schietwormpje zal ze opeten als wol; maar Mijn gerechtigheid zal in eeuwigheid zijn, en Mijn heil van geslacht tot geslachten.

Кэч ый ва мынка молия ка пе о хайнэ ши-й ва роаде вермеле кум роаде лына, дар неприхэниря Мя ва дэйнуи ын вечь ши мынтуиря Мя се ва ынтинде дин вяк ын вяк.”

9 Ontwaak, ontwaak, trek sterkte aan, Gij arm des HEEREN! ontwaak als in de verledene dagen, als in de geslachten van ouds; zijt Gij het niet, Die Rahab uitgehouwen hebt, Die den zeedraak verwond hebt?

Трезеште-те, трезеште-те ши ымбракэ-те ку путере, брац ал Домнулуй! Трезеште-те, ка ын зилеле де одиниоарэ ши ын вякуриле дин векиме! Оаре н-ай доборыт Ту Еӂиптул ши н-ай стрэпунс балаурул?

10 Zijt Gij het niet, Die de zee, de wateren des groten afgronds, droog gemaakt hebt? Die de diepten der zee gemaakt hebt tot een weg, opdat de verlosten daardoor gingen?

Ну ешть Ту Ачела каре ай ускат маря, апеле адынкулуй челуй маре, ши ай кроит ын адынчимиле мэрий ун друм пентру тречеря челор рэскумпэраць?

11 Alzo zullen de vrijgekochten des HEEREN wederkeren, en met gejuich tot Sion komen; en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen; vreugde en blijdschap zullen zij aangrijpen, treuring en zuchting zullen wegvlieden.

Астфел, чей рэскумпэраць де Домнул се вор ынтоарче, вор вени ын Сион ку кынтэрь де бируинцэ ши о букурие вешникэ ле ва ынкунуна капул; ый ва апука веселия ши букурия, яр дуреря ши ӂеметеле вор фуӂи.

12 Ik, Ik ben het, Die u troost; wie zijt gij, dat gij vreest voor den mens, die sterven zal? en voor eens mensen kind, dat hooi worden zal?

„Еу, Еу вэ мынгый. Дар чине ешть ту, ка сэ те темь де омул чел муритор ши де фиул омулуй, каре трече ка ярба,

13 En vergeet den HEERE, Die u gemaakt heeft, Die de hemelen heeft uitgebreid, en de aarde gegrond heeft, en vreest geduriglijk den gansen dag, vanwege de grimmigheid des benauwers, wanneer hij zich bereidt om te verderven? Waar is dan de grimmigheid des benauwers?

ши сэ уйць пе Домнул, каре те-а фэкут, каре а ынтинс черуриле ши а ынтемеят пэмынтул? Де че сэ тремурь неконтенит тоатэ зиуа ынаинтя мынией асуприторулуй, кынд умблэ сэ те нимичяскэ? Унде есте мыния асуприторулуй?

14 De omzwevende gevangene zal haastelijk los gelaten worden; en hij zal in den kuil niet sterven, en zijn brood zal hem niet ontbreken.

Ын курынд, чел ынковоят суб фяре ва фи дезлегат; ну ва мури ын гроапэ ши ну ва дуче липсэ де пыне.

15 Want Ik ben de HEERE, uw God, Die de zee klieft, dat haar golven bruisen; HEERE der heirscharen is Zijn Naam.

Еу сунт Домнул Думнезеул тэу, каре стырнеск маря ши фак сэ-й урле валуриле ши ал кэруй Нуме есте Домнул оштирилор.

16 En Ik leg Mijn woorden in uw mond, en bedek u onder de schaduw Mijner hand; om den hemel te planten, en om de aarde te gronden, en om te zeggen tot Sion: Gij zijt Mijn volk.

Еу пун кувинтеле Меле ын гура та ши те акопэр ку умбра мыний Меле, ка сэ ынтинд черурь ной ши сэ ынтемеез ун пэмынт ноу ши сэ зик Сионулуй: ‘Ту ешть попорул Меу!’”

17 Waak op, waak op, sta op, Jeruzalem! gij, die gedronken hebt van de hand des HEEREN den beker Zijner grimmigheid; den droesem van den beker der zwijmeling hebt gij gedronken, ja, uitgezogen.

Трезеште-те, трезеште-те! Скоалэ-те, Иерусалиме, каре ай бэут дин мына Домнулуй потирул мынией Луй, каре ай бэут, ай сорбит пынэ ын фунд потирул амецелий!

18 Er is niemand van al de kinderen, die zij gebaard heeft, die haar zachtjes leidt; en niemand van al de kinderen, die zij opgevoed heeft, die haar bij de hand grijpt.

Кэч ну есте ничунул каре сэ-л кэлэузяскэ дин тоць копиий пе каре й-а нэскут, ну есте ничунул каре сэ-л я де мынэ дин тоць копиий пе каре й-а крескут.

19 Deze twee dingen zijn u wedervaren, wie heeft medelijden met u? Er is verwoesting, en verbreking, en honger, en zwaard, door wien zal Ik u troosten?

Амындоуэ ачесте лукрурь ци с-ау ынтымплат – дар чине те ва плынӂе? – пустииря ши дэрэпэнаря, фоаметя ши сабия: кум сэ те мынгый еу?

20 Uw kinderen zijn in bezwijming gevallen, zij liggen vooraan op alle straten, gelijk een wilde os in het net; zij zijn vol van de grimmigheid des HEEREN, van de schelding uws Gods.

Фиий тэй, лешинаць, зэчяу ын тоате колцуриле улицелор, ка чербул ынтр-ун лац, плинь де мыния Домнулуй ши де мустраря Думнезеулуй тэу.

21 Daarom hoort nu dit, gij bedrukten! en gij dronkenen, maar niet van wijn!

Де ачея, ненорочитуле, бят че ешть, дар ну де вин, аскултэ:

22 Alzo zegt uw Heere, de HEERE en uw God, Die Zijns volks zaak twisten zal: Zie, Ik neem den beker der zwijmeling van uw hand, den droesem van den beker Mijner grimmigheid; gij zult dien voortaan niet meer drinken.

Аша ворбеште Домнул тэу, Домнул Думнезеул тэу, каре апэрэ пе попорул Луй: „Ятэ кэ ыць яу дин мынэ потирул амецелий, потирул мынией Меле, ка сэ ну май бей дин ел,

23 Maar Ik zal hem dien, die u bedroefd hebben, in de hand zetten, die tot uw ziel zeiden: Buig u neder, dat wij over u gaan; en gij legdet uw rug neder als aarde, en als een straat dergenen, die daarover gaan.

ши ыл вой пуне ын мына асуприторилор тэй, каре ыць зичяу: ‘Ындоае-те, ка сэ тречем песте тине!’ Ыць фэчяй атунч спинаря ка ун пэмынт ши ка о улицэ пентру трекэторь.”